Interpretacje
Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.
Podatnik posiadający ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w przypadku dochodów z umowy zlecenia zawartej z polskim zleceniodawcą i wykonywanej głównie za granicą, podlega opodatkowaniu w Polsce, chyba że dostarczy certyfikat rezydencji potwierdzający miejsce zamieszkania podatkowego poza Polską. Brak takiego certyfikatu skutkuje obowiązkiem pobrania podatku dochodowego w formie ryczałtu.
Osoba fizyczna przebywająca w Polsce dłużej niż 183 dni oraz posiadająca tu ośrodek interesów życiowych w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, obejmującemu wszystkie uzyskane dochody.
Wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania certyfikatu rezydencji, co stanowi przeszkodę w zastosowaniu ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Osoba fizyczna przebywająca i uzyskująca dochody głównie za granicą, niemająca więcej niż 183 dni pobytu ani centrum interesów osobistych w Polsce w danym roku, podlega wyłącznie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiągniętych na terytorium Polski.
Dochody z emerytury wypłacanej z norweskiego prywatnego programu emerytalnego, działającego w oparciu o przepisy pracowniczych programów emerytalnych państw EOG, są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b i ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Osoba fizyczna, która spędza więcej niż 183 dni w Polsce i posiada tu centrum interesów życiowych, uznawana jest za rezydenta podatkowego Polski, co skutkuje nieograniczonym obowiązkiem podatkowym od całości dochodów, niezależnie od źródła ich pochodzenia.
W przypadku osób, które przeprowadziły się z Polski do Norwegii i planują tam stale mieszkać oraz przebywają w Polsce krócej niż 183 dni w roku, ośrodek interesów życiowych oraz gospodarczych znajduje się w Norwegii; zatem osoby te nie są polskimi rezydentami podatkowymi, a ich obowiązek podatkowy względem Polski jest ograniczony.
Nieodpłatne świadczenie usług, w postaci pracy intelektualnej, nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie przysługuje prawo do jej odliczenia jako darowizny na cele kultu religijnego.
Ustalenie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej).
Mając na uwadze, że w 2023 r. Wnioskodawca przebywał zazwyczaj w Norwegii, uznać należy, że miejscem zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych była Norwegia.
Prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Opodatkowanie renty otrzymywanej z Norwegii, wypłacanej przez NAV na podstawie norweskiej ustawy o ubezpieczeniach społecznych.
Opodatkowanie wynagrodzenia dla Armatora z Norwegii z tytułu czarteru statków wraz z załogą.
Ustalenie rezydencji podatkowej oraz opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z pracy wykonywanej dla polskiego pracodawcy w Polsce i w Norwegii.