Zaprojektowanie, wykonanie i dostarczenie materiałów reklamowych przez polską agencję na rzecz podmiotów z UE, będących podatnikami VAT, kwalifikuje się jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów o stawce VAT 0%, przy spełnieniu wymogów dokumentacyjnych i rejestrowych.

Podatnik świadczący usługi poza terytorium kraju, bez krajowej sprzedaży opodatkowanej VAT, ma prawo do zwrotu nadwyżki VAT w terminie 60 dni, pod warunkiem posiadania dokumentacji związanej z eksportem usług, zgodnie z art. 87 ust. 2 i ust. 5 ustawy o VAT.

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a niemieckim Partnerem w ramach konsorcjum stanowią świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT na podstawach uznania ich za import usług, gdzie odbiorca usługi jest zobowiązany do zapłaty podatku.

W przypadku umów konsorcjum, gdy występuje ekwiwalentność świadczeń, rozliczenia wewnętrzne między uczestnikami mogą być uznane za świadczenie usług. W takich przypadkach obowiązują przepisy dotyczące importu usług i odwrotnego obciążenia podatkiem VAT.

Usługi programistyczne nabywane od nierezydentów nie są objęte obowiązkiem poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie mieszczą się w katalogu świadczeń podlegających zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Limit odliczenia podatku zagranicznego, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, musi być wyznaczony na podstawie dochodów, a nie przychodów, uzyskanych w obcym państwie, z uwzględnieniem proporcjonalnie przypisanego podatku od całkowitego dochodu.

Świadczenie polegające na realizacji usług projektowych, doradczych i wytwórczych w zindywidualizowanym procesie produkcji towarów może zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, jeżeli cel gospodarczy i funkcjonalny transakcji koncentruje się na fizycznym wytworzeniu i dostarczeniu towaru, a inne czynności mają charakter pomocniczy względem tej dostawy.

Podatek dochodowy zapłacony przez polski podmiot w kraju, z którym brak jest umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlega odliczeniu od polskiego podatku dochodowego oraz nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT.

Wynagrodzenie wypłacane z tytułu usług pośrednictwa agencyjnego, handlowego oraz wsparcia sprzedaży, świadczone przez zagranicznych kontrahentów, podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, jako świadczenia o charakterze doradczym, reklamowym oraz badania rynku.

Zyski przedsiębiorstwa indyjskiego z tytułu usług modyfikacji materiałów reklamowych świadczonych na rzecz polskiej spółki, kwalifikowane na mocy umowy polsko-indyjskiej, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Indiach, co wyłącza obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce.

Przychody uzyskiwane przez Agencje na podstawie umów z Wnioskodawcą nie stanowią przychodów z kategorii określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje brakiem obowiązku poboru zryczałtowanego podatku przez Wnioskodawcę jako płatnika.

Wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu zapłaty roszczeń nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wszczęcie zagranicznego postępowania upadłościowego uprawdopodabnia nieściągalność wierzytelności, umożliwiając zaliczenie odpisów aktualizujących do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia przesłanek z art. 16 ust. 1 pkt 26a i 2a ustawy o CIT.

Wysokość wynagrodzenia wypłacanego za dostarczone przez spółkę pasy i wały, jako niebędące 'urządzeniami przemysłowymi', nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce podług art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a tym samym, zgodnie z art. 26 ust. 1 tejże ustawy, nie jest wymagane potrącanie tego podatku.

Zagraniczny VAT nie stanowi dochodu z nieujawnionych operacji gospodarczych ani kosztu uzyskania przychodów w ramach ryczałtu od dochodów spółek opodatkowanych estońskim CIT i nie powinien być traktowany jako przychód podatkowy przy zwrocie.

Płatności za licencję na korzystanie z programu komputerowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, używanego jedynie do własnych celów przez polskiego licencjobiorcę, nie klasyfikują się jako należności licencyjne wymagające poboru podatku u źródła.

Usługa szkolenia przewodników psów wraz z usługami pomocniczymi świadczona przez polską spółkę na rzecz kontrahenta mającego siedzibę poza UE i EOG stanowi usługę kompleksową, której miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, jest siedziba usługobiorcy, umożliwiającą odliczenie podatku naliczonego związanego z zakupami produktowymi.

Wypłacając wynagrodzenie na rzecz kontrahenta z Indii za usługi reklamowe, Spółka nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła w Polsce, o ile kontrahent nie prowadzi działalności w Polsce poprzez zakład, a Spółka posiada certyfikat rezydencji tego kontrahenta oraz dochowa należytej staranności.

Wierzytelności uznane za nieściągalne można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko, jeśli przewidywane koszty dochodzenia są wyższe od ich wartości, zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 3 CITU. Subiektywny pogląd na trudności kulturowe i prawne nie ma tu decydującego znaczenia.

W przypadku wypłat do 2.000.000 PLN na rzecz nierezydentów, które kwalifikowane są jako zyski przedsiębiorstwa na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik może nie pobrać podatku u źródła bazując jedynie na certyfikacie rezydencji, bez obowiązku dalszej weryfikacji przesłanek z art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług od polskiego podmiotu, wykorzystywanych do świadczenia usług na rzecz podmiotów zagranicznych, oraz do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego zgodnie z art. 87 ust. 5 ustawy.

Przychody z tytułu świadczenia usług programistycznych na rzecz polskiej spółki przez nierezydentów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdyż nie mieszczą się w kategoriach przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT oraz nie są podobne do świadczeń z nim zrównanych, co wyklucza obowiązek ich opodatkowania ryczałtem w Polsce.

Dla celu kalkulacji limitu odliczenia zagranicznego podatku u źródła, art. 20 ust. 1 ustawy o CIT wymagane jest uwzględnienie dochodu uzyskanego w obcym państwie, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu. Kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego zgodnie z polskimi regulacjami, która proporcjonalnie przypada na dochód zagraniczny.

Usługi pośrednictwa świadczone przez zagranicznych Partnerów, prowadzące do wzrostu sprzedaży przez Spółkę, nie stanowią świadczeń podlegających zryczałtowanemu opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Te usługi nie cechują się podobieństwem do doradczych, badania rynku ani reklamowych, co wyłącza je spod obowiązku podatku u źródła.