Podatnik, który spełnia warunki wskazane w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje prawo do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie oraz posiadania niezbędnych dokumentów potwierdzających rezydencję zagraniczną.

Osoba przenosząca miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dłuższym pobycie za granicą ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót oraz wspólnego rozliczenia podatkowego z małżonkiem, pod warunkiem spełnienia określonych prawem warunków dotyczących rezydencji i obowiązku podatkowego.

Prawo do skorzystania z ulgi dla osób powracających z zagranicy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje wnioskodawcy, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., spełniając wszelkie wymogi określone w art. 21 ust. 43 ustawy.

Nie został spełniony warunek braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres obejmujący trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok 2024, w którym Wnioskodawca zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym to warunku traktuje art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego (ulga na powrót).

Prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.