Przychód z tytułu otrzymania walut wirtualnych w ramach airdropów oraz grantów RPGF powstaje w momencie ich otrzymania, a nie zbycia, o ile są one uznane za świadczenia w naturze, co skutkuje obowiązkiem podatkowym w chwili ich uzyskania i ustaleniem wartości według kursu waluty z dnia poprzedzającego.

Usługi pośrednictwa przy wymianie walut wirtualnych, które nie zawierają elementu kojarzenia stron w celu zawarcia umowy, lecz ograniczają się do dostarczenia infrastruktury technicznej, nie spełniają kryterium pośrednictwa i nie korzystają z zwolnienia z VAT wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi nabycia, sprzedaży i wymiany kryptowalut oraz stablecoin mogą korzystać ze zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, o ile miejscem świadczenia jest terytorium Polski. Odliczenie podatku naliczonego przysługuje w przypadku spełnienia warunków z art. 86 ust. 9, jeżeli miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa trzeciego.

Koszty poniesione na nabycie waluty wirtualnej przed 2019 r. powinny zostać wykazane w zeznaniu PIT-38 za 2019 r., a obowiązek składania PIT-38 istnieje nawet bez transakcji kryptowalutowych w danym roku, aby umożliwić przenoszenie kosztów na przyszłość.

Otrzymanie waluty wirtualnej (tokenów) na podstawie umowy partnerstwa strategicznego powoduje powstanie przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w momencie otrzymania, niezależnie od późniejszych fluktuacji wartości tej waluty. Przychód ten uznawany jest za definitywny przyrost majątku podatnika.

Przychód z tytułu nieodpłatnego nabycia tokenów w ramach programu motywacyjnego powstaje w chwili nabycia ich własności i posiadania, a jego wartość podlega opodatkowaniu jako przychód z działalności gospodarczej z zastosowaniem ryczałtu według stawki 3%.

Dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych należy klasyfikować jako przychody z kapitałów pieniężnych, niezależnie od liczby transakcji, a nagrody w kryptowalutach stanowią przychód w momencie ich otrzymania. Interpretacja odnosi się do art. 17 ust. 1 pkt 11 i art. 18 ustawy o PIT.

Dochody ze sprzedaży walut wirtualnych traktowane są jako przychody z kapitałów pieniężnych, podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19%. Za koszt uzyskania przychodu uznaje się wszystkie udokumentowane wydatki poniesione na nabycie oraz sprzedaż waluty wirtualnej zgodnie z art. 22 ustawy o PIT.

Otrzymanie przez podatnika walut wirtualnych w ramach airdrop powoduje powstanie przychodu podatkowego w momencie ich otrzymania, zgodnie z art. 18 ustawy o PIT, jako przychodu z praw majątkowych, niezależnie od późniejszego zbycia.

Waluty wirtualne, pomimo iż są traktowane jako prawa majątkowe, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w przypadku ich dystrybucji przez airdrop, jako że nie dochodzi do darowizny w rozumieniu kodeksu cywilnego, a ich przekazywanie odbywa się w celach marketingowych.

Wydatki na zakup komputerów do wydobywania kryptowalut "metodą Proof of work" nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie stanowią bezpośrednich kosztów nabycia waluty wirtualnej.

Udokumentowane koszty nabycia walut wirtualnych przez polskiego rezydenta podatkowego, poniesione jako brytyjski rezydent przed zmianą rezydencji, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w Polsce, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania i wykazania w deklaracji PIT-38 za rok uzyskania przychodów ze zbycia tych walut.

Otrzymanie walut wirtualnych za usługi lub sprzedaż stokenizowanej treści audio stanowi przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o CIT. Koszt uzyskania przychodu związany z walutami wirtualnymi powinien być rozpoznawany w roku poniesienia wydatków, zgodnie z art. 15 ust. 11 ustawy o CIT.

Odszkodowanie otrzymane na podstawie wyroku sądowego, niewynikające z działalności gospodarczej ani niekompensujące utraconych korzyści, korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT.

Przysporzenie z tytułu usługi udostępnienia mocy obliczeniowej w ramach transakcji barterowej, uzyskane w kryptowalucie, stanowi przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu, przy czym koszty nabycia kryptowaluty są uznawane za koszty uzyskania przychodów.

Dotyczy ustalenia: - w jakim momencie w związku z opisanym zdarzeniem Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód; - czy wysokość przychodu, który Wnioskodawca powinien rozpoznać w związku z opisanym zdarzeniem powinna odpowiadać Cenie Sztywnej, jaką Spółka otrzymuje za sprzedane Współpracownikowi waluty wirtualne.

Uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodów prowizji pobranych przy obrocie walutami wirtualnymi oraz sposób przeliczenia transakcji dokonanych w walutach wirtualnych.

Dotyczy zwolnienia z podatku VAT usługi pośrednictwa w wymianie walut wirtualnych.

Opodatkowanie przychodu ze zbycia kryptoaktywów ryczałtem od przychodów osób zagranicznych przenoszących miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W zakresie skutków podatkowych dokonania operacji zabezpieczenia waluty wirtualnej (np. Y) i otrzymania w zamian kryptowaluty X.

Ustalenie wysokości i sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu walut wirtualnych przejętych w wyniku połączenia transgranicznego.

Skutki podatkowe otrzymania odszkodowania z Japonii na podstawie wyroku sądowego.

Ustalenie, czy wymiana cbETH na walutę fiducjarną będzie stanowiła dla Wnioskodawcy zdarzenie neutralne podatkowo, tj. będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 Ustawy o CIT

Dotyczy ustalenia: - czy obrót kryptowalutami stanowi jedno ze źródeł przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT; - jeżeli obrót kryptowalutami nie stanowi źródła przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT to czy dochód ze sprzedaży kryptowalut będzie podlegał opodatkowaniu ryczałtem.