Nabycie towarów od zagranicznych dostawców przez polską spółkę podlega rozliczeniu podatku VAT w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia, pod warunkiem niespełnienia kryterium rejestracji dostawcy na potrzeby VAT w Polsce, co wynika z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.
W obliczaniu wskaźnika EBITDA dla celów limitu z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, spółka powinna powiększyć EBITDA o niezamortyzowane koszty finansowania dłużnego związane z nieruchomością, które zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przy jej sprzedaży.
Wynik z realizacji kontraktów IRS, zabezpieczających ryzyko stóp procentowych dla finansowania inwestycyjnego, w zakresie transakcji związanych z wytworzeniem środka trwałego, może zwiększać lub zmniejszać jego wartość początkową zgodnie z art. 16g ust. 4 updop, jako integralna część kosztów wytworzenia.
Odsetki oraz opłaty ponoszone w ramach systemu cash poolingu stanowią koszty finansowania dłużnego podlegające ograniczeniom z art. 15c ustawy CIT; nie podlegają jednak wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym, o ile występują dodatkowe powiązania kapitałowe. Przekazywane środki pieniężne są podatkowo neutralne.
Różnice kursowe powstałe z realizacji kontraktów zabezpieczających ryzyko kursowe, które wynikają z działalności operacyjnej, nie stanowią kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 1 ustawy o CIT i nie wchodzą w zakres nadwyżki kosztów finansowania wymagającej limitowania.
Koszty finansowania dłużnego, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15c ust. 1 CIT, mogą być rozliczane w kolejnych pięciu latach według zasady FIFO. Dla kosztów obejmujących działalność opodatkowaną i zwolnioną stosuje się proporcję alokacji z roku ich powstania, nie bieżący klucz alokacji.
Na potrzeby obliczania limitu kosztów finansowania dłużnego, Spółka powinna uwzględniać przychody z dywidend, w tym zwolnione z opodatkowania, w zsumowanych przychodach, zgodnie z art. 15c ust. 1 oraz art. 15c ust. 4 ustawy o CIT.
Odsetki wypłacane najemcom jako oprocentowanie kaucji nie są wliczane do limitu kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwagi na ich neutralność podatkową i brak związku przyczynowego z przychodem Spółki.
Koszty uzyskania przychodu wynikające z Instrumentu SWAP traktować należy jako koszty finansowania dłużnego podlegające limitowi z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT; natomiast przychody z tego instrumentu nie stanowią przychodów odsetkowych na gruncie art. 15c ust. 13 ustawy o CIT.
Odsetki od finansowania dłużnego związanego z nabyciem udziałów, nawet po refinansowaniu lub odnowieniu umowy, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli finansowanie to jest związane z transakcjami kapitałowymi w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 13e i 13f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dla celów kalkulacji limitu kosztów finansowania dłużnego, o którym mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, uwzględnia się przychody z tytułu dywidend, nawet jeśli są one zwolnione z opodatkowania zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, stosownie do odesłania do art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT w art. 15c ust. 4.
Organ podatkowy uznał, iż koszty finansowania dłużnego wyłączone w poprzednich latach podatkowych mogą być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów na zasadzie FIFO. Takie rozliczenie jest możliwe w roku, gdy spółka osiąga przychody odsetkowe, zgodnie z obowiązującymi limitami wynikającymi z art. 15c ustawy o CIT.
Koszty finansowania dłużnego wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15c ust. 1 ustawy o CIT mogą, zgodnie z zasadą FIFO, być zaliczone do kosztów w pięciu kolejnych latach podatkowych, przed kosztami bieżącymi, o ile inne przepisy nie stanowią wyraźnie inaczej.
Cash-pooling rzeczywisty, jako technika zarządzania płynnością finansową w grupie kapitałowej, skutkujący transferami środków pieniężnych, jest neutralny pod kątem CIT, nie generując przychodu ani kosztu podatkowego, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek i różnic kursowych. Uczestnicy nie rozpoznają przychodów z nieodpłatnych świadczeń, pod warunkiem wzajemności świadczeń.
Spółka może wstecznie skorygować wartość początkową hali produkcyjnej o skapitalizowane odsetki pożyczki, co zwiększa podatkowe odpisy amortyzacyjne. Skapitalizowane odsetki naliczane po oddaniu do użytku są kosztami uzyskania przychodów, z uwzględnieniem limitów z art. 15c Ustawy o CIT. Rozliczenia winny być prowadzone także miesięcznie dla celów zaliczkowych.
Inwestycja w postaci farmy fotowoltaicznej stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, co na mocy art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, zwalnia beneficjenta z obowiązku uwzględniania kosztów finansowania dłużnego w kalkulacji nadwyżki tych kosztów.
Stanowisko wnioskodawcy dotyczące zaliczania odsetek wedle zasady FIFO oraz rozpoznania kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ustawy o CIT uznaje się, po uwzględnieniu wyroku WSA, za prawidłowe.
Inwestycja w postaci budowy magazynu energii X, realizowana przez Spółkę, stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ustawy o CIT, przez co koszty finansowania dłużnego nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu nadwyżki tych kosztów.
Podatkowa Grupa Kapitałowa nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów finansowania dłużnego wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu przez uprzednią Podatkową Grupę Kapitałową, gdy stanowi ona odrębny podmiot prawny, niezależny od swojej poprzedniczki.
Projekt, jako długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, spełnia warunki wyłączenia kosztów finansowania dłużnego z art. 15c ust. 8 tejże ustawy; zaspokajając ogólny interes publiczny, nie powinien być uwzględniany przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.
Premia opcyjna może zostać zakwalifikowana jako koszty finansowania dłużnego, a środki z opcji jako przychody z tytułu instrumentów pochodnych, lecz nie są one uznawane za przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu ustawy o CIT. Uznanie takiej struktury finansowej za koszty finansowania dłużnego i przychody zależy od charakteru transakcji oraz celu wydatkowania środków.
Podatkowa grupa kapitałowa nie ma prawa do rozliczenia kosztów finansowania dłużnego wyłączonych przed jej utworzeniem z kosztów uzyskania przychodów przez poszczególne spółki na podstawie art. 15c ust. 19 pkt 2 ustawy o CIT.
Koszty ponoszone w związku z umowami sprzedaży wierzytelności stanowią zapłatę za udostępnienie środków i korzystanie z nich. Oznacza to, że Wynagrodzenie Nabywcy stanowi koszty finansowania dłużnego w myśl art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, a w konsekwencji podlega ograniczeniom przewidzianym w art. 15c w zakresie możliwości ujęcia jako koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy
Ustalenie, czy koszty wynagrodzenia Faktora ponoszone przez Spółkę A., która wchodzi w skład Podatkowej Grupy Kapitałowej, na podstawie umowy faktoringu pełnego stanowią koszty finansowania dłużnego.