1) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Nadwyżkę Kosztów Kwalifikowanych z 2021 r. w kolejnych pięciu latach podatkowych (tj. latach 2022-2026) do wysokości kwoty 3 mln zł powiększonej o 5% EBITDA (dalej: „Wirtualny Limit”) wyliczonej odpowiednio dla danego roku podatkowego rozpoczynającego się po 1 stycznia 2022 r.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo, zaliczając w roku podatkowym 2022 do kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę Kosztów usług niematerialnych wyłączoną w latach podatkowych 2018-2021 z kosztów uzyskania przychodów do wysokości hipotetycznego limitu skalkulowanego dla roku podatkowego 2022 zgodnie z art. 15e ust. 1 i 12 ustawy o CIT (tj. 3 miliony złotych + 5% tzw. podatkowego współczynnika EBITDA)

1. Czy w świetle art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej Metoda odliczenia, którą Wnioskodawca planuje stosować przy odliczeniu Wydatków ponad Limit, jest prawidłowa. 2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów Wydatki ponad Limit z zastosowaniem metody FIFO. 3. Czy w sytuacji, jeśli Wnioskodawca rozpozna w kosztach uzyskania przychodów Wydatki ponad Limit na podstawie

1. Czy w latach podatkowych rozpoczynających się po dniu 31 grudnia 2021 r. Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do pomniejszenia podstawy opodatkowania poprzez uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodów Kosztów Nieodliczonych do wysokości limitu obliczonego na dany rok podatkowy zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15e ust. 1 i 12 Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021

1. Jak, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2021 r., należało obliczać limit nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu przepisów art. 15c ust. 1 w zw. z art. 15c ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT? 2. Czy koszty finansowania dłużnego wyłączone w danym roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodu w wyniku przekroczenia Limitu określonego na zasadach wskazanych w stanowisku

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, która uważa że koszty Usług niematerialnych przekraczających 3.000.000 PLN oraz 5% EBITDA, czyli nie zaliczone do kosztów podatkowych w danym roku podatkowym (przykładowo w 2018 r.), podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w następnych (np. 2019, 2020) kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych zgodnie z art. 15e ust. 9 Ustawy CIT

CIT - w zakresie braku obowiązku korekty kosztów uzyskania przychodów w związku ze zmianą polityki rachunkowości.

Czy w przypadku gdy Spółka nabyła świadectwa pochodzenia po różnych cenach, prawidłowe jest stosowanie metody rozchodu FIFO do określenia wartości kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia świadectw pochodzenia?