Otrzymana należność z tytułu sprzedaży wierzytelności w postaci zachowku stanowi przychód z praw majątkowych dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, podlegający wykazaniu w PIT-36. Koszty uzyskania przychodów nie obejmują równowartości należnego zachowku, jeśli brak jest udokumentowanych wydatków związanych z jego nabyciem.
Otrzymane środki z sekurytyzacji wierzytelności leasingowych jako sprzedaż samej wierzytelności są neutralne podatkowo; jednakże dochód z opłat leasingowych rozpoznaje się w dniu ich wymagalności, a dyskonto związane z transakcją stanowi jednorazowy koszt uzyskania przychodów w chwili sprzedaży transzy.
Przychód z tytułu sprzedaży wierzytelności dotyczących nakładów na nieruchomość dzierżawioną stanowi przychód ze źródła praw majątkowych, podlegający opodatkowaniu PIT na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od upływu 5-letniego terminu obowiązującego dla nieruchomości.
Przychód z tytułu nadwyżki finansowej w transakcji sekurytyzacyjnej, niebędącej wynagrodzeniem za usługę ani dopłatą do ceny, powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT w momencie rzeczywistego otrzymania środków, uznając przychód za kasowy.
Transakcja sekurytyzacji, obejmująca przelew i administrowanie wierzytelnościami przez polski podmiot na rzecz irlandzkiego SPV, stanowi kompleksową usługę finansową, zwolnioną od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 UPTU. Zwrotne przeniesienie wierzytelności traktowane jest jako integralny element tej usługi.
Przelewy wierzytelności w ramach kompleksowej usługi sekurytyzacji, jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, są wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) cytowanej ustawy.
Zwrotne przeniesienie wierzytelności w ramach sekurytyzacji, dokonane jako element usług podlegających opodatkowaniu VAT, wyłączone jest z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy PCC.
Przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem minimalnym, spółka ma prawo pomniejszyć podstawę opodatkowania o przychody ze zbycia wierzytelności na rzecz instytucji faktoringowej, co wynika z art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT.
Przeniesienie wierzytelności własnych przez podatnika na rzecz faktora w ramach umowy faktoringu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, jako że czynność ta nie jest uznawana za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Skonto udzielone z powodu wcześniejszej zapłaty przez faktora powoduje obowiązek korekty podstawy opodatkowania na bieżąco oraz wystawienia faktury korygującej.
Czynności sprzedaży i zwrotnego przeniesienia wierzytelności w ramach umowy faktoringu/sekurytyzacji stanowią usługę zwolnioną z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 2 pkt 4 ustawy, chyba że każdorazowo podlegają opodatkowaniu VAT.
Sprzedaż wierzytelności leasingowych do spółki celowej, bez przenoszenia własności przedmiotu leasingu, nie generuje przychodu podatkowego dla zbywającej spółki, która nadal musi wykazywać przychody z opłat leasingowych w chwili ich wymagalności. Uzyskanie przyszłych nadwyżek nie wpływa na pierwotnie rozpoznane dyskonto. Odpisy wierzytelności mogą być kosztem uzyskania przychodu dopiero po ich odkupie
Zwrotne przeniesienie wierzytelności w ramach usługi sekurytyzacji, jako element opodatkowanej VAT-em usługi, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 2 pkt 4 ustawy PCC.
Sekurytyzacja wierzytelności, polegająca na ich przeniesieniu i zwrotnym nabywaniu, jako objęta regulacjami ustawy o VAT i korzystająca ze zwolnienia jako usługa finansowa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o tym podatku.
Usługi wykupu wierzytelności świadczone z zagranicy na rzecz podatnika w Polsce podlegają opodatkowaniu VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, przy czym podstawę opodatkowania stanowi kwota dyskonta jako wynagrodzenie usługodawcy, a podatek naliczony może być odliczany.
Koszty ponoszone w związku z umowami sprzedaży wierzytelności stanowią zapłatę za udostępnienie środków i korzystanie z nich. Oznacza to, że Wynagrodzenie Nabywcy stanowi koszty finansowania dłużnego w myśl art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, a w konsekwencji podlega ograniczeniom przewidzianym w art. 15c w zakresie możliwości ujęcia jako koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości kwoty głównej (bez naliczonych odsetek) przeniesionej części wierzytelności w związku z przeniesieniem na Spółkę w ramach datio in solutum części wierzytelności (kwota główna pożyczki wraz z naliczonymi odsetkami) i rozpoznaniem z tego tytułu przychodu podatkowego.
W zakresie ustalenia: - czy sprzedaż Wierzytelności w wyniku Transakcji z Nabywcą skutkuje dla Spółki powstaniem przychodu podatkowego z tytułu takiej sprzedaży zaliczanego do przychodów ze źródeł innych niż zyski kapitałowe, - w jakim momencie Spółka powinna rozpoznać przychód ze sprzedaży Wierzytelności oraz koszt bezpośrednio związany z tym przychodem, - w jakim momencie Spółka powinna rozpoznać
Opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa w świetle przepisów Ustawy o Ryczałcie.
Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości Prowizji zarachowanej uprzednio do przychodów należnych, w momencie odpłatnego zbycia Wierzytelności.
Ustalenie, czy otrzymywane oraz poniesione przez Wnioskodawcę spłaty z tytułu odkupionych wierzytelności pożyczkowych powinny stanowić przychód Spółki leasingowej podlegający opodatkowaniu w momencie otrzymania spłaty wierzytelności, - Ustalenie, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na odkup wierzytelności pożyczkowych mogą być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów Spółki leasingowej w
Moment rozpoznania przychodu z tytułu otrzymywania nadwyżki finansowej wypracowanej przez spółkę celową.
Skutki podatkowe realizacji wierzytelności nabytej w darowiźnie od matki.