Odsetki od kredytu zaciągniętego na bezpośrednie lub pośrednie refinansowanie historycznych zobowiązań akwizycyjnych nie podlegają ograniczeniom z art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o PDOP, chyba że są związane bezpośrednio z długiem akwizycyjnym.
Podatnicy osiągający przychody z najmu nieruchomości mają możliwość wyboru między opodatkowaniem według skali podatkowej a ryczałtem ewidencjonowanym, pod warunkiem zgłoszenia wyboru ryczałtu w ustawowym terminie, co wynika z przepisów ustawy o PIT oraz ustawy o ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych.
Nieściągalne wierzytelności z tytułu pożyczek, właściwie udokumentowane protokołem, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zaliczenie wymaga stosownego udokumentowania nieściągalności wierzytelności, co może zostać dokonane przez sporządzenie protokołu zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. Rozpoznanie kosztów podatkowych dokonuje się w dniu sporządzenia protokołu.
Zwolnieniu podatkowemu podlegają dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości, które zostały przeznaczone na własne cele mieszkaniowe, w tym spłatę kredytu hipotecznego, ale nie na wydatki związane z aranżacją wnętrz i zakupami sprzętów AGD, z wyjątkiem niektórych kosztów niezbędnych do funkcjonowania mieszkalnego.
Zwrot świadczenia głównego oraz kosztów procesu otrzymane przez kredytobiorców w drodze ugody z bankiem nie stanowią ich przychodu podatkowego, a odsetki od tych kwot są zwolnione z opodatkowania, jeśli są naliczane od zwrotu niepowodującego przysporzenia podatkowego.
Złożenie oświadczenia WH-OSC musi nastąpić po przekroczeniu limitu wypłat, nie wcześniej, aby było skuteczne, o czym mówi art. 26 ust. 7a CIT; wcześniejsze złożenie nie zwalnia z obowiązków zastosowania art. 26 ust. 2e CIT.
Odsetki od kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego nieujętego w ewidencji środków trwałych mogą być kosztem uzyskania przychodów, jeśli lokal ten służy jednoosobowej działalności gospodarczej, przy zapewnieniu bezpośredniego związku z osiąganiem przychodów.
Przychód z tytułu umorzenia części kredytu mieszkaniowego, którego cel spełnia warunki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 11 marca 2022 r.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ustawy o PIT, wydatki na media i odsetki od kredytu hipotecznego związane z nieruchomością wykorzystywaną częściowo na działalność gospodarczą, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, proporcjonalnie do jej powierzchni użytkowej przeznaczonej na tę działalność, pod warunkiem właściwego udokumentowania.
Odsetki od kredytu hipotecznego oraz koszty utrzymania mieszkania, w proporcji odpowiadającej wykorzystaniu lokalu na działalność gospodarczą, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają warunki faktycznego poniesienia, związku z przychodami i odpowiedniego udokumentowania.
Odsetki od kredytu hipotecznego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej, pod warunkiem że są faktycznie zapłacone, pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami i nie zwiększają kosztów inwestycji. (art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zapłacone odsetki od kredytu hipotecznego, zaciągniętego na zakup nieruchomości użytkowanej w działalności gospodarczej, w części przypadającej na wnioskodawcę, stanowią koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, przy spełnieniu wszystkich ustawowych przesłanek.
Koszty związane z utrzymaniem domu oraz odsetki od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie przypadające na powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem udokumentowania i istnienia adekwatnego związku przyczynowo-skutkowego z uzyskiwanymi przychodami.
Spłata kredytu gotówkowego, zaciągniętego na zakup i remont mieszkania służącego jako miejsce zamieszkania, może stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe uprawniający do zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.
Zwrot nadpłaty kredytu oraz kosztów zastępstwa procesowego w ramach ugody nie stanowi przychodu podatkowego. Jednakże zwrot ulg odsetkowych odliczonych w latach 2006-2020 wskutek ugody skutkuje obowiązkiem korekty ulgi i doliczenia do dochodu.
Kwota uzyskana na podstawie ugody z bankiem w związku z kredytem hipotecznym, będąca zwrotem wcześniej poniesionych kosztów przez kredytobiorcę, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT. Odsetki ustawowe za opóźnienie dotyczące zwróconych należności nieopodatkowanych są zwolnione z podatku PIT zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.
Organ podatkowy uznał, że umorzenie kredytu hipotecznego w części dotyczącej bezpośredniego finansowania budowy domu korzysta z zaniechania poboru podatku, lecz część związaną z refinansowaniem poniesionych nakładów podlega opodatkowaniu. Zwrot rat od banku nie stanowi przychodu.
Zaniechanie poboru podatku dotyczy umorzonych kredytów mieszkaniowych zaciągniętych na jedną inwestycję, nie odnosi się do kredytów refinansujących środki własne. Umorzenie części kredytu na refinansowanie budowy domu stanowi opodatkowany przychód.
Przychody uzyskane z tytułu zwrotu świadczeń w wyniku ugód mogą podlegać korekcie, z wyłączeniem przedawnionych zobowiązań podatkowych. Dodatkowe Koszty poniesione w ramach ugód nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają przesłanek bezpośredniego związku z przychodem ani celowości poniesienia wydatku.
Zwrot nadpłaconych rat kredytowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT, natomiast odsetki za opóźnienie są zwolnione z PIT zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Umorzenie przez bank części wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe przed dniem 15 stycznia 2015 r., na które strona nie korzystała wcześniej z zaniechania poboru podatku, podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 roku.
Krajowa instytucja płatnicza, jako podmiot nadzorowany przez państwowy organ nadzoru finansowego, jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu niespłaconych, wymagalnych i nieprzedawnionych kwot głównych nieściągalnych kredytów konsumenckich, o ile wierzytelności te są odpowiednio udokumentowane i spełniają warunki zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b ustawy o CIT.
Środki pieniężne, w tym odsetki i inne korzyści pochodzące z zarządzania instrumentem finansowym nienależące do Spółki, lecz zwracane do instytucji zarządzającej, nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT, gdyż nie mają charakteru trwałego, bezzwrotnego przysporzenia.