Wydatki ponoszone na najem części lokalu mieszkalnego będącego wyłączną własnością małżonki, z którą podatnik ma rozdzielność majątkową, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli są wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Prace Fit-out wykonywane w wynajmowanej powierzchni biurowej nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Wydatki te mogą być rozpoznane jako pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne jednorazowo w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Odpisy amortyzacyjne od samochodów osobowych nabytych na własność, przeznaczonych na odpłatny wynajem, mogą w pełni stanowić koszt uzyskania przychodów. Natomiast opłaty leasingowe, dotyczące samochodów o wartości przekraczającej ustawowe limity, podlegają ograniczeniu stosowanemu proporcjonalnie, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT.
Usługi związane z wynajmem pojazdu takie jak administracja przeglądami, naprawy, assistance i inne nie tworzą jednolitego świadczenia kompleksowego w rozumieniu ustawy o VAT, tym samym wymagają ewidencji zgodnie z indywidualnymi wymogami prawnymi, o ile nie zachodzą konkretne przesłanki zwolnienia, podczas gdy usługi związane z kartą paliwową oraz abonament radiowy mogą być traktowane jako jedno świadczenie
Obowiązek podatkowy w VAT z tytułu usługi czarteru powstaje z chwilą wystawienia faktury, mimo wcześniejszego otrzymania zadatku. Kaucja zwrotna, jako zabezpieczenie umowy, nie generuje obowiązku podatkowego w momencie jej wpłaty.
Nieodpłatne przekazanie zabudowanych nieruchomości podlega zwolnieniu z VAT, jeżeli upłynęły co najmniej dwa lata od ich pierwszego zasiedlenia oraz podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu. Zwolnienie to nie obejmuje niezabudowanych działek, dla których nie spełniono przesłanek zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Nieruchomość nabyta w celu jej późniejszej sprzedaży, która podlega znacznym przeróbkom, nie jest towarem handlowym, lecz produkcją niezakończoną. Wydatki związane z jej ulepszeniem powiększają wartość produkcji w toku i stają się kosztami uzyskania przychodu dopiero przy sprzedaży. Tymczasowe wynajęcie nie zmienia tej kwalifikacji, chyba że wynajem trwa ponad rok, czyniąc nieruchomość środkiem trwałym
Zwrot kosztów związanych z adaptacją przedmiotu najmu, dokonywany przez najemcę na rzecz wynajmującego, stanowi wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Czynsz najmu nieruchomości ponoszony przez podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej może być kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania jego związku z osiągnięciem przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług najmu maszyn powstaje z chwilą wystawienia faktury za każdy miesiąc osobno, zgodnie z ustalonymi terminami rozliczeniowymi. W przypadku błędnego wystawienia faktur, konieczne jest dokonanie korekty dokumentującej prawidłową wartość czynszu za poszczególne miesiące.
Podatnik, który nabywa usługi noclegowe na potrzeby zakwaterowania pracowników w celu realizacji umów pracy tymczasowej, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, jeżeli usługi te nie są odprzedawane w stanie nieprzetworzonym zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.
Skutki podatkowe unieważnionej umowy kredytu hipotecznego powstają wyłącznie w momencie faktycznego rozliczenia z bankiem. Zwroty otrzymane na mocy prawomocnych wyroków sądów nie stanowią przychodu podatkowego, a odsetki naliczone od nieterminowych zwrotów mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania.
Wynagrodzenie za zawarcie lub przedłużenie umowy najmu, jako wydatek jednorazowy poniesiony w celu zachowania źródła przychodów, nie podlega rozliczeniu proporcjonalnemu do okresu trwania umowy i winno być uznane za koszt uzyskania przychodów jednorazowo na dzień jego zaksięgowania.
Wydatki poniesione na wynajem mieszkania, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, spełniające kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem właściwego udokumentowania i wykazania związku przyczynowego z osiągniętymi przychodami.
Czynsz najmu płacony przez przedsiębiorcę na rzecz samego siebie jako właściciela lokalu nie może być uznany za koszt podatkowy, natomiast opłaty eksploatacyjne, spełniające warunki ustawy o PIT, są uznawane za koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.
Sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z udziałem w częściach wspólnych zmienia przeznaczenie środka trwałego na czynności zwolnione, co wymaga jednorazowej korekty VAT według art. 91 ust. 4-6 UPTU.
Przeniesienie nieruchomości, wyposażenia i samochodu z majątku firmy do majątku prywatnego, o ile są nadal wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu i nie rodzi obowiązku korekty odliczonego VAT.
Odsetki wypłacane najemcom jako oprocentowanie kaucji nie są wliczane do limitu kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwagi na ich neutralność podatkową i brak związku przyczynowego z przychodem Spółki.
Z dniem 1 stycznia 2022 r. wyłączono możliwość amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych, niezależnie od ich przeznaczenia, a dotychczasowe odpisy amortyzacyjne mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jedynie do końca 2022 r. Postanowienia przepisów nie przewidują ochrony praw nabytych w tym zakresie.
Wydatki na prace Fit-Out, wcześniej uznane za niepoprawnie zaksięgowane, muszą zostać skorygowane w odniesieniu do pierwotnego okresu rozliczeniowego, a nie na warunkach bieżących, gdyż błędne księgowanie oznacza wymóg korekty wstecznej.
Umorzenie zobowiązań z tytułu kredytu hipotecznego dla rezydenta Niemiec nie kreuje przychodu do opodatkowania w Polsce. Zwrot odsetek na skutek ugody zobowiązuje do korekty kosztów uzyskania przychodu za lata 2008-2022, jednak tylko w granicach lat nieprzedawnionych.
Wydatki ponoszone przez spółkę na najem rowerów, pokrywane de facto przez pracowników poprzez obniżenie wynagrodzeń, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają warunku definitywności, wymaganej przez art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.