Zwolnienie z długu przez wierzyciela, nie uzasadnia obowiązku do dokonania korekty podatku VAT należnego na podstawie art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, gdyż nie jest traktowane jako uregulowanie lub zbycie wierzytelności.

Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, który uprzednio skorzystał z ulgi na złe długi, nie ma obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania CIT o należność uregulowaną na podstawie ugody, w okresie opodatkowania ryczałtem.

Ulga na złe długi przysługuje, gdy płatność jest zablokowana przez sąd i nie stanowi ona uregulowania należności, co oznacza brak zaspokojenia wierzyciela.

Przekazanie przedmiotu zastawu rejestrowego w formie przejęcia przez wierzyciela, w przypadku niewykonania zobowiązania, spełnia definicję dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT wg art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Dopuszczalna jest korekta podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy w przypadku uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

W przypadku gdy podatnik zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie uzyskuje dalszych przychodów, ulga na złe długi nie może zostać zastosowana, gdyż przepisy wymagają istnienia przychodów podlegających zmniejszeniu.

Obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania oraz należnego podatku VAT powstaje w momencie uregulowania w całości lub w części należności głównej wynikającej z faktury, niezależnie od zawieszenia działalności gospodarczej. Wpłaty zaliczane na odsetki i koszty procesu nie powodują takiego obowiązku.

Prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej (pliku JPK_VAT) za okres, w którym zostały wypełnione wszystkie przesłanki uprawniające do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w zw. z art. 89b ust. 4 ustawy.

Czy Wnioskodawca ma prawo skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny wynikający z Faktur (na podstawie art. 89a ustawy o VAT)?

Ustalenia, czy Wnioskodawcy przysługuje na podstawie art. 18f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”) prawo do dokonania zmniejszenia podstawy opodatkowania określonej zgodnie z art. 18 Ustawy CIT o wartość przychodów z tytułu Wierzytelności w zeznaniu za rok podatkowy 2022

Obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 18f ustawy o CIT w zawiązku z zawartym porozumieniem.

Ulga na złe długi. Uregulowanie w drodze kompensaty zobowiązania za nabyte materiały przed terminem 90 dni – licząc od terminu zapłaty określonego przez zleceniodawcę oraz wskazanego na fakturze dokumentującej nabycie materiału – a obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania o zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty.

Moment ujęcia do podstawy opodatkowania kwoty należności głównej, odsetek ustawowych od należności głównej oraz kwoty zwrotu kosztów sądowych.

Czy w sytuacji, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której Spółka skorygowała podstawę opodatkowania oraz podatek należny w ramach tzw. ulgi na złe długi, Spółka dokona zbycia wierzytelności, to będzie ona obowiązana w oparciu o art. 89a ust. 4 ustawy o VAT do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu VAT za okres, w którym miało miejsce zbycie wierzytelności