Opłaty przyłączeniowe ponoszone przy budowie farmy wiatrowej stanowią koszty bieżącej działalności potrącalne w dacie ich poniesienia, gdyż służą wyłącznie zasilaniu farmy i nie wpływają na wartość początkową środka trwałego, który stanowi farma wiatrowa, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Opłaty przyłączeniowe do sieci elektroenergetycznej ponoszone w związku z budową farmy wiatrowej nie mogą być wliczane do wartości początkowej środków trwałych ze względu na ich charakter, lecz powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opłaty marketingowe uiszczane na rzecz Związku za świadczone usługi mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile są właściwie udokumentowane i mają związek przyczynowy z osiąganiem przychodów, a nie są jedynie składką członkowską.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorcę na rzecz związku pracodawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile zostanie wykazany adekwatny związek przyczynowy z uzyskaniem przychodów oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Opłaty marketingowe ponoszone przez członków Związku, będącemu organizacją pracodawców, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem udokumentowania wydatków, potwierdzenia ich definitywnego i ekwiwalentnego charakteru oraz wykazania przyczynowo-skutkowego związku z działalnością gospodarczą podatnika.

Wydatki związane z działalnością bieżącą przedsiębiorstwa, takie jak podatki i ubezpieczenia, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i podlegają rozliczeniu w dacie księgowego ujęcia. Odpisy na ZFŚS uznaje się za koszty podatkowe pod warunkiem faktycznego przekazania na rachunek funduszu.

Opłaty marketingowe, uiszczane przez spółkę w ramach współpracy ze związaną organizacją pracodawców w celu świadczenia usług promocji i reklamy, spełniają przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów według art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile pozostają w bezpośrednim związku z potencjalnym przychodem i nie są wymienione w katalogu wyłączeń.

Opłaty marketingowe ponoszone w ramach działalności gospodarczej na rzecz związku pracodawców mogą zostać zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i nie stanowią składek członkowskich wyłączonych z kosztów, przy właściwym udokumentowaniu i wykazaniu związku z prowadzoną działalnością.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od umorzenia kredytu hipotecznego ma zastosowanie tylko do części zaciągniętej na zakup nieruchomości oraz związane z tym opłaty, a nie obejmuje refinansowania poniesionych wydatków. Zwrot kosztów procesowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Opłata wyrównawcza poniesiona przez spółkę z tytułu niewywiązania się z warunków umowy dostawy węgla, stanowi pośredni koszt uzyskania przychodów, podlegający rozliczeniu na podstawie art. 15 ust. 4d CIT, w momencie jego zaksięgowania jako kosztu, co potwierdza brak wyłączenia w art. 16 ust. 1 CIT.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego przysługuje wyłącznie dla umorzeń kredytów mieszkaniowych przeznaczonych na cele mieszkalne, z wyłączeniem lokali niemieszkalnych oraz ubezpieczeń; umorzenia na cele niemieszkalne i ubezpieczeniowe podlegają opodatkowaniu.

Działalność w zakresie produkcji gier komputerowych, w tym DLC, portowanie, oraz prace nad technologią, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, uzasadniającą skorzystanie z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Opłaty marketingowe poniesione przez podatnika w związku z nabyciem usług promocyjno-marketingowych zrealizowanych przez związek pracodawców, pod warunkiem spełnienia przesłanek z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, o ile zachodzi związek przyczynowy z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Opłata ostrożnościowa na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, uiszczona po uchyleniu art. 16 ust. 1 pkt 68 updop, może stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy została faktycznie poniesiona i pozostaje w związku z działalnością gospodarczą oraz zabezpieczeniem źródła przychodów.

Opłata z tytułu jednorazowych opakowań z tworzyw sztucznych (SUP) pobierana przez podatnika nie stanowi jego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z powodu braku jej trwałego i definitywnego przysporzenia majątkowego.

Zwrot świadczenia głównego oraz kosztów procesu otrzymane przez kredytobiorców w drodze ugody z bankiem nie stanowią ich przychodu podatkowego, a odsetki od tych kwot są zwolnione z opodatkowania, jeśli są naliczane od zwrotu niepowodującego przysporzenia podatkowego.

Prowizja zapłacona do SPV przez spółkę w związku z przystąpieniem do sekurytyzacji stanowi koszt uzyskania przychodów jednorazowo w momencie poniesienia. Spłaty wierzytelności odkupionych od SPV są opodatkowane jako przychód, z możliwością rozpoznania kosztów nabycia. Płatności do SPV nie podlegają podatkowi u źródła.

Wydatki na remontowo-adaptacyjne prace Fit-Outu Wtórnego, służące dostosowaniu niezmiennie użytkowych lokali do potrzeb najemców, stanowią koszty pośrednie uzyskania przychodu w CIT, rozliczane jednorazowo w dacie ich poniesienia, bez zwiększania wartości początkowej nieruchomości.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika w ramach współpracy z organizacją pracodawców, w zamian za usługi promocyjno-marketingowe przyczyniające się do zwiększenia przychodów, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania i wykazania związku przyczynowego z uzyskiwanymi przychodami.

Świadczenie na rzecz Y wynikające z art. 704 § 2 k.c. nie może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełnia przesłanek celowości przychodu. Równocześnie, uzyskane odszkodowanie z polisy OC nie kwalifikuje się jako zwrot wydatków niezaliczonych do kosztów podatkowych w myśl art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.

Opłata subskrypcyjna za oprogramowanie nabyte w modelu SaaS może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia, nie kwalifikując zakupionego oprogramowania jako wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji.

Otrzymanie kwoty dodatkowej z ugody z bankiem oraz zwrotu kosztów sądowych nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego, jeżeli kwoty te nie przekraczają wcześniej poniesionych nakładów.

Wypłata kwoty wynikającej z ugody między kredytobiorcą a bankiem, dotyczącej rozliczenia kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli nie przewyższa sumy już dokonanych spłat rat kredytu lub kosztów procesu sądowego.