Przeznaczenie przychodu ze sprzedaży mieszkania znajdującego się w majątku osobistym małżonka na spłatę wspólnego kredytu hipotecznego, zaciągniętego na zakup nieruchomości należącej do majątku wspólnego, uprawnia do ulgi mieszkaniowej na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rozpoznanie kosztów nabycia wierzytelności możliwe jest proporcjonalnie w momencie uzyskania przychodu ze spłat wierzytelności. Koszty te nie mogą przekroczyć wartości przychodu ani wyczerpać ceny nabycia wierzytelności.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód, który jest zwolniony z opodatkowania na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, o ile kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej i nie korzystano wcześniej z analogicznego zwolnienia dla innego kredytu.
Zwrot nadpłaty kredytu, jako wyłącznie zwrot własnych środków, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Natomiast odsetki za opóźnienie, jako odszkodowanie, nie korzystają ze zwolnienia i stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Nadwyżka kapitałowo-odsetkowa spłaty kredytu na dom jednorodzinny, pochodząca ze sprzedaży mieszkania, stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe kwalifikujący do ulgi mieszkaniowej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, jeśli wydatki mieszczą się w zamkniętym katalogu art. 21 ust. 25.
Umorzenie zobowiązań z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, lecz kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów dotyczącym kredytów na cele mieszkaniowe, zaś zwroty nadpłat i kosztów prawnych nie są opodatkowane.
Zawarcie ugody pozasądowej z bankiem, obejmującej potrącenie wzajemnych wierzytelności i zwrot własnych środków, jest podatkowo neutralne dla Wnioskodawcy i nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zaniechanie poboru podatku od umorzenia wierzytelności kredytów hipotecznych dotyczy wyłącznie części kredytu przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Umorzenia związane z refinansowaniem oraz niezaliczane do celów mieszkaniowych podlegają opodatkowaniu przychodem z innych źródeł. Zwroty nadpłat nie są opodatkowane, gdyż nie stanowią przysporzenia.
Kwota 41.000 zł, wypłacona na rzecz kredytobiorcy przez bank w wyniku zawartej ugody, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie prowadzi do faktycznego przysporzenia majątkowego po stronie kredytobiorcy.
Zawarcie ugody zwracającej nadpłacone raty kredytowe, ubezpieczenia i koszty procesowe nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż stanowi zwrot własnych środków, a odsetki za opóźnienie i zwrot kosztów procesowych są zwolnione z opodatkowania, o ile nie przewyższają poniesionych wydatków.
Odsetki od kredytu zaciągniętego na bezpośrednie lub pośrednie refinansowanie historycznych zobowiązań akwizycyjnych nie podlegają ograniczeniom z art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o PDOP, chyba że są związane bezpośrednio z długiem akwizycyjnym.
Zwrot nienależnie opłaconej bankowi kwoty stanowi ekwiwalent wcześniejszych wydatków podatnika i nie kreuje przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowiąc podstawy do obliczenia obowiązku podatkowego.
Zawarcie ugody z bankiem w celu zwrotu nadpłaconych środków tytułem rat kredytowych, składek ubezpieczeniowych oraz odsetek nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zwracane środki mają charakter zwrotny, co powoduje, że nie stanowią rzeczywistego przysporzenia majątkowego.
Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego, stanowiące przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być objęte zaniechaniem poboru podatku, jeżeli spełnione są przesłanki przewidziane w rozporządzeniu Ministra Finansów. Zwrot nienależnie pobranych środków w ramach ugody i konsekwentne korzyści majątkowe, związane z nieważnością umowy, mogą być nieopodatkowane
Dochód uzyskany z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, przeznaczony na spłatę kredytu hipotecznego oraz remont nowego mieszkania, może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego, pod warunkiem spełnienia wymagań zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 131 i 25 ustawy o PIT.
Umorzenie kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe generuje przychód zwolniony z opodatkowania na mocy rozporządzenia Ministerstwa Finansów, natomiast zwrot kosztów związanych z ulgą odsetkową skutkuje koniecznością doliczenia tych kosztów do rozliczenia podatkowego, jeśli doszło do ich odliczenia wcześniej.
Wynagrodzenie stałe z tytułu umowy CDS uznaje się za przychód w momencie określonym dla usług w ustawie CIT i nie kwalifikuje się jako zyski kapitałowe. Wynagrodzenie zmienne, jako koszt pośredni, ujmuje się w kosztach uzyskania przychodu w dacie jego poniesienia.
Umorzone kwoty wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na zakup i remont lokalu mieszkalnego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdy spełnione są warunki z rozporządzenia Ministra Finansów dotyczącego zaniechania poboru podatku.
Otrzymanie zwrotu nadpłaty kredytu oraz zwrotu kosztów procesowych w wyniku ugody pozasądowej nie stanowi przychodu podatkowego, jeśli zwrot ten nie prowadzi do realnego przyrostu majątkowego po stronie podatnika.