Zwrot nadpłaty kredytu, jako wyłącznie zwrot własnych środków, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Natomiast odsetki za opóźnienie, jako odszkodowanie, nie korzystają ze zwolnienia i stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot nienależnie opłaconej bankowi kwoty stanowi ekwiwalent wcześniejszych wydatków podatnika i nie kreuje przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowiąc podstawy do obliczenia obowiązku podatkowego.

Kwota uzyskana przez kredytobiorców na mocy ugody sądowej, będąca zwrotem wcześniej wniesionych środków do banku w ramach nienależnych rat kredytowych, nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot środków z tytułu nieistniejącego zobowiązania kredytowego oraz odsetki ustawowe za opóźnienie nie generują przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z charakterem zwrotnym świadczenia i art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy PIT.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, spełniające wymagania rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na zastosowanie zaniechania poboru tego podatku.

Przychód ze sprzedaży mieszkania przeznaczony na spłatę kredytów gotówkowych zaciągniętych na zakup nowej nieruchomości mieszkalnej uprawnia do zwolnienia z opodatkowania, o ile spełnia kryteria własnych celów mieszkaniowych określone w ustawie.

Umorzenie przez bank wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, a zaniechanie poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów ma zastosowanie wyłącznie do części kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, z wyłączeniem wydatków na ubezpieczenie.

Zawarcie ugody kredytowej, na mocy której kredytobiorcy przyznawany jest zwrot nadpłaconych należności oraz odsetek ustawowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem braku dodatkowego przysporzenia majątkowego.

Przekazanie dóbr niematerialnych przez wspólnika do spółki w formie nieodpłatnej licencji nie skutkuje powstaniem przychodu do opodatkowania PIT dla tego wspólnika, jeżeli nie istnieje zobowiązanie do wynagrodzenia za takie przekazanie.

Umorzenie części zobowiązania kredytowego przez bank stanowi przychód podatkowy dla współkredytobiorcy, niezależnie od jego praw do nieruchomości, jeśli uzyskał on zwolnienie z długu, nie mogąc ponownie korzystać z zaniechania poboru podatku na podobnej podstawie.

Umorzenie części kredytu hipotecznego stanowi przychód podlegający zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie rozporządzenia z dnia 11 marca 2022 r., o ile kredyt zaciągnięto na cele mieszkaniowe zgodnie z określonymi przesłankami prawnymi.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego przeznaczonego na jedną inwestycję mieszkaniową odpowiada kryteriom zaniechania poboru podatku dochodowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów, uzasadniając zaniechanie opodatkowania. Zwroty nienależnych środków oraz kosztów procesowych nie podlegają opodatkowaniu jako przychód.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe uznaje się za przychód podlegający opodatkowaniu, jednakże na mocy rozporządzenia Ministra Finansów pobór podatku może być zaniechany. Zmiana ta nie dotyczy umorzenia części zadłużenia dotyczącej lokalu niemieszkalnego.

Zwrot środków wpłaconych tytułem spłaty kredytu hipotecznego, dokonany na podstawie ugody, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zawarcie takiej ugody nie skutkuje umorzeniem wierzytelności, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umorzenie kredytu refinansowego zaciągniętego na cele inne niż bezpośrednio związane z zakupem lokalu mieszkalnego nie podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego, chyba że zadłużenie dotyczy kredytów faktycznie przeznaczonych na cele mieszkaniowe, określone w przepisach art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz inne świadczenia finansowe wynikające z ugody z Bankiem, stanowiące zwrot kapitału i odsetek, korzystają ze zwolnień z opodatkowania na podstawie regulacji podatkowych dotyczących kredytów hipotecznych. Przychody z tych tytułów nie powodują powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zbycie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, spełniającego przesłanki rozporządzenia Ministra Finansów, może podlegać zaniechaniu poboru podatku dochodowego, nawet jeśli lokal był czasowo użytkowany na cele gospodarcze, o ile głównym celem kredytu było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.

Zwrot niesłusznie pobranych nadpłaconych kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych, uzyskany w wyniku ugody dotyczącej nieważnej umowy kredytowej, nie stanowi przychodu podatkowego i nie kreuje obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych wierzytelności kredytowych jest uzasadnione, gdy spełnione są przesłanki dotyczące kredytów hipotecznych zaciągniętych na cele mieszkaniowe, wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Zwrot kwot dokonany przez bank na podstawie ugody pozasądowej z tytułu nadpłaty rat kapitałowo-odsetkowych nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy PIT, z uwagi na brak charakteru przyrostu majątkowego i definitywności przysporzenia.

Kwota uzyskana przez podatnika na podstawie ugód dotyczących unieważnionych umów kredytowych stanowi zwrot nienależnie zapłaconych kwot, a nie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy PIT, i jako taka nie rodzi obowiązku podatkowego.

Kwota zwrócona kredytobiorcom na mocy ugody dotyczącej abuzywnych klauzul umowy kredytowej nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym, gdyż nie skutkuje definitywnym przysporzeniem majątkowym.