Osoba fizyczna, która przeniosła stałe miejsce zamieszkania oraz centrum interesów życiowych do innego państwa, podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nawet jeśli formalne związki gospodarcze z Polską pozostają.

Podatnikowi, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przysługuje „ulga na powrót” zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów formalnych oraz kwoty wolnej od podatku 85,528 zł.

Zwolnienie podatkowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje wyłącznie podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do RP po 31 grudnia 2021 r. Przeniesienie przed tą datą wyklucza prawo do ulgi na powrót.

Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Rzeczypospolitej Polskiej przed 1 stycznia 2022 r., nie jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody wynikające z umorzenia kredytów dla osoby mającej miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji na podstawie art. 21 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania; zatem polskie regulacje dotyczące ulg i zaniechania nie mają zastosowania.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Zgodnie z przepisami o należnym podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, przy obliczaniu tegoż podatku uwzględnia się całkowitą wartość rynkową składników majątku, a nie jedynie przyrost wartości powstały podczas nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce.

Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.

Wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania certyfikatu rezydencji, co stanowi przeszkodę w zastosowaniu ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ulga na powrót, przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do Polski przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Dla celów ulgi na powrót, przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Polski, dokonane przed 31 grudnia 2021 r., nie daje podstaw do skorzystania z tej ulgi na mocy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może skorzystać z ulgi podatkowej na powrót w odniesieniu do określonych przychodów, pod warunkiem spełnienia formalnych wymogów określonych w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym, a ulga obejmuje maksymalnie kwotę 85 528 zł rocznie przez cztery następujące lata.

Przepis art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o PIT wymaga, aby podatnik posiadał Kartę Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, co jest konieczne do skorzystania z ulgi na powrót.

Wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek ulgi na powrót przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, bowiem jej centrum interesów osobistych pozostawało w Polsce w trakcie wykonywania pracy w Holandii.

Osobie, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski na podstawie Karty Polaka, przysługuje ulga na powrót w odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 u.p.d.o.f., niezależnie od momentu złożenia formalnego wniosku o ulgę.

Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania z terytorium Niemiec do Polski po 31 grudnia 2021 roku i spełnia warunki określone w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może skorzystać z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 tejże ustawy, co skutkuje zwolnieniem od podatku dochodowego przychodów do wysokości określonej w ustawie.

Prawo do ulgi na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikowi, który po 31 grudnia 2021 r. przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegając nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, i spełnia dodatkowe wymogi ustawowe; zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie z wybranych źródeł.

Podatnik, który powrócił do Polski po długotrwałym pobycie za granicą, ma prawo do ulgi na powrót, jeżeli spełnia warunki zamieszkiwania za granicą przez co najmniej trzy lata, mimo braku zgłoszenia wyjazdu z Polski, o ile przedstawi wystarczające dowody rezydencji podatkowej za granicą.

Dochody z emerytury wypłacanej z norweskiego prywatnego programu emerytalnego, działającego w oparciu o przepisy pracowniczych programów emerytalnych państw EOG, są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b i ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej za granicą, nabytej ponad pięć lat przed jej zbyciem, przez osobę o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, nie są opodatkowane na gruncie polskiego prawa podatkowego. Nie występuje obowiązek składania rocznego zeznania podatkowego z tego tytułu.

Pracownik wykonawcy kontraktowego USA, który przenosi ośrodek interesów życiowych do Polski i uzyskuje tam nieograniczony obowiązek podatkowy, nie może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 20 ust. 5 lit. a Umowy o wzmocnionej współpracy obronnej.

Zmiana rezydencji podatkowej Wnioskodawcy z Polski do Holandii nie wyłącza opodatkowania dochodów uzyskanych jako wspólnik polskiej spółki osobowej w Polsce, które podlegają opodatkowaniu z tytułu działalności poprzez zakład. Ponadto, aktywa te nie są objęte podatkiem od niezrealizowanych zysków, gdyż pozostają związane z polskim zakładem.

Dochody uzyskiwane przez rezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w polskiej spółce z o.o. podlegają opodatkowaniu wyłącznie w ZEA zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem przedstawienia certyfikatu rezydencji.

Zyski z usług brukarskich wykonywanych przez polskiego rezydenta w Niemczech, jeżeli prace te mają charakter ciągły i trwają ponad 12 miesięcy, powinny być opodatkowane również w Niemczech z uwagi na powstanie zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 3 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.