Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód, który jest zwolniony z opodatkowania na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, o ile kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej i nie korzystano wcześniej z analogicznego zwolnienia dla innego kredytu.

Kwota 78.000 zł, jako część świadczenia w wyniku ugody, stanowi przychód podatkowy, skoro przekracza zwrot wpłat przewyższających wypłacony kapitał kredytowy, zatem podlega opodatkowaniu.

Spłatę kredytu dewizowego, dokonaną przed sprzedażą nieruchomości, uznaje się za wydatek na cele mieszkaniowe jedynie w zakresie odpowiadającym otrzymanej zaliczce. Spłata przewyższająca tę kwotę przed uzyskaniem przychodu ze sprzedaży nie spełnia wymogów ulgi mieszkaniowej.

Z uwagi na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r., zaniechanie poboru podatku dochodowego dotyczy tylko tych części umorzonego kredytu hipotecznego, które są przeznaczone na cele mieszkaniowe zgodne z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT. Wypłata kwoty 41.000 PLN jako zwroty nadpłaty jest neutralna podatkowo.

Ustalono, że wypłata kwoty dodatkowej stanowiącej zwrot nadpłat na rzecz banku na podstawie ugody nie stanowi opodatkowanego przychodu podatkowego. Ponadto, z uwagi na spełnienie warunków rozporządzenia Ministra Finansów, umorzenie części kredytu korzysta z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umorzenie kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe może być objęte zaniechaniem poboru podatku dochodowego, gdy spełnia warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., a zwrot nadpłaconych kwot z tytułu spłat rat kredytowych jest neutralny podatkowo dla beneficjenta.

Umorzona przez bank wierzytelność z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód z innych źródeł, lecz w związku z regulacjami o zaniechaniu poboru podatku, jest z tegoż podatku zwolniona. Dodatkowa kwota wypłacona w ramach ugody z bankiem nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego na cele mieszkaniowe może korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego, wyłączając jednak ubezpieczenia nieruchomości, jako że nie stanowią one niezbędnych opłat kwalifikujących się do zaniechania poboru podatku, zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 r.

Należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie został udzielony kredyt dewizowy. A zatem różnice z wyceny części kapitałowej dokonanej na dzień uzyskania i spłaty kredytów nie są różnicami kursowymi określonymi w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

1) gdy złotówkowa wartość każdorazowej niespłaconej w całości lub części Pożyczki podlegającej przewalutowaniu w dniu jej otrzymania będzie wyższa niż złotówkowa wartość każdorazowej niezapłaconej w całości lub części Pożyczki w dniu jej przewalutowania, Spółka powinna rozpoznać kiedykolwiek wspomnianą różnicę jako przychód podatkowy, 2) gdy złotówkowa wartość każdorazowej niespłaconej w całości lub

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny po stronie Spółki pojawia się wątpliwość odnośnie podatkowego traktowania różnicy kursowej powstającej pomiędzy złotówkową wartością niespłaconej części pożyczki ustaloną na dzień jej otrzymania (tj. wartością w walucie obliczoną przy zastosowaniu kursu historycznego), a złotówkową wartością niespłaconej części pożyczki ustaloną na dzień dokonania

Czy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu planowanego przewalutowania na złote polskie kredytu zaciągniętego przez Spółkę w walucie obcej, powstanie dla Niej obowiązek rozpoznania różnic kursowych wynikających z przewalutowania kredytu na złote polskie?Czy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu planowanego przewalutowania na złote