Instytucja finansowa, uznana zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 7 Prawa bankowego, może kwalifikować przychody z umorzenia certyfikatów i wykupu obligacji jako przychody inne niż zyski kapitałowe w oparciu o art. 7b ust. 2 ustawy o CIT.

Przychód podatkowy z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa obejmuje zarówno cenę określoną w umowie sprzedaży, jak i wartość przejętych przez nabywcę zobowiązań. Przejęcie zobowiązań wpływa na ustalenie wartości rynkowej przedsiębiorstwa zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Straty z tytułu odpłatnego zbycia obligacji, będących papierami wartościowymi, nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, gdyż obligacje inkorporują wierzytelności pożyczkowe.

Wydatki związane z objęciem lub nabyciem obligacji nie mogą zostać w pełni uznane za koszty uzyskania przychodu w przypadku ich sprzedaży poniżej ceny nabycia; kosztem jest tylko część odpowiadająca przychodowi, nie całość wydatków.

Strata z tytułu odpłatnego zbycia obligacji, które uznawane są za wierzytelności, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, chyba że wierzytelność uprzednio została zarachowana jako przychód należny.

Z art. 16 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT wynika, iż wydatki na nabycie obligacji mogą być kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości przychodu, zaś straty z ich zbycia nie stanowią kosztów, ponieważ są to obowiązki dłużne inkorporowane w formie wierzytelności.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 oraz 39 ustawy o CIT, przychody z odpłatnego zbycia obligacji korporacyjnych poniżej kosztów nabycia nie kwalifikują pełnej kwoty nabycia jako kosztów uzyskania przychodów. Kosztem mogą być jedynie wydatki do wysokości uzyskanego przychodu, uwzględniając wierzytelnościowy charakter obligacji.

Wydatki poniesione na nabycie obligacji korporacyjnych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w momencie ich odpłatnego zbycia zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, jednak nie w pełnej wysokości, a wyłącznie do wysokości uzyskanego przychodu, ponieważ przepisy art. 16 ust. 1 pkt 39 wykluczają traktowanie strat ze zbycia jako kosztów, o ile nie były wcześniej zarachowane jako przychód

Wydatki na objęcie lub nabycie obligacji mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dopiero przy ich odpłatnym zbyciu, z wyłączeniem strat z tych transakcji, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, obejmującym wierzytelności.

Obligacje, jako dłużne papiery wartościowe, podlegają art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, co wyklucza potraktowanie całości straty z ich sprzedaży jako kosztu uzyskania przychodów, jeśli nie zostały zaksięgowane jako przychód należny. Organ odrzuca pełną kwalifikację tych kosztów podatkowych przy sprzedaży za wartość niższą niż zakup.

Wydatki na objęcie lub nabycie obligacji mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu jedynie do wysokości uzyskanego przychodu z ich zbycia, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 i 39 ustawy o CIT. Straty z tytułu odpłatnego zbycia takich obligacji, będących papierami wartościowymi o charakterze dłużnym, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu.

Przychody spółki z windykacji należności z obligacji nabytych od funduszu stanowią przychody z papierów wartościowych, zaliczane do zysków kapitałowych, co wpływa na kwalifikację podatkową tych przychodów i przyporządkowanie kosztów ich uzyskania. Koszty te, w tym zapłata ceny obligacji i wypłaty dla uczestników funduszu, podlegają rozliczeniu w ramach zysków kapitałowych, z zastrzeżeniem ograniczeń

Wydatki poniesione na objęcie lub nabycie Obligacji BGK mogą stanowić koszty uzyskania przychodów wyłącznie do wysokości odpowiadającej przychodowi z ich odpłatnego zbycia. Straty z tytułu zbycia obligacji, jako wierzytelności, nie stanowią kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, o ile wierzytelność z nich wynikająca nie była wcześniej zarachowana jako przychód należny.

Spółka nie może skorzystać z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, gdyż nie spełnia warunków określonych w art. 28j ustawy o CIT, w szczególności dotyczących zakazu posiadania udziałów w innym podmiocie oraz sporządzania sprawozdań według MSR.

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z odpłatnego zbycia obligacji, jako wierzytelności, chyba że wierzytelność została wcześniej zarachowana jako przychód należny; art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT wyklucza pełne rozliczenie strat z takich transakcji w kosztach podatkowych.

Strata z odpłatnego zbycia obligacji, jako papierów wartościowych o charakterze dłużnym, nie jest kosztem uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, chyba że wierzytelność wynikająca z obligacji była wcześniej zarachowana jako przychód należny.

Wykup obligacji przez emitenta spełnia definicję odpłatnego zbycia papierów wartościowych, co pozwala na rozliczenie kosztów ich nabycia w PIT; jednak strata z lat ubiegłych nie pomniejsza podstawy dla daniny solidarnościowej.

Ustalenie czy przychody powstałe z tytułu rozliczenia dodatniego wyniku Transakcji IRS stanowią przychody o charakterze odsetkowym.

Ustalenie, czy wydatki poniesione na spłatę zobowiązań z tytułu wyemitowanych obligacji przez inny podmiot stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

Opodatkowanie odsetek (dyskonta) od obligacji.

Skutki podatkowe sprzedaży obligacji zagranicznych na rynku wtórnym.

Sposób ustalenia przychodów i kosztów oraz źródła przychodów w związku ze sprzedażą i wykupem obligacji.

Kapitały pieniężne - koszty uzyskania przychodu

Co stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy z tytułu wykupu Obligacji wniesionych do Spółki aportem przez Skarb Państwa.