lokal
Odpłatne ustanowienie służebności gruntowej polegającej na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, niezależnie od terminu jego ustanowienia, jest odrębnym świadczeniem od dostawy lokalu i nie podlega opodatkowaniu na zasadach właściwych dla dostawy lokalu jako element świadczenia kompleksowego.
Środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania muszą zostać przeznaczone na własne cele mieszkaniowe, aby skorzystać z ulgi z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. Sam fakt zakupienia mieszkania z innych oszczędności nie uprawnia do zwolnienia, jeżeli przychód ze zbycia nieruchomości następuje ex post.
Nabycie przez podatnika udziału w nieruchomości w ramach umowy datio in solutum, gdy wartość nabytego prawa odpowiada faktycznie poniesionym wydatkom, nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 9 oraz 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody ze sprzedaży udziału w lokalu nabytego do majątku osobistego podlegają opodatkowaniu jako przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości, zaś przychody ze sprzedaży udziału wykorzystywanego w działalności żony będą podlegały opodatkowaniu w ramach przychodów z działalności gospodarczej.
Prawo do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, jako prawo majątkowe, nie podlega sukcesji na spadkobierców, jeśli spadkodawca przed śmiercią nie dokonał wydatków na cele mieszkaniowe, które są konieczne dla nabycia prawa do ulgi mieszkaniowej.
Przekazanie lokalu użytkowego jako darowizny na rzecz małżonka, w kontekście braku odpłatnego zbycia, nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z ustawą o PIT.
Stawka indywidualna amortyzacji dla lokalu niemieszkalnego po raz pierwszy wprowadzonego do ewidencji może być ustalona na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, a nie art. 22j ust. 4, jako że odnosi się do inwestycji w obcych środkach trwałych. Stanowisko wnioskodawcy uznane jest za nieprawidłowe z uwagi na błędne wskazanie podstawy prawnej.
Nabycie przez osobę fizyczną lokalu mieszkalnego ze środków pochodzących z jej majątku osobistego kwalifikuje się do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile osoba ta uprzednio nie posiadała tytułu własności w nieruchomości mieszkaniowej, zgodnie z art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Sprzedaż lokalu użytkowego, będącego częścią majątku prywatnego, po upływie sześciu lat od wycofania z działalności gospodarczej, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, jeżeli od pierwszego zasiedlenia upłynęły co najmniej dwa lata.
Przychody z wynajmu składników majątku przeniesionych po likwidacji działalności gospodarczej do majątku prywatnego powinny być zaliczane do źródła przychodów jako najem prywatny, a nie jako przychody z działalności gospodarczej, jeśli środki te nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Przychód ze sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących środki trwałe w działalności gospodarczej, należy kwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o ile sprzedaż nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu od nabycia. Przychód ze sprzedaży stanowisk garażowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Sprzedaż lokalu mieszkalnego traktowanego jako towar handlowy nie podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli dokonana jest po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wydatki na remont nieprzekraczające 30% wartości początkowej nie stanowią ulepszenia w rozumieniu przepisów podatkowych.
Sprzedaż lokali mieszkalnych z miejscami postojowymi, następująca po pierwszym zasiedleniu, korzysta ze zwolnienia od VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem że pierwsze zasiedlenie miało miejsce co najmniej dwa lata przed dostawą.
Sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z udziałem w częściach wspólnych zmienia przeznaczenie środka trwałego na czynności zwolnione, co wymaga jednorazowej korekty VAT według art. 91 ust. 4-6 UPTU.
Przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wycofanego z ewidencji środków trwałych, nabytego ponad pięć lat przed sprzedażą, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej ani przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem zapłaty po oddaniu lokalu do użytkowania, natomiast wydatki na przystosowanie lokalu i koszt pośrednictwa nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, jako część wartości początkowej niepodlegającej amortyzacji po 2023 roku.
Zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w zakresie udziału nabytego w 2015 r. nie rodzi obowiązku podatkowego z uwagi na upływ ustawowego pięcioletniego terminu; natomiast obowiązek podatkowy powstaje w zakresie udziału nabytego w 2023 r., gdzie koszty uzyskania przychodu mogą obejmować wartość wierzytelności wygasłej w wyniku datio in solutum.
Zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT nie obejmuje przychodu przeznaczonego na spłatę długu spadkowego, wynikającego z kredytu zaciągniętego przez zmarłego krewniaka, gdyż takie przeznaczenie nie stanowi wydatku na własny cel mieszkaniowy podatnika.
Przychody z najmu nieruchomości będącej majątkiem prywatnym, które nie zostały wprowadzone do działalności gospodarczej, stanowią przychód z najmu prywatnego, opodatkowany ryczałtem, a kwota przychodu z majątku wspólnego bez odpowiedniego oświadczenia opodatkowana jest równomiernie na małżonków.
Darowizna nieruchomości od małżonka do majątku wspólnego nie stanowi nabycia dla celów podatkowych. Przychód ze sprzedaży jest opodatkowany, gdy nabycie udziału nastąpiło w ciągu pięciu lat przed sprzedażą.
Bonifikata uzyskana z tytułu zakupu pustostanu przez byłego pracownika Lasów Państwowych stanowi przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż rodzi wymierne przysporzenie majątkowe dla podatnika.
Wnajem mieszkania zaklasyfikowanego pierwotnie jako towar handlowy na okres powyżej roku skutkuje przekwalifikowaniem tego składnika majątkowego na środek trwały, mimo iż mieszkanie przeznaczono do dalszej sprzedaży. Podatnik nie dokonuje korekty kosztów, ale zmienia wartość spisu z natury na początek kolejnego roku.
Zmiana sposobu użytkowania części budynku handlowo-usługowego na lokale mieszkalne, które zostają wyodrębnione jako odrębne nieruchomości, wyklucza możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tych lokali mieszkalnych jako środków trwałych, zgodnie z art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.