Umowy sprzedaży monet ze złota dewizowego nie podlegają zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 9 pkt 1 ustawy PCC, gdyż jako złoto dewizowe nie stanowią walut obcych, w konsekwencji obciążają kupującego obowiązkiem podatkowym, jeśli wartość transakcji przekracza 1000 zł.
Monety ze złota dewizowego nie są walutami obcymi w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie transakcji ich sprzedaży nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 9 pkt 1 tejże ustawy, gdyż monety te dominująco spełniają kryteria złota dewizowego.
Zakup monet wykonanych ze złota dewizowego nie podlega zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych jako sprzedaż waluty obcej, mimo że mogą pełnić funkcję środków płatniczych. Zasadniczym czynnikiem decydującym jest kwalifikacja monet jako złota dewizowego zgodnie z Prawem dewizowym.
Umowy sprzedaży monet, które pełnią rolę środka płatniczego, lecz ich zasadniczą cechą jest bycie wykonanymi ze złota dewizowego, nie korzystają ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych jako sprzedaż walut obcych na gruncie art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Monety wykonane ze złota dewizowego, będące prawnym środkiem płatniczym poza krajem, nie podlegają zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych jako „waluty obce”.
Sprzedaż monet ze złota dewizowego, stanowiących prawną walutę w kraju ich emisji, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 9 pkt 1 ustawy, jako sprzedaż walut obcych.
Na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z nabywaniem monet ze złota dewizowego, każdorazowo, kiedy kwota zakupu przekroczy wartość 1000 zł. Obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych nie wystąpi jedynie wówczas, gdy zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Podatek od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla sprzedaży gotowej biżuterii, jak i nabycia jej półproduktów.
Podatek od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla transakcji zakupu stopu metali z udziałem złota.
Świadczenie przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa w sprzedaży metali oraz kamieni szlachetnych, w tym biżuterii, złota, srebra, monet kolekcjonerskich oraz przerabiania złomu inwestycyjnego, prowadzonej w imieniu i na rzecz zlecającego nie spowoduje, że w stosunku do Wnioskodawcy zwolnienie wynikające z art. 113 ust. 1 ustawy nie będzie mogło mieć zastosowania.
Czy przedstawiony sposób ewidencjonowania i rozpoznawania przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy ze sprzedaży rzeczy zastawionych w zależności od ich przeznaczenia (zbycie bez obróbki, zbycie po wcześniejszej obróbce) jest prawidłowy?
Czy przedstawiony sposób ewidencjonowania i rozpoznawania przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy ze sprzedaży rzeczy zastawionych w zależności od ich przeznaczenia (zbycie bez obróbki, zbycie po wcześniejszej obróbce) jest prawidłowy?
W przypadku sprzedaży nieodebranego zastawu, stanowiącego towar używany w postaci wyrobów jubilerskich ze złota sklasyfikowanych w PKWiU do grupowania 32.12.13, nabytych (przewłaszczonych), przez Wnioskodawczynię od podmiotów, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Wnioskodawczyni ma prawo opodatkować taką sprzedaż na zasadzie opodatkowania marży na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy