Jak do podstawy ekwiwalentu za urlop wliczać składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż 1 miesiąc
W podstawie wymiaru ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy pracodawcy muszą uwzględnić składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikom zarówno za okresy nie dłuższe niż miesiąc, jak i za okresy dłuższe, jednak najwyżej 12-miesięczne. Ponadto wszystkie składniki wynagrodzenia wliczane do podstawy ekwiwalentowej należy uzupełnić w przypadku, gdy pracownik nie przepracował w całości okresu, za który przysługiwał
Jeden z naszych pracowników wynagradzany stawką godzinową i otrzymujący dodatkowo wynagrodzenie akordowe rozwiązał z nami z końcem sierpnia umowę o pracę za porozumieniem stron. Pracownik był zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku, w pełnym wymiarze czasu pracy, a wynagrodzenie za dany miesiąc jest u nas wypłacane ostatniego dnia miesiąca. Do dnia rozwiązania umowy
Obliczając podstawę wymiaru ekwiwalentu za urlop pracodawcy powinni pamiętać, że każda zmiana w składnikach wynagrodzenia pracownika powoduje obowiązek przeliczenia ekwiwalentu z uwzględnieniem tych zmian. Jeżeli podstawa wymiaru ekwiwalentu jest niższa niż minimalne wynagrodzenie lub jego część, to nie ma obowiązku jej podwyższania do wysokości płacy minimalnej.
Naliczamy wynagrodzenia pracowników na podstawie miesięcznych kart pracy. Karty zawierają: imię i nazwisko pracownika, liczbę godzin pracy w poszczególnych dniach, godziny nocne, urlopy, zwolnienia chorobowe i inne nieobecności. Czy musimy dodatkowo prowadzić ewidencję czasu pracy dla każdego pracownika?
Okres wakacyjny to czas najczęściej wykorzystywany przez pracowników na urlopy. W związku z tym na pracodawcy ciążą różnego rodzaju obowiązki, np. poprawne ustalenie stażu urlopowego i wymiaru urlopu lub ustalenie podstawy wymiaru wynagrodzenia urlopowego. Interpretacja przepisów dotyczących urlopów wypoczynkowych nie jest jednak łatwa i nastręcza wiele problemów osobom, które na co dzień zajmują się
Jeden z naszych pracowników zatrudnionych od września 2009 r. złożył w lipcu br. wniosek o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Od września 2009 r. do maja 2011 r. był on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy i otrzymywał wynagrodzenie stałe oraz obliczane od niego wynagrodzenie prowizyjne. W maju obniżyliśmy pracownikowi wymiar czasu pracy do 1/2 etatu. Wiązało się to ze zmianą stałego