Opłaty marketingowe, uiszczane przez spółkę w ramach współpracy ze związaną organizacją pracodawców w celu świadczenia usług promocji i reklamy, spełniają przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów według art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile pozostają w bezpośrednim związku z potencjalnym przychodem i nie są wymienione w katalogu wyłączeń.

Wydatki poniesione przez X sp. z o.o. na programy motywacyjne LTIP i IPO Bonus, obejmujące pracowników, menedżerów, franczyzobiorców i partnerów biznesowych, mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc koszty pośrednie, niemające związku z przychodami z zysków kapitałowych.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na podstawie umowy cywilnoprawnej, której celem jest promocja działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania przez podatnika związku przyczynowo-skutkowego z przychodami oraz właściwego ich udokumentowania.

Opłaty marketingowe, ponoszone z tytułu świadczonych usług promocyjnych i marketingowych przez organizację pracodawców, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile posiadają bezpośredni związek z osiąganiem przychodów, są odpowiednio udokumentowane i nie zostały wyłączone ustawowo.

Opłaty marketingowe, ponoszone przez podatnika na rzecz organizacji pracodawców jako wynagrodzenie za usługi marketingowe, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile spełniają wymogi racjonalności i ekonomicznego uzasadnienia oraz są odpowiednio udokumentowane.

Opłaty marketingowe poniesione przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu kontraktu na usługi reklamowo-marketingowe, świadczone przez Związek, spełniają kryteria kosztów uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem właściwego udokumentowania oraz wykazania adekwatnego związku przyczynowego z przychodami z działalności.

Koszty ponoszone na Opłatę marketingową przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w tym przepisie, w szczególności istnienia adekwatnego związku przyczynowego z osiąganiem przychodów.

Franczyzobiorca prowadzi działalność na własny rachunek z nabytym prawem do dysponowania towarami jak właściciel, co obliguje go do wykazywania sprzedaży opodatkowanej VAT oraz uwzględnienia rabatów w rejestrach podatkowych.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorców na rzecz Związku za usługi reklamowe i marketingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem istnienia adekwatnego związku przyczynowego z uzyskaniem przychodu i odpowiedniego udokumentowania, nie będąc przy tym uznawane za składki członkowskie wyłączone z kosztów podatkowych.

Opłaty marketingowe uiszczane za konkretne usługi promocyjne świadczone przez związek pracodawców na rzecz przedsiębiorcy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia przesłanek art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i właściwego udokumentowania, gdyż nie mają charakteru składki członkowskiej.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na usługi marketingowe świadczone przez Związek są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, jeśli spełniają przesłanki takich kosztów, i nie są równoznaczne ze składkami członkowskimi wyłączonymi z kosztów uzyskania przychodów.

Opłaty marketingowe, ponoszone przez podatnika w związku z usługami reklamowymi świadczonymi na jego rzecz, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli spełniają warunki art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, tj. pozostają w adekwatnym związku przyczynowym z generowaniem przychodów działalności gospodarczej.

Wydatki na Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gastronomiczną, udokumentowane fakturą VAT i niebędące składkami członkowskimi, mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przy tym kryterium związku z przychodami oraz pozostają w granicach określonych w art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Opłaty marketingowe, ponoszone przez podatnika w ramach działalności gospodarczej i będące wynagrodzeniem za świadczenie usług marketingowych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile spełniają wymogi zdefiniowane w przepisie oraz zostały właściwie udokumentowane.

Opłaty marketingowe ponoszone przez Wnioskodawcę mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania adekwatnego związku przyczynowego z przychodami oraz właściwego ich udokumentowania, nie stanowiąc składki członkowskiej w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o PIT.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na rzecz związku pracodawców mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli służą zwiększeniu przychodów, są prawidłowo udokumentowane oraz nie stanowią wyłączonych z kosztów składek członkowskich, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są związane z celowym działaniem mającym promować działalność i zwiększać przychody. Warunkiem jest ich prawidłowe udokumentowanie oraz brak wyłączenia z kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy PIT.

Opłaty marketingowe ponoszone na rzecz związku pracodawców za świadczone usługi mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przesłanki racjonalności, gospodarczego uzasadnienia i udokumentowania, przy czym nie stanowią one składek członkowskich w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika, będące wynagrodzeniem za świadczone usługi promocyjno-marketingowe, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy PIT, pod warunkiem ich rzeczywistego poniesienia, właściwego udokumentowania oraz związku z działalnością gospodarczą podatnika.

Opłaty marketingowe ponoszone przez spółkę na rzecz związku zrzeszającego franczyzobiorców, o ile stanowią wynagrodzenie za usługi marketingowe, stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie są klasyfikowane jako składki członkowskie wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 CIT.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorcę na rzecz związku mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli zostały poniesione w sposób rzeczywisty, związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich celem jest zwiększenie przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mieszcząc się w wykluczeniach art. 23 ust. 1.

Opłata za jednorazowe opakowania na żywność i napoje (opłata SUP) nie kwalifikuje się jako przychód ani koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedsiębiorca pobierający opłatę SUP działa jako pośrednik, przekazując ją do właściwego organu, co wyklucza jej uznanie za przychód podatkowy.

Opłata SUP pobierana przez przedsiębiorcę od konsumenta za jednorazowe opakowania nie stanowi dla niego przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak definitywnego przysporzenia majątkowego z tytułu tej opłaty oraz obowiązek jej przekazania orgom publicznym.

Opłata SUP pobierana przez przedsiębiorcę od użytkowników za jednorazowe opakowania nie stanowi przychodu ani kosztu uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na swój charakter incydentalnego i zwrotnego obciążenia publicznoprawnego.