Wartość ponoszonych przez pracodawcę wydatków na noclegi, paliwo, spotkania biznesowe i diety dla pracowników mobilnych oraz w podróżach służbowych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż świadczenia te nie stanowią przysporzenia majątkowego dla pracowników, służąc interesowi pracodawcy.

Działalność niemieckiej spółki prowadzona w Polsce za pośrednictwem pracowników na stanowiskach kluczowych, angażujących się w zasadniczą działalność, stanowi zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, skutkując obowiązkiem podatkowym w Polsce.

W okolicznościach, w których Spółka PL prowadzi niezależną prawnie i ekonomicznie działalność gospodarczą, podejmując ryzyko ekonomiczne usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy i otrzymując wynagrodzenie na zasadach właściwych pośrednikom handlowym, należy stwierdzić, że działalność prowadzona w oparciu o wyżej zaprezentowany model współpracy ze Spółką PL nie będzie kreowała po stronie Spółki powstania

obowiązki płatnika w związku z pokryciem wydatków na nocleg i wyżywienie przedstawicieli handlowych

ustalenie, czy wydatki poniesione przez pracodawcę na noclegi i wyżywienie pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów.

W zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Nieprawidłowa jest argumentacja Spółki prowadząca do stwierdzenia, że wystarczy, gdy wydatki są poniesione bezpośrednio w celu uzyskania przychodu, poprzez takie obliczenie wynagrodzenia za wykonaną usługę, że wszelkie wydatki poniesione przez podatnika są powiększone o ustaloną umownie marżę, aby uznać, że regulacja art. 16 ust. 1 updop nie spowoduje wyłączenia wydatków z kosztów.

Czy powstanie przychód u pracownika z tytułu nabycia paliwa przez Spółkę do pojazdów nie stanowiących składników majątku Spółki w takiej części, jaka zostanie zużyta wyłącznie do celów prowadzenia działalności w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, Rozdział 3 Art. 15.

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wynagrodzenie za pracę wykonywaną na terytorium innych państw Europy Środkowej (Ukrainy, Litwy, Łotwy, Estonii, Kaliningradu, Mołdawii, Białorusi) przez pracownika mającego miejsce zamieszkania na terenie Ukrainy, z uwagi na ograniczony obowiązek podatkowy, nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Od tych dochodów Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na spotkania z klientami

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na spotkania z klientami

Czy zwrot kosztów poniesionych przez handlowca przy wykonywaniu zadań służbowych stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów?

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie wynikającego z przedstawionej umowy oraz wystawionej zgodnie z jej brzmieniem faktury VAT na mocy art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Czy w zaistniałym stanie faktycznym pozwany, jako płatnik miał prawo pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, samodzielnie rozdysponowując kwotę ustalonej ugody sądowej w wysokości brutto 39.000,00 zł, rozdzielając w sposób dowolny jej wysokość na poszczególne składniki?Czy kwota w wysokości 13.472,47 zł podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, skoro kwota ta wypłacona została