Składki na fundusz pomocowy systemu ochrony banków spółdzielczych, stanowią koszty uzyskania przychodów, jeśli są nakierowane na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oraz wymogami bezpieczeństwa finansowego instytucji.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, korekta kosztów, niezwiązana z błędem rachunkowym, powinna być rozpoznana w okresie otrzymania potwierdzenia korekty, nie zaś retrospektywnie w okresie, w którym pierwotnie wydatki te zostały zaksięgowane.

Wydatki poniesione przez podatnika na działania marketingowe oraz uczestnictwo klientów w programie szkoleniowym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż mają bezpośredni związek z osiąganymi przychodami, nie będąc równocześnie wyłączonymi jako koszty reprezentacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zwrot kosztów na rzecz Gminy ponoszony przez Spółkę z tytułu ochrony ujęcia wody, na podstawie Porozumienia, stanowi koszt uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy CIT oraz jest potrącalny w dacie poniesienia jako koszt pośredni, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy CIT.

Koszty poniesione przez spółkę na szkolenia podwykonawców, o ile mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i służą osiągnięciu przychodów oraz nie stanowią kosztów wyłączonych zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu według art. 15 ust. 1 tejże ustawy.

Składki na funkcjonowanie systemu ochrony banków komercyjnych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli ich poniesienie ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, pomimo braku obowiązkowego charakteru przynależności do systemu.

Wydatki na usługi doradcze poniesione przez podmiot w celu uczestnictwa w projekcie realizowanym przez jednostkę samorządu terytorialnego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeżeli przyczyniają się do zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów podatnika.

Kwota uregulowana na rzecz zamawiającego w ramach ugody mediacyjnej może być uznana za koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy nie podlega wyłączeniom wskazanym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT związanym z wadami towarów, robót i usług.

Spółka, stosując art. 15cb CIT, może rozpoznawać koszty uzyskania przychodu z tytułu przekazanych zysków na kapitał zapasowy lub rezerwowy w roku ich przekazania i dwóch kolejnych latach, o ile nie służą pokryciu strat bilansowych, a korekta deklaracji CIT za 2020 r. nie jest uzasadniona.

Zapomoga losowa przyznana pracownikowi, związana z leczeniem i rehabilitacją w celu skrócenia okresu niezdolności do pracy, może być uznana za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż istnieje racjonalny związek przyczynowo-skutkowy z działalnością gospodarczą oraz potencjalnym generowaniem przychodów przez spółkę.

Kosztem uzyskania przychodów są racjonalnie uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, takie jak zakup zegarka naręcznego powyżej 10 000 zł, jeśli wykazano jego niezbędność dla poprawy efektywności czasu pracy w kontekście generowania dochodów, podlegające amortyzacji zgodnie z art. 22 ustawy o PIT.

Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Opłaty przyłączeniowe do sieci elektroenergetycznej ponoszone w związku z budową farmy wiatrowej nie mogą być wliczane do wartości początkowej środków trwałych ze względu na ich charakter, lecz powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Środki finansowe otrzymane w ramach Polsko-Szwajcarskiego Programu Współpracy jako udział w projekcie korzystają ze zwolnienia z CIT na mocy art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o CIT. Koszty amortyzacji środków dofinansowanych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Koszty związane z transakcjami bezpośrednio dotyczącymi spółki celowej spełniają kryteria kosztów uzyskania przychodów według art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem ich racjonalnego i gospodarczego uzasadnienia, natomiast koszty związane z pośrednimi transakcjami poprzez inne podmioty nie spełniają przesłanki związku z przychodem.

Wydatki na doradztwo transakcyjne, prawne oraz usługi VDD i VDR mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jedynie w kontekście bezpośredniej sprzedaży udziałów przez właściciela. Sprzedaż pośrednia zmienia beneficjenta korzyści, uniemożliwiając zakwalifikowanie tych kosztów jako uzasadnionych dla Spółki.

Odpłatne zbycie nieruchomości nabytej w drodze darowizny podlega opodatkowaniu, jeżeli sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła darowizna. Kosztami uzyskania przychodu są wyłącznie nakłady na nieruchomość poniesione przez podatnika, a nie jej wartość rynkowa z dnia darowizny. Nierezydent jest zobowiązany do złożenia zeznania PIT-39.