Dla skutecznego wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, konieczne jest sporządzenie i podpisanie sprawozdania finansowego przez uprawnione osoby zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości, co stanowi integralną część procedury wyboru tego opodatkowania.

Nie złożenie podpisu pod sprawozdaniem finansowym w ustawowym terminie oznacza jego sporządzenie niezgodnie z rachunkowością, co skutkuje nieskutecznym wyborem estońskiego CIT przez podatnika.

Podpisanie sprawozdania finansowego jest nieodłącznym elementem jego sporządzenia zgodnie z art. 28j ust. 5 ustawy o CIT; brak podpisów uniemożliwia skuteczny wybór estońskiego CIT.

W przypadku wspólnego prowadzenia gospodarstwa rolnego objętego małżeńską wspólnością majątkową, każdemu z małżonków przysługuje obowiązek składania odrębnych deklaracji PIT-6 oraz stosowania indywidualnego limitu przychodów netto z ustawy o rachunkowości dla obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, co wynika z proporcjonalnego do udziałów opodatkowania dochodów.

Bank może ujmować ujemne różnice kursowe jako koszty uzyskania przychodów w dniu ich ujęcia w księgach rachunkowych, stosując rachunkową metodę rozliczania różnic kursowych zgodnie z ustawą o CIT, bez potrzeby dodatkowej weryfikacji zgodnie z innymi przepisami.

Amortyzacja podatkowa aktywów podlegających jednorazowemu odpisowi z powodu utraty wartości wg MSR może być kontynuowana, o ile nie zmienia się rodzaj działalności. Wartość niezamortyzowana w razie sprzedaży/likwidacji, jeśli nie jest związana ze zmianą działalności, stanowi koszt podatkowy.

Wykonanie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek wymaga spełnienia wymogu zamknięcia ksiąg i sporządzenia sprawozdania finansowego zgodnie z przepisami, w tym w formie elektronicznej z kwalifikowanym podpisem. Niespełnienie tych wymogów skutkuje koniecznością rozliczenia na zasadach ogólnych.

Dotyczy ustalenia, rozliczania na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych, Kosztów w miesiącu, w którym zostaną poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1).

Dotyczy ustalenia, czy sposób rozliczania kosztów dla celów rachunkowych wpływa na możliwość rozliczania kosztów dla celów podatkowych (art. 15 ust. 4a).

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że stosując rachunkową metodę ustalania różnic kursowych dla celów podatku dochodowego, określoną w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, różnice kursowe powstające przy wycenie należności, w tym odpisu aktualizującego utworzonego na te należności, ustalone zgodnie z przepisami o rachunkowości, Spółka powinna rozpoznawać jako koszty uzyskania przychodów/przychody

Czy w związku z Unieważnieniem Umowy Kredytu/Unieważnieniem Aneksu Bank uprawniony jest do ujęcia Ujemnych Różnic Kursowych jako kosztów uzyskania przychodów w dniu ich ujęcia w księgach rachunkowych?

W zakresie ustalenia, czy: - Spółka, rozliczając różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 UPDOP, na podstawie przepisów o rachunkowości, tj. zgodnie z tzw. metodą rachunkową rozliczania różnic kursowych, powinna wykazywać w kosztach lub w przychodach podatkowych różnice kursowe dotyczące całej wartości należności/zobowiązania w walucie obcej (obejmującej kwotę netto oraz kwotę podatku VAT), czy

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany rozpoznać w podstawie opodatkowania CIT, różnice kursowe powstałe w związku z wyceną ww. instrumentu kapitałowego do wartości godziwej, gdy wycena ta wg przepisów rachunkowych ujmowana jest w kapitałach własnych (a nie w wyniku finansowym Spółki).

Dotyczy ustalenia: - czy w przypadku udzielenia pożyczki albo kredytu więcej niż jednemu kredytobiorcy, do uprawdopodobnienia nieściągalności tej wierzytelności w rozumieniu art. 16 ust. 2a pkt 2 UPDOP, które jest jednym z warunków zaliczenia, do kosztów uzyskania przychodów, odpisu na straty kredytowe utworzonego na tę wierzytelność, konieczne jest spełnienie jednej z przesłanek wymienionych w tym

Zasady rozliczania działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie i w formie spółki komandytowej.

Rozliczanie różnic kursowych w działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie i w formie spółki komandytowej.