Opłaty przyłączeniowe ponoszone przy budowie farmy wiatrowej stanowią koszty bieżącej działalności potrącalne w dacie ich poniesienia, gdyż służą wyłącznie zasilaniu farmy i nie wpływają na wartość początkową środka trwałego, który stanowi farma wiatrowa, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Jednorazowe wynagrodzenie za użytkowanie gruntu niezbędnego do wytworzenia środka trwałego, stanowi element wartości początkowej tego środka zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT, wpływając na amortyzację.
Kwota Salda Dodatniego, będąca wynikiem sprzedaży energii OZE po cenie rynkowej przewyższającej cenę aukcyjną w systemie wsparcia, stanowi koszt uzyskania przychodu. Koszt ten należy rozpoznać w momencie ostatecznego rozliczenia 3-letniego okresu rozliczeniowego, na podstawie danych od Operatora, nie zaś według miesięcznych raportów.
Kwota Salda Dodatniego, ustalona po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegając rozpoznaniu w dacie jej ujawnienia w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec B.
Wydatki na Prace Fit-out, związane z adaptacją wynajmowanych lokali dla potrzeb działalności gospodarczej, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, podlegające rozliczeniu proporcjonalnie do okresu trwania umowy najmu.
Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży z wykorzystaniem kasy rejestrującej powstaje w momencie przekroczenia limitu wartości sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności. W przypadku przekroczenia tego limitu, zwolnienie wygasa, co skutkuje koniecznością ewidencjonowania sprzedaży w terminie określonym w przepisach. Ponadto, brak spełnienia tego wymogu w wymaganym czasie pozbawia podatnika
Podatek u źródła zapłacony przez płatnika z własnych środków, w przypadku braku klauzuli ubruttowienia i bez zwrotu, może zostać zaliczony do kosztów pośrednich uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o CIT.
Podatek u źródła zapłacony w wyniku korekt jest kosztem uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 CIT, zaliczanym w momencie poniesienia, mimo braku klauzuli ubruttowienia, gdy wydatek spełnia przesłanki definitywności i związku z działalnością.
Podatek u źródła zapłacony przez płatnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jeśli spełnia przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, niezależnie od istnienia klauzuli ubruttowienia w umowie, a potrącenie tego kosztu następuje w dacie jego faktycznego poniesienia.
Wynagrodzenie za zawarcie lub przedłużenie umowy najmu, jako wydatek jednorazowy poniesiony w celu zachowania źródła przychodów, nie podlega rozliczeniu proporcjonalnemu do okresu trwania umowy i winno być uznane za koszt uzyskania przychodów jednorazowo na dzień jego zaksięgowania.
Opłata subskrypcyjna za oprogramowanie nabyte w modelu SaaS może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia, nie kwalifikując zakupionego oprogramowania jako wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji.
Wydatki z tytułu umowy sponsoringu obejmujące okresy przekraczające rok podatkowy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości tych okresów. Klub sportowy, który może przeznaczyć zysk na dywidendy, nie jest uprawniony do ulgi sponsoringowej, a przychód z tytułu sponsoringu powstanie w momencie otrzymania płatności.
Wydatki na podwyższone wynagrodzenie wypłacone na podstawie zmienionej Umowy mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich ujęcia na podstawie faktury w księgach rachunkowych i wykluczają możliwość bieżącego zaliczania na podstawie decyzji podatnika, zgodnie z art. 15 ust. 4e w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Od zaliczek wypłacanych komplementariuszowi na poczet zysku spółki komandytowej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym nie powstaje w momencie ich wypłaty; pobór zryczałtowanego podatku od przychodu z tytułu udziału w zysku powinien nastąpić dopiero po złożeniu zeznania rocznego CIT-8 przez spółkę.
Wydatki ponoszone na Cash Contribution oraz Fit-Out, jako koszty pośrednie, nie mogą być rozliczane proporcjonalnie do długości okresu obowiązywania umowy najmu, ale powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na dzień ich poniesienia jako koszty umożliwiające zawarcie umowy.
Dla uznania wydatków inwestycyjnych za koszty kwalifikowane, momentem decydującym jest chwila ich rzeczywistej zapłaty (metoda kasowa), a skorzystanie ze zwolnienia podatkowego jest możliwe dopiero po uzyskaniu dochodów z nowej inwestycji, a nie od samego rozpoczęcia realizacji inwestycji.
Koszty poniesione na nieodpłatne przekazanie towarów klientom nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, gdy noszą znamiona wyłącznie reprezentacji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, gdyż mają na celu jedynie tworzenie pozytywnego wizerunku podatnika. Takie wydatki nie są związane bezpośrednio z reklamą czy promocją produktów, usług lub marki.
Przeniesienie zespołu składników majątkowych w ramach umowy przeniesienia nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa określonej w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, a wynagrodzenie wypłacone z tego tytułu stanowi koszt uzyskania przychodów, ujmowany jednorazowo na moment jego poniesienia.
Wydatki na prace Fit-Out, wcześniej uznane za niepoprawnie zaksięgowane, muszą zostać skorygowane w odniesieniu do pierwotnego okresu rozliczeniowego, a nie na warunkach bieżących, gdyż błędne księgowanie oznacza wymóg korekty wstecznej.
Wynagrodzenie należne SAWP za bezumowne korzystanie z praw autorskich, zgodnie z umową zawartą z mocą wsteczną, stanowi koszt uzyskania przychodów A. Sp. z o.o., gdyż służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Podatnik posiada prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji po uzyskaniu decyzji o wsparciu, niezależnie od oddania środków trwałych do używania; jednakże nie może dowolnie decydować o momencie rozpoczęcia korzystania z tego zwolnienia w ramach jego okresu obowiązywania.
Czynsz inicjalny, jako koszt pośredni, winien być rozliczany jednorazowo w momencie jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, natomiast czynsz dzierżawny stanowi koszt potrącalny na bieżąco jako koszt ogólnego działania zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Przychody wspólnoty lokalowej z nieruchomości niemieszkalnych nie podlegają zwolnieniu podatkowemu przewidzianemu dla zasobów mieszkaniowych (art. 17 ust. 1 pkt 44 updop). Wspólnota może stosować 9% stawkę podatku dochodowego (art. 19 ust. 1 pkt 2 CIT) od 2019 roku, jeśli spełnia wymagania dotyczące statusu małego podatnika.