Opodatkowaniu stawką VAT 0% podlegają jedynie usługi turystyczne nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty świadczone poza UE. Usługi własne świadczone w ramach kompleksowej usługi turystycznej podlegają krajowej stawce VAT.

Systemy dostarczane przez zagraniczną Spółkę, trwale zintegrowane z obiektami kontrahentów w Polsce, mogą być traktowane jako nieruchomość w świetle przepisów VAT, umożliwiając tym samym Spółce odliczenie podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi związane z ich instalacją i konserwacją.

Delegowanie pracowników do zakładów produkcyjnych kontrahenta w Polsce nie powoduje powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, gdy nie występuje odpowiednia, niezależna struktura personalna i techniczna umożliwiająca prowadzenie działalności w sposób samodzielny i stały.

Za miejsce świadczenia usług nabywanych przez podatnika nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju należy uznać siedzibę podatnika; brak stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce zwalnia z KSeF.

Usługi, które z uwagi na swoją specyfikę wymagają istotnego udziału człowieka, nie kwalifikują się jako usługi elektroniczne podlegające opodatkowaniu w miejscu zamieszkania klienta; miejsce świadczenia takich usług zgodnie z zasadą ogólną jest określane przez siedzibę usługodawcy.

Podatnik niemający wystarczającego zaplecza personalnego i technicznego w państwie członkowskim nie posiada w nim stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 rozporządzenia 282/2011. Miejscem świadczenia usług nabywanych przez takiego podatnika pozostaje miejsce jego siedziby.

Spółka niemiecka nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym nie jest zobowiązana do rozliczenia importu usług na terytorium Polski na gruncie Ustawy o VAT. Zakres działalności spółki w Polsce nie zapewnia wystarczającego stopnia stałości oraz zaplecza personalnego i technicznego do samodzielnego świadczenia usług.

Spółka zagraniczna nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 rozporządzenia UE nr 282/2011, co determinuje, że miejscem świadczenia usług jest jej siedziba działalności gospodarczej poza terytorium Polski.

E-karty podarunkowe kwalifikują się jako bony różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ustawy o VAT; obowiązek podatkowy powstaje w momencie realizacji bonu. Miejsce opodatkowania transakcji B2C z użyciem bonów ustala się w kontekście dostawy towarów, a nie świadczenia usług.

Spółka zagraniczna, nie posiadająca w danym państwie członkowskim UE własnego zaplecza personalnego i technicznego, działająca poprzez miejscową spółkę wykonującą czynności pomocnicze, nie posiada w tym państwie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, skutkującego powstaniem w nim obowiązku podatkowego VAT.

Spółka z siedzibą w Austrii, po restrukturyzacji i zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w sposób stały, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski dla celów VAT, co przesądza o opodatkowaniu nabywanych usług w Austrii, a nie Polsce, oraz braku prawa do odliczenia VAT naliczonego w Polsce.

Spółka A. AB nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011; zatem usługi przez nią świadczone na rzecz SPV uznane są za świadczone na terenie Polski jako usługi związane z nieruchomościami (art. 28e ustawy o VAT), i zobowiązana jest do rozliczenia podatku VAT w Polsce.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski nie powstaje wyłącznie z tytułu korzystania z usług logistycznych świadczonych przez polskich usługodawców, gdy brak jest odpowiedniej struktury zasobów oraz niezależności decyzyjnej pozwalającej na uznanie samodzielności lokalnego podmiotu.

Dostawa towarów w modelu dropshipping, gdzie prawo do rozporządzania towarem przechodzi na klienta przy zamówieniu, nie podlega VAT w Polsce, jeśli miejscem rozpoczęcia wysyłki jest państwo trzecie - Chiny, a transakcje nie muszą być fakturowane ani rejestrowane kasą fiskalną w Polsce.

Dochód belgijskiego rezydenta ze sprzedaży udziałów w polskiej spółce, nieuznanej za spółkę nieruchomościową, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Belgii, zgodnie z art. 13 ust. 5 polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dochód ze sprzedaży udziałów w polskiej spółce przez belgijskiego rezydenta podatkowego podlega opodatkowaniu wyłącznie w Belgii na mocy polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zważywszy na status spółki i klauzulę nieruchomościową rozszerzoną przez Konwencję MLI.

Sprzedaż udziałów w spółce przez nierezydenta nie musi być opodatkowana w Polsce, jeśli nie jest prowadzone w ramach ciągłej działalności gospodarczej, a miejsce świadczenia wskazuje na inne jurysdykcje. Podatnikiem VAT zostaje nabywca w Polsce, jeśli spełnione są określone przesłanki.

Niemiecka spółka A. GmbH, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest zobowiązana odprowadzać polskiego podatku VAT od usług wsparcia sprzedaży i posprzedażowych nabywanych od B. Sp. z o.o. oraz nie jest objęta obowiązkiem stosowania KSeF. Miejscem świadczenia usług jest siedziba spółki w Niemczech.

Wierzytelności nabywane na podstawie Umowy Finansowania, przekazywane przez polskie spółki na rzecz zagranicznego podmiotu, stanowią świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Polski podatnik, jako usługobiorca, jest zobowiązany do rozliczenia podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia, w kontekście importu usług.

Spółka B. BV nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, w związku z czym miejsce świadczenia usług należy ustalać zgodnie z siedzibą, co skutkuje nieobowiązywaniem polskiego VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Spółka posiadająca siedzibę za granicą, nieposiadająca na terytorium Polski ani zaplecza personalno-technicznego, ani kontroli nad nim, nie jest uznawana za posiadającą stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza opodatkowanie VAT usług nabywanych w Polsce; należy stosować zasadę odwrotnego obciążenia.

Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce dla celów podatku od towarów i usług, gdyż brak jej odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, które charakteryzowałoby się wystarczającą samodzielnością oraz stałością zgodnie z przepisami unijnymi i polskim orzecznictwem.

A. B.V., prowadząc działalność w Polsce polegającą jedynie na współpracy logistycznej bez własnego zaplecza personalnego i technicznego oraz bez kontroli nad polskim dostawcą usług, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski w rozumieniu przepisów o VAT.

Spółka A. BV, realizując projekt budowy farmy wiatrowej, nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej według ustawy o VAT, gdyż brakuje wystarczającej struktury personalnej i technicznej do samodzielnego świadczenia usług, co wyklucza zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.