Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Koszty zwrócone pracownikowi w związku z uczestnictwem w spotkaniach związkowych mogą zostać uznane za przychód z innych źródeł podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia dotyczących podróży służbowych osób niebędących pracownikami.

Na podatnika nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwot równoważnych 25% diet oraz ryczałtów na noclegi wypłacanych opiekunom pracującym na zlecenie za granicą, pod warunkiem że wypłaty te mieszczą się w granicach określonych limitów i podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT.

Wartość ponoszonych przez pracodawcę wydatków na noclegi, paliwo, spotkania biznesowe i diety dla pracowników mobilnych oraz w podróżach służbowych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż świadczenia te nie stanowią przysporzenia majątkowego dla pracowników, służąc interesowi pracodawcy.

Osoba pozostająca w nieformalnym związku z rodzicem dziecka, który okresowo przebywa za granicą, nie jest uznawana za samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli drugi rodzic utrzymuje kontakt i wspiera w wychowywaniu.”

Wydatki na organizację konferencji branżowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli służą promocji i zwiększeniu rozpoznawalności przedsiębiorstwa, przyczyniając się pośrednio do wzrostu przychodów.

Świadczenia ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników mobilnych w postaci kosztów noclegów i transportu, związane z ich obowiązkami służbowymi, nie stanowią przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, i tym samym nie generują obowiązku płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie pracodawcy.

Świadczenia w postaci bezpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów transportu pracownika delegowanego do pracy za granicą, stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, gdyż są spełnione za zgodą pracownika, leżą w jego interesie i przynoszą wymierną korzyść majątkową.

Zapewnienie zleceniobiorcom nieodpłatnych noclegów przez zleceniodawcę, skutkując uniknięciem wydatków na zakwaterowanie, stanowi dla zleceniobiorców przychód z innych nieodpłatnych świadczeń, obligując płatnika do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy.

Nieodpłatne zapewnienie noclegów dla pracowników mobilnych, nie dokonujących podróży służbowej w rozumieniu kodeksu pracy, nie stanowi dla nich przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdy świadczenie to jest realizowane w interesie pracodawcy i nie przynosi pracownikowi wymiernej korzyści majątkowej.

Koszty ponoszone przez spółkę w związku z podróżami służbowymi pracowników fizycznych, wykonywane zgodnie z umową o pracę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli nie są wyłączone w art. 16 i służą uzyskaniu przychodu oraz są odpowiednio udokumentowane.

Prezentowane pracownikom przez pracodawcę okolicznościowe upominki nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, lecz podlegają opodatkowaniu jako darowizny, co zwalnia je z opodatkowania PIT. Zwrot kosztów noclegów w podróżach służbowych przekraczających limity jest zwolniony z PIT, jeśli pracodawca uznaje te wydatki za uzasadnione.

Wydatki ponoszone przez podatnika na noclegi i przejazdy kontraktorów, które pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile nie są wyłączone z tych kosztów zgodnie z art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Świadczenia w postaci zwrotu kosztów podróży i noclegów menedżera są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy PIT, jeśli są konieczne do realizacji umowy menedżerskiej i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zapewnienie przez pracodawcę pracownikom oddelegowanym do zagranicznych miejsc pracy świadczeń w postaci zakwaterowania i transportu stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje obowiązkiem obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika.

Finansowanie przez pracodawcę kosztów noclegów pracowników mobilnych nie generuje przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, jeśli leży w interesie pracodawcy i dotyczy prawidłowej organizacji pracy, co wyklucza obowiązki płatnika w zakresie poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Refundacja kosztów noclegów pracowników mobilnych nie generuje przychodu podatkowego, ponieważ świadczenie to jest spełniane wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie pracownika, nie przyczyniając się do przysporzenia majątkowego po stronie pracowników oraz stanowi element prawidłowej organizacji pracy.

Świadczenia z tytułu zakwaterowania i podróży pracowników delegowanych do pracy zagranicą ponoszone przez pracodawcę stanowią przychód pracownika podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, chyba że szczególne zwolnienia przewidują inaczej.

Wartość świadczeń z tytułu bezpłatnego zakwaterowania i transportu pracowników na oddelegowaniu stanowi przychód ze stosunku pracy, wobec czego pracodawca jako płatnik musi je opodatkować, uwzględniając możliwość zwolnienia do 500 zł miesięcznie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o PDOF.

Opodatkowaniu podlega wartość bezpłatnego zakwaterowania zapewnionego pracownikowi przez pracodawcę w związku z delegowaniem do pracy za granicą, przekraczająca kwotę wolną od podatku określoną w art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty zakwaterowania ponoszone przez pracodawcę na pracowników delegowanych do pracy poza miejscem zamieszkania stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, gdyż przynoszą wymierną korzyść majątkową pracownikowi, stanowiąc oszczędność wydatków ponoszonych samodzielnie.

Ponoszone przez pracodawcę koszty noclegów pracowników mobilnych, związane z wykonywaniem obowiązków służbowych, nie generują przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, w konsekwencji czego pracodawca nie jest płatnikiem podatku dochodowego od tych kosztów.

Wartość zapewnionych zleceniobiorcom nieodpłatnych noclegów stanowi przychód z umowy zlecenia, podlegający opodatkowaniu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, nakładając na zleceniodawcę obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz zakwaterowania pracowników oddelegowanych do Danii stanowi ich dochód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu w Polsce, o ile nie korzysta z przedmiotowego zwolnienia podatkowego do wysokości miesięcznego limitu, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT.