Wydatki spółki na artykuły spożywcze, gastronomiczne i cateringowe, które przyczyniają się do poprawy komfortu pracy i efektywności procesu biznesowego, mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 PDOP, pod warunkiem, że nie są wydatkami na działalność socjalną oraz spełniają przesłanki określone przez ustawę PDOP.

Nieodpłatne udostępnienie artykułów spożywczych pracownikom i kontrahentom nie podlega VAT jako dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. Przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z zastosowaniem proporcji z art. 90 ust. 2, ze względu na związek z działalnością opodatkowaną.

Podatnik, który nabywa usługi noclegowe na potrzeby zakwaterowania pracowników w celu realizacji umów pracy tymczasowej, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, jeżeli usługi te nie są odprzedawane w stanie nieprzetworzonym zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Program motywacyjny utworzony na mocy uchwały Rady Dyrektorów spółki akcyjnej prawa państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie spełnia wymogu uchwały walnego zgromadzenia, co skutkuje opodatkowaniem przychodu z objęcia akcji jako przychodu z innych źródeł w momencie ich otrzymania.

Długoterminowe programy motywacyjne spełniają wymogi art. 24 ust. 11b ustawy o p.d.o.f., a przychód z tytułu nabycia akcji w wyniku tych programów powstaje w momencie ich odpłatnego zbycia, podlegając opodatkowaniu jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Przychód podatkowy uczestników programu motywacyjnego powstaje dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji, co zwalnia polskiego wnioskodawcę z obowiązków płatnika i informacyjnych.

Koszty pracowników angażowanych w działalność rozwojową Spółki, zaliczone do wartości początkowej WNiP i stanowiące podstawę do odpisów amortyzacyjnych, mogą być rozliczane jako koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ustawy o CIT.

Opłaty z leasingu operacyjnego nie stanowią kosztów kwalifikowanych w uldze B+R; natomiast wynagrodzenia pracowników za prace B+R mogą być uznane za takie koszty, jeśli spełniają określone ustawowo warunki dotyczące ich bezpośredniego związku z realizacją działań badawczo-rozwojowych.

Objęcie akcji w ramach programu motywacyjnego zorganizowanego przez zagraniczną spółkę akcyjną, będącą jednostką dominującą, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w momencie ich objęcia; przychód powstaje przy odpłatnym zbyciu, co samodzielnie rozliczają podatnicy, a na polskiej spółce nie ciążą obowiązki płatnika.

Wartość dyskonta, wkładów uzupełniających oraz dywidend reinwestowanych w ramach programu motywacyjnego organizowanego przez spółkę zagraniczną nie stanowi przychodu w momencie nabycia akcji. Przychód powstaje w momencie odpłatnego zbycia akcji, zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy PIT. Nieoprocentowane wsparcie finansowe nie stanowi przychodu dla uczestnika.

Zwrot pracownikom kosztów parkingowych i za przejazdy drogami płatnymi w czasie podróży służbowej, nie wliczany do kilometrówki, stanowi przychód zwolniony z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy PIT, zwalniając płatnika z obowiązków płatniczych względem tych kosztów.

Przychód z tytułu nabycia akcji w ramach długoterminowego programu motywacyjnego, utworzonego na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji i stanowi przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT.

Przychody z tytułu programu motywacyjnego prowadzonego przez spółkę dominującą, w formie nabycia akcji po preferencyjnej cenie, jeśli spełnione są warunki art. 24 ust. 11 i 11b Ustawy o PIT, nie rodzą obowiązków płatnika po stronie polskiej spółki zależnej; przychód powinien być uznany dopiero w momencie zbycia akcji.

Gdy świadczenie związane z uczestnictwem w programie motywacyjnym jest udzielane przez spółkę dominującą spoza Polski, na spółce polskiej nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego przez pracowników przychodu, pod warunkiem braku związku prawnego między świadczeniem a spółką polską.

Na spółce jako pracodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego w związku z uczestnictwem pracowników w programie motywacyjnym organizowanym przez niemiecką spółkę dominującą, jeżeli ich przychód w formie akcyjnej spełnia wymogi art. 24 ust. 11 ustawy o PIT i powstaje dopiero w momencie sprzedaży akcji.

Organizowany przez spółkę niemiecką program motywacyjny, w którym uczestniczą pracownicy polskiej spółki, nie rodzi po stronie tej spółki obowiązków płatnika podatku dochodowego, a przychód z uzyskanych akcji powstaje w momencie ich odpłatnego zbycia.

W przypadku świadczeń z programów motywacyjnych realizowanych przez zagraniczną spółkę dominującą, polski podmiot zależny nie jest zobowiązany do wypełniania obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, kiedy nie dokonuje tych świadczeń na rzecz pracowników, zaś przychód z udziału w programie powstaje w momencie sprzedaży akcji.

Przychody uzyskane w drodze realizacji programu RSU przyznawanego przez zagraniczną spółkę akcyjną, niespełniającą przesłanek ekonomicznego pracodawcy zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, stanowią przychód z innych źródeł w momencie nabycia akcji oraz przychód z kapitałów pieniężnych w chwili późniejszej ich sprzedaży, co wyklucza równoczesne zastosowanie preferencyjnego momentu rozpoznania przychodu

Uzyskanie akcji w wyniku realizacji jednostek RSU stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o PIT, powstający w chwili nabycia akcji, nie zaś ich zbycia. Program RSU organizowany przez zagraniczną spółkę nie kwalifikuje się do programów motywacyjnych w myśl art. 24 ust. 11 ustawy o PIT.

Realizacja projektów projektowania i produkcji systemów transportu wewnętrznego przez Wnioskodawcę spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, uprawniając do ulgi na działalność B+R. Koszty kwalifikowane obejmują wynagrodzenia, materiałowe oraz amortyzacyjne zgodnie z art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o PIT.

Nieodpłatne nabycie opcji na akcje w ramach programu motywacyjnego nie generuje przychodu podatkowego, podczas gdy częściowo odpłatne nabycie akcji skutkuje przychodem z działalności gospodarczej opodatkowanym ryczałtem 3%. Zbycie akcji stanowi przychód z kapitałów pieniężnych z możliwością odliczenia kosztów podatkowych zgodnie z art. 22 ust. 1d ustawy o PIT, unikając podwójnego opodatkowania.

Organ podatkowy potwierdził, że program motywacyjny prowadzony przez Spółkę Dominującą kwalifikuje się jako program motywacyjny w rozumieniu art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód po stronie uczestników powstaje dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji. Na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego w związku z tym programem.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przychód z programu motywacyjnego uzyskany przez udział w programie U podlega rozpoznaniu z tytułu realizacji U jako przychód z innych źródeł w momencie vestingu, a także z kapitałów pieniężnych przy zbyciu akcji. Brak spełnienia warunków art. 24 ust. 11 UPDOF uniemożliwia przeniesienie momentu opodatkowania na czas sprzedaży akcji.