Pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w danym roku jednorazowo w pełnym wymiarze, czyli w zależności od stażu urlopowego w wymiarze 20 lub 26 dni. Jedynie na wniosek pracownika urlop może zostać udzielony w częściach, jednak przynajmniej jedna z nich powinna obejmować co najmniej 14 dni kalendarzowych wypoczynku. Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie

Przy obliczaniu współczynnika urlopowego za 2017 r. dopuszczalne jest stosowanie zarówno metody z uwzględnieniem 10 dni świątecznych, jak i metody uwzględniającej 13 dni świątecznych. Przy ustalaniu w 2017 r. ekwiwalentu za zaległy urlop z poprzednich lat należy zastosować współczynnik obowiązujący w 2017 r.

Z końcem września 2013 r. doszło do rozwiązania umowy o pracę z jednym z naszych pracowników z powodu jego przejścia na rentę. W jaki sposób należało wyliczyć podstawę ekwiwalentu za niewykorzystany urlop i odprawy rentowej, biorąc pod uwagę fakt, że: ● za pracę wynagradzany był on stawką godzinową wynoszącą 7 zł/godz. + premia regulaminowa w wysokości 35% wynagrodzenia godzinowego, ● od października

Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe

Jeden z naszych pracowników zatrudnionych od września 2009 r. złożył w lipcu br. wniosek o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Od września 2009 r. do maja 2011 r. był on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy i otrzymywał wynagrodzenie stałe oraz obliczane od niego wynagrodzenie prowizyjne. W maju obniżyliśmy pracownikowi wymiar czasu pracy do 1/2 etatu. Wiązało się to ze zmianą stałego

Urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Jeżeli pracownik nie wykorzysta urlopu w danym roku, pracodawca powinien mu go udzielić najpóźniej do 31 marca następnego roku.