Ulga na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje podatnikowi, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski i spełnił wskazane wymogi ustawowe, jednakże tylko w czterech kolejnych latach podatkowych licząc od roku przeniesienia lub następnego.
Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.
Prawo do skorzystania z ulgi na powrót przysługuje podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021, podlegając w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przy czym ulga ta może być stosowana od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania, lub od początku roku następnego.
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na teren RP po 31.12.2021 r., spełniając warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym, ma prawo do ulgi na powrót przy limicie 85 528 zł rocznie. Utrata ważności Karty Polaka po uzyskaniu Karty Stałego Pobytu nie wpływa na to prawo.
Osoba posiadająca stałe miejsce zamieszkania w Polsce nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między RP a Białorusią.
Zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po dniu 31 grudnia 2021 r., podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nie korzystał wcześniej z takiej ulgi, a sposród przesłanek prawnych spełnia m.in. posiadanie Karty Polaka.
Podatnik mający zamiar stałego zamieszkania w Polsce i spełniający ustawowe warunki, w tym brak wcześniejszej rezydencji na terytorium RP oraz posiadanie Karty Polaka, jest uprawniony do ulgi na powrót. Zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie przez cztery lata podatkowe.
Wnioskodawczyni, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski w sierpniu 2022 r. i spełnia kryteria rezydencji podatkowej w Polsce, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót, mimo czasowego pobytu dzieci na Białorusi.
Wnioskodawczyni, przenosząc swoje miejsce zamieszkania do Polski w 2023 r. przy jednoczesnym posiadaniu Karty Polaka, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy PIT, zważywszy że nie miała miejsca zamieszkania w Polsce w trzech latach poprzedzających rok 2023.
Darowizna środków pieniężnych przez obywatela obcego państwa na rzecz rezydenta podatkowego Polski, przy braku stałego miejsca pobytu w Polsce, nie jest obciążona podatkiem od spadków i darowizn, lecz stanowi przychód z innych źródeł opodatkowany na zasadach ogólnych PIT.
Wynagrodzenie członka zarządu będącego polskim rezydentem podatkowym, uzyskiwane ze spółki z siedzibą na Białorusi, podlega opodatkowaniu w Polsce z możliwością zastosowania zwolnienia z progresją. Dochody te, choć opodatkowane na Białorusi zgodnie z Umową, wpływają na ustalenie stopy procentowej podatku dochodowego w Polsce.
Rezydent podatkowy Białorusi, świadcząc zdalnie usługi korepetycji uczniom w Polsce, nie podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż dochody nie są osiągane na terytorium RP, zgodnie z Umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i posiadała Kartę Polaka, spełniając kryteria z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, ma prawo do ulgi na powrót. Zwolnienie przychodów do kwoty 85 528 zł obowiązuje przez cztery kolejne lata podatkowe, licząc od roku zmiany rezydencji podatkowej na nieograniczoną w Polsce.
Ulga na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikom tylko przy spełnieniu wszystkich wymogów formalnych, w tym zamieszkiwania przez pełne 3 lata kalendarzowe w państwie członkowskim UE przed przeniesieniem na terytorium RP.
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski, posiadając wcześniej Kartę Polaka i będąc rezydentem podatkowym poza Polską w okresie trzech lat przed przeniesieniem, jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót w czterech kolejnych latach podatkowych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.
Podatnik mający ścisłe powiązania osobiste i gospodarcze z Polską, mimo przebywania powyżej 183 dni rocznie w Białorusi, rezyduje podatkowo w Polsce, podlegając nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co wyklucza stosowanie preferencyjnych stawek WHT od dywidend.
Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.
Podatnik, który po dniu 31 grudnia 2021 r. przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia warunki określone w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem, że dochody nie przekraczają określonego limitu.
Podatnik nie może skorzystać z ulgi na powrót, gdy na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania nie posiadał Karty Polaka oraz nie spełniał innych warunków dotyczących miejsca zamieszkania w państwie członkowskim UE, EOG lub Szwajcarii.
Darowizna w formie aktu notarialnego od matki obywatelki Białorusi na rzecz syna obywatela Polski korzysta ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, bez obowiązku złożenia zgłoszenia SD-Z2 przez obdarowanego, jako że notariusz pełni rolę płatnika podatku.
Wnioskodawczyni spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 2021 roku, nigdy wcześniej z tej ulgi nie korzystała, a jej centrum interesów życiowych i gospodarczych znajduje się w Polsce.
Podatnik niemający Karty Polaka na moment zmiany rezydencji podatkowej do Polski nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, mimo spełnienia innych przesłanek, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o PIT.
Osoba, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia warunki dotyczące wcześniejszej rezydencji i posiadania Karty Polaka, nawet jeśli karta utraciła ważność z mocy prawa.