Koszty związane z wdrożeniem i realizacją programu motywacyjnego, w tym odkupu udziałów fantomowych, stanowią koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim i operacyjnym. Przychody z tytułu zbycia udziałów fantomowych należy zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych, a nie operacyjnych.

Wynagrodzenie stałe z tytułu umowy CDS uznaje się za przychód w momencie określonym dla usług w ustawie CIT i nie kwalifikuje się jako zyski kapitałowe. Wynagrodzenie zmienne, jako koszt pośredni, ujmuje się w kosztach uzyskania przychodu w dacie jego poniesienia.

Koszt Wynagrodzenia Stałego z umów CDS, ponoszony przez Spółkę, stanowi koszt uzyskania przychodu z innego niż zyski kapitałowe źródła, rozpoznawany jako koszt pośredni w odniesieniu do działalności operacyjnej, w myśl art. 15 ust. 4d ustawy CIT.

Udziały fantomowe przyznawane pracownikom w ramach programów motywacyjnych nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o PIT. Przychód powstaje dopiero w momencie realizacji świadczenia pieniężnego, stanowiąc przychód pracownika ze stosunku pracy, a obowiązek płatnika obciąża pracodawcę.

Świadczenia uzyskiwane przez pracowników z tytułu umowy instrumentu finansowego opartego na wskaźnikach finansowych, niewykazujące cech typowych dla pochodnych instrumentów finansowych, podlegają kwalifikacji jako przychód ze stosunku pracy, nakładając obowiązki płatnika na podmiot je wypłacający.

Różnice kursowe powstałe z realizacji kontraktów zabezpieczających ryzyko kursowe, które wynikają z działalności operacyjnej, nie stanowią kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 1 ustawy o CIT i nie wchodzą w zakres nadwyżki kosztów finansowania wymagającej limitowania.

Nabycie odpłatne udziałów fantomowych nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, który powstaje dopiero z momentem realizacji praw z tych udziałów, a kwalifikowany jest jako przychód z kapitałów pieniężnych, podlegający opodatkowaniu stawką 19% zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT.

Przyznanie Udziałów Fantomowych nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu; otrzymanie świadczenia na ich podstawie kwalifikuje się jako przychód z innych źródeł, nie z kapitałów pieniężnych, nie będąc pochodnym instrumentem finansowym.

Udziały fantomowe, z uwagi na swoją charakterystykę, nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych i związane z nimi świadczenie pieniężne stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej.

Udziały fantomowe w programie motywacyjnym nie są pochodnymi instrumentami finansowymi, w związku z czym przychód uzyskany z ich realizacji kwalifikuje się jako przychód z innych źródeł, opodatkowany na zasadach ogólnych.

Przyznanie pracownikowi udziałów fantomowych jako programu motywacyjnego nie skutkuje przychodem podatkowym do momentu realizacji praw z nich wynikających, kwalifikując uzyskane świadczenia jako przychody z innych źródeł podatkowych, a nie z kapitałów pieniężnych.

Rozliczenia z transakcji forward w systemie nettingowym przez Centralę na rzecz Spółki nie stanowią przychodów z zysków kapitałowych, lecz przychody i koszty operacyjne związane z działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT.

Przyznanie udziałów fantomowych stanowiących pochodne instrumenty finansowe, które są odpłatne i niezbywalne, nie powoduje powstania przychodu podatkowego w momencie ich nabycia. Przychód powstanie jedynie w chwili realizacji praw związanych z tymi udziałami, klasyfikując przychód do kapitałów pieniężnych.

Przyznanie udziałów fantomowych nie powoduje powstania przychodu podatkowego; przychód z kapitałów pieniężnych powstaje w momencie realizacji praw z tych udziałów, podlegający samodzielnemu rozliczeniu przez beneficjenta programów motywacyjnych.

Spółka, w przypadku gdy Kontrahent zrezygnuje ze zwolnienia z VAT usług vPPA, zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te usługi, jeśli wykorzystywane są one w przeważającej mierze do czynności opodatkowanych VAT, spełniając przesłanki art. 86 ust. 1 i art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.

Koszty uzyskania przychodu wynikające z Instrumentu SWAP traktować należy jako koszty finansowania dłużnego podlegające limitowi z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT; natomiast przychody z tego instrumentu nie stanowią przychodów odsetkowych na gruncie art. 15c ust. 13 ustawy o CIT.

Przyznanie niezbywalnych, warunkowych udziałów fantomowych nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego. Dochód powstaje dopiero z chwilą realizacji praw z tych udziałów, traktowany jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający samodzielnemu rozliczeniu przez podatnika.

Nabycie udziałów fantomowych w ramach programu motywacyjnego przez Osoby Uprawnione nie generuje przychodu podatkowego. Źródłem przychodu są kapitały pieniężne, a podmiotem obowiązanym do rozliczenia PIT jest uczestnik programu, nie Spółka jako płatnik. Spółka ma obowiązek informacyjny dotyczący wystawienia PIT-8C.

Wynagrodzenie doradcy inwestycyjnego stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia aktywów kapitałowych na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy PIT, rozliczany proporcjonalnie do wszystkich przychodów osiągniętych na rachunku zagranicznym, z datą poniesienia jako datą uznania kosztów.

Wynagrodzenie doradcy inwestycyjnego za zarządzanie aktywami na rachunku inwestycyjnym może stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 30b ustawy o PIT, proporcjonalnie podzielone względem przychodów z różnych źródeł, o ile warunkiem jest brak bezpośredniego przypisania kosztu do określonej kategorii przychodów.

Wynagrodzenie za zarządzanie aktywami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w proporcji odpowiadającej stosunkowi przychodów z art. 30b Ustawy PIT do sumy przychodów na rachunku. Wynagrodzenie to jest potrącalne w dacie jego poniesienia, lecz nie jest kosztem bezpośrednim uzyskania przychodów.

Wynagrodzenie za zarządzanie aktywami przez doradcę stanowi pośrednie koszty uzyskania przychodów dla celów art. 30b ustawy o PIT, rozliczane proporcjonalnie w stosunku przychodów do ogólnej kwoty przychodów na rachunku inwestycyjnym.

Wydatki poniesione przez spółkę na rzecz udziału kadry menedżerskiej w programie motywacyjnym Y S.A., które są związane z realizacją celów strategicznych i długoterminową budową wartości organizacji, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania i związku z przychodami.

Koszty poniesione na szkolenia z zakresu rynków finansowych, choć mogą służyć rozwojowi osobistemu podatnika, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z kapitałów pieniężnych w kontekście inwestycji w kontrakty CFD, ze względu na brak bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego z uzyskiwanym przychodem.