Od 24 czerwca 2020 r. obowiązuje regulacja, zgodnie z którą w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, pracodawca może udzielić pracownikowi (bez jego zgody), w terminie przez siebie wskazanym i z pominięciem planu urlopów, zaległego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 30 dni. Nie zwalnia to jednak pracodawcy z obowiązku udzielania zaległego

Przepisy Tarczy antykryzysowej 4.0 pozwalają pracodawcy w czasie obowiązywania stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego koronawirusem na udzielenie zaległego urlopu w wymiarze maksymalnie do 30 dni w dowolnym terminie. Oznacza to, że w tym roku pracodawca nie musi czekać do 30 września z udzieleniem zaległego urlopu wypoczynkowego. Może go udzielić wcześniej bez zgody pracownika.

Pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego za 2017 r. najpóźniej do 30 września 2018 r. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że 30 września przypada w tym roku w niedzielę.

Planując wymiary czasu pracy na 2018 r. należy wziąć pod uwagę konieczność oddania dnia wolnego za święto, które przypada w sobotę. W 2018 r. trzeba będzie zapewnić pracownikom dodatkowy dzień wolny za święto Trzech Króli przypadające w sobotę 6 stycznia. Nie należy też zapominać o obowiązkach w zakresie urlopów wypoczynkowych. Niektórzy pracodawcy muszą bowiem ustalić m.in. plany urlopów na 2018 r

30 września mija termin udzielenia zaległego urlopu wypoczynkowego. Pracodawca, który tego urlopu nie udzieli, może być ukarany karą grzywny w wysokości nawet 30 000 zł.

Pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w danym roku jednorazowo w pełnym wymiarze, czyli w zależności od stażu urlopowego w wymiarze 20 lub 26 dni. Jedynie na wniosek pracownika urlop może zostać udzielony w częściach, jednak przynajmniej jedna z nich powinna obejmować co najmniej 14 dni kalendarzowych wypoczynku. Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie

Urlop wypoczynkowy przysługuje tylko pracownikom. Nie mają do niego ustawowego prawa osoby zatrudnione na umowy cywilnoprawne czy prowadzące działalność gospodarczą. Za okres urlopu przysługuje wynagrodzenie, jakie pracownik otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował.

Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe