Kwoty rozliczenia kontraktów swap nie spełniają definicji odsetek według art. 21 ust. 1 PDOP i nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania podatku u źródła.

Usługi programistyczne nabywane od nierezydentów nie są objęte obowiązkiem poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie mieszczą się w katalogu świadczeń podlegających zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wartość zapłaconego podatku u źródła w wyniku korekt rozliczeń po kontrolach celno-skarbowych za lata 2019-2023, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT, mimo braku klauzuli ubruttowienia w umowach. Jest to koszt pośredni, potrącalny w momencie poniesienia.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika na skutek korekt podatkowych może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu (art. 15 ust. 1 CIT), nawet bez umownej klauzuli ubruttowienia, pod warunkiem wykazania, że służył zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu i jest potwierdzony dowodami księgowymi.

Podatek u źródła zapłacony w wyniku korekt jest kosztem uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 CIT, zaliczanym w momencie poniesienia, mimo braku klauzuli ubruttowienia, gdy wydatek spełnia przesłanki definitywności i związku z działalnością.

Zapłata podatku u źródła przez spółkę, wynikająca z kontroli celno-skarbowej i ubruttowienia odsetek, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni według art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o CIT, nawet bez klauzuli ubruttowienia.

Podatek u źródła zapłacony przez spółkę na podstawie korekt po kontrolach celno-skarbowych może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jako koszt pośredni, potrącany w dacie poniesienia, o ile spełnia ogólne warunki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Podatek dochodowy zapłacony przez polski podmiot w kraju, z którym brak jest umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlega odliczeniu od polskiego podatku dochodowego oraz nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT.

Wypłaty dokonywane na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu nabycia uprawnień do emisji CO2 nie podlegają podatkowi u źródła, a koszty nabycia tych uprawnień są kosztem uzyskania przychodu z chwilą ich umorzenia, co odzwierciedla bezpośredni związek z osiąganymi przychodami.

Wynagrodzenie wypłacane Dostawcy zagranicznemu za licencję użytkownika końcowego na korzystanie z oprogramowania w modelu SaaS przez polskiego rezydenta podatkowego nie skutkuje obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie z tytułu transakcji sekurytyzacji syntetycznej, jako świadczenie za przeniesienie ryzyka kredytowego, nie stanowi płatności kwalifikowanej w art. 21 ust. 1 UPDOP, nie obciążając wnioskodawcy obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku u źródła.

Wynagrodzenie wypłacane w ramach transakcji sekurytyzacji syntetycznej nie stanowi płatności wymienionej w art. 21 ust. 1 UPDOP, co zwalnia Wnioskodawcę z obowiązku poboru podatku u źródła oraz weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela Kontrahenta.

Zyski przedsiębiorstwa indyjskiego z tytułu usług modyfikacji materiałów reklamowych świadczonych na rzecz polskiej spółki, kwalifikowane na mocy umowy polsko-indyjskiej, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Indiach, co wyłącza obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce.

Prowizja zapłacona do SPV przez spółkę w związku z przystąpieniem do sekurytyzacji stanowi koszt uzyskania przychodów jednorazowo w momencie poniesienia. Spłaty wierzytelności odkupionych od SPV są opodatkowane jako przychód, z możliwością rozpoznania kosztów nabycia. Płatności do SPV nie podlegają podatkowi u źródła.

Przychody uzyskiwane przez Agencje na podstawie umów z Wnioskodawcą nie stanowią przychodów z kategorii określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje brakiem obowiązku poboru zryczałtowanego podatku przez Wnioskodawcę jako płatnika.

Wysokość wynagrodzenia wypłacanego za dostarczone przez spółkę pasy i wały, jako niebędące 'urządzeniami przemysłowymi', nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce podług art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a tym samym, zgodnie z art. 26 ust. 1 tejże ustawy, nie jest wymagane potrącanie tego podatku.

Płatności za licencję na korzystanie z programu komputerowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, używanego jedynie do własnych celów przez polskiego licencjobiorcę, nie klasyfikują się jako należności licencyjne wymagające poboru podatku u źródła.

Koszty funkcjonowania Planu motywacyjnego ponoszone przez Spółkę, związane z udziałem osób uprawnionych, stanowią koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT w momencie ich poniesienia oraz nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła przewidzianym w art. 26 tej ustawy.

W przypadku wypłat na rzecz zagranicznych kontrahentów nieprzekraczających 2 mln PLN w roku podatkowym, płatnik jest uprawniony do niepobrania podatku u źródła na podstawie certyfikatu rezydencji, bez konieczności szczegółowej weryfikacji przesłanek wymienionych w art. 44f ust. 4 ustawy o PIT, o ile weryfikuje warunki niepobrania podatku przy zachowaniu należytej staranności.

Wypłacając wynagrodzenie na rzecz kontrahenta z Indii za usługi reklamowe, Spółka nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła w Polsce, o ile kontrahent nie prowadzi działalności w Polsce poprzez zakład, a Spółka posiada certyfikat rezydencji tego kontrahenta oraz dochowa należytej staranności.

Nabycie praw majątkowych, w tym patentów, w drodze licytacji komorniczej przez polskiego wierzyciela uznaje się za "wypłatę" w rozumieniu art. 26 ust. 7 UPDOP, skutkując obowiązkiem poboru podatku u źródła, chyba że zostanie przedłożony certyfikat rezydencji zagranicznego kontrahenta.

Przychody z tytułu świadczenia usług programistycznych na rzecz polskiej spółki przez nierezydentów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdyż nie mieszczą się w kategoriach przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT oraz nie są podobne do świadczeń z nim zrównanych, co wyklucza obowiązek ich opodatkowania ryczałtem w Polsce.

Dla celu kalkulacji limitu odliczenia zagranicznego podatku u źródła, art. 20 ust. 1 ustawy o CIT wymagane jest uwzględnienie dochodu uzyskanego w obcym państwie, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu. Kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego zgodnie z polskimi regulacjami, która proporcjonalnie przypada na dochód zagraniczny.

Tylko usługa rejestracji spółki partnerskiej z ograniczoną odpowiedzialnością podlega opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT jako usługa prawna. Pozostałe nabywane usługi, są klasyfikowane jako administracyjne, pośrednictwa lub opłaty skarbowe, nie podlegają tym przepisom, zwalniając Wnioskodawcę z obowiązku ich opodatkowania.