Wynagrodzenie z tytułu zawarcia umowy faktoringowej, w przypadku braku definitywnego charakteru transakcji, nie podlega korekcie przychodowej ani kosztowej w trybie wstecznym, lecz bieżąco. Ponadto wynagrodzenie to, nie mające charakteru kredytowego, nie podlega podatkowi "u źródła". Interpretacja wskazuje brak obowiązków korygujących z tego tytułu w przeszłości, zgodnie z art. 12 ust. 3j oraz art.
Kwoty uzyskane z umowy faktoringu pełnego stanowią przychód, który wlicza się do limitu określonego w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, co może wpływać na możliwość stosowania estońskiego CIT. Przychody z faktoringu powinny być uznane za część przychodów z wierzytelności.
Przychody i koszty wynikające z umów faktoringu, związanych z wierzytelnościami z działalności zwolnionej z opodatkowania, przypisuje się do działalności opodatkowanej, ponieważ umowy te nie są integralną częścią działalności objętej wsparciem, co wyklucza ich zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.
Przychód podatkowy z tytułu sprzedaży towarów powstaje w najwcześniejszym momencie zdefiniowanym w Art. 12 ust. 3a uCIT, niezależnie od późniejszej zapłaty przez Faktora. Sprzedaż wierzytelności na rzecz Faktora powoduje dodatkowy przychód na podstawie Art. 14 ust. 1 uCIT. Skonto uwzględnia się przy sprzedaży wierzytelności.
W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, cena zbycia wierzytelności stanowi przychód, zaś koszty faktoringu mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ustawą o CIT. Wynagrodzenie na rzecz faktora z tytułu faktoringu nie podlega obowiązkowi pobierania podatku u źródła.
Wynagrodzenie zagranicznego podmiotu świadczącego na rzecz polskiego kontrahenta dodatkowe usługi w ramach umowy faktoringu, takie jak analiza należności i usługi scoringowe, podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi inaczej.
Usługi faktoringowe świadczone przez E. na rzecz Ex. Polska stanowią import usług faktoringowych, które podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce. Podstawą opodatkowania jest kwota dyskonta i innych opłat, a usługobiorca Ex. Polska ma prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Przychód uzyskany ze zbycia wierzytelności (faktoring) powinien być rozpoznany jako przychód opodatkowany na zasadach ogólnych, oraz na potrzebę ustalenia klucza alokacji kosztów przypisany do przychodów opodatkowanych.
Przychód podatkowy z tytułu zbycia wierzytelności na rzecz faktora z tytułu zawartej Umowy.
Czy koszt Wynagrodzenia Faktora ponoszony przez Spółkę stanowi koszt finansowania dłużnego i podlega ograniczeniom wskazanym w art. 15c ustawy o CIT.
W którym momencie i w jakiej wysokości Spółka powinna rozpoznać przychód z tytułu zbycia Wierzytelności na rzecz Faktora.
Czy płatności wypłacane przez Spółkę na rzecz faktorów w ramach Umów Faktoringu nie podlegają podatkowi u źródła w Polsce i w związku z tym, Spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła od tych płatności?
Czy objęcie należności umową faktoringu mieszanego spowoduje u Wnioskodawcy osiągnięcie przychodu ze zbycia wierzytelności, o którym mowa art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT, uniemożliwiając w rezultacie – w razie przekroczenia proporcji określonej w tym przepisie – stosowanie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, czyli tzw. estońskiego CIT, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT
Wypłata przez Spółkę kwoty należnej Prowizji na rzecz „D.” stanowi koszt finansowania dłużnego i podlega ograniczeniom wskazanym w art. 15c ustawy o CIT. Również kwota wynagrodzenia należnego „D” za tzw. okres odroczenia (karencji) stanowi koszt finansowania dłużnego i podlega ograniczeniom wskazanym w art. 15c ustawy o CIT.
Czy cesja wierzytelności własnych w wyniku zawarcia przez Wnioskodawcę z Faktorem Umowy Faktoringu, na warunkach opisanych w zdarzeniu przyszłym, niestanowiąca umowy sprzedaży wierzytelności w rozumieniu kodeksu cywilnego, będzie skutkować dla Wnioskodawcy (jako faktoranta) powstaniem przychodu podatkowego, w sytuacji gdy wierzytelność ta zostanie uprzednio opodatkowana jako przychód należny, a otrzymana
Czy do wartości przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) Spółka powinna wliczać przychody uzyskane od Faktora z tytułu wskazanego w opisie stanu faktycznego. Czy Spółka spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o CIT i w związku z tym skutecznie przystąpiła do opodatkowania w formie ryczałtu
Obowiązki płatnika z tytułu zawarcia umowy faktoringu z włoską spółką.
Obowiązki płatnika z tytułu zawarcia umowy faktoringu z włoską spółką.
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca utraci prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b u.p.d.o.p., gdy przekroczenie limitu 50% przychodów zgodnie z art. 28j ust. 1 będzie dotyczyło wierzytelności przekazanych do faktoringu.
Czy Wnioskodawca będzie uprawniony rozpocząć opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek z początkiem roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2025 r.
Wynagrodzenia wypłacane na rzecz Faktora (odpowiednio naliczane prowizje, odsetki, inne opłaty dodatkowe) - nie stanowią odsetek w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ani innych świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 ww. ustawy. Płatności te nie są związane także z innymi tytułami w przepisie tym wymienionymi.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych przez Faktora, dokumentujących świadczenie usługi, na podstawie których opłacane jest przez Spółkę Wynagrodzenie Faktora.
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w wyniku zbycia Należności Handlowych na rzecz Spółki X, Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 jako przychód z innych źródeł przychodów (tj. przychód inny niż z zysków kapitałowych); - jeśli stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 jest prawidłowe, czy koszty poniesione w związku z przeniesieniem