Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Diamenty i inne należności wypłacane z tytułu podróży osoby niebędącej pracownikiem, poniesione w celu osiągnięcia przychodów i niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów, mogą być zwolnione od opodatkowania w granicach określonych w przepisach dotyczących podróży służbowej (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PDOF).

Na podatnika nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwot równoważnych 25% diet oraz ryczałtów na noclegi wypłacanych opiekunom pracującym na zlecenie za granicą, pod warunkiem że wypłaty te mieszczą się w granicach określonych limitów i podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT.

Wydatki na organizację konferencji branżowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli służą promocji i zwiększeniu rozpoznawalności przedsiębiorstwa, przyczyniając się pośrednio do wzrostu przychodów.

Pokrywanie przez pracodawcę kosztów ubezpieczenia KL, NNW i bagażu w ramach podróży zagranicznej stanowi dla pracownika przychód podatkowy, od którego pracodawca jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Natomiast diety i koszty biletów pokrywane przez inne podmioty nie stanowią przychodu ze stosunku pracy.

Należności z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania wypłacane zleceniobiorcom przez Wnioskodawcę, określone do 49 euro za dzień, korzystają ze zwolnienia od opodatkowania, jeżeli spełniają przesłanki art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT, a na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Diety wypłacone radnym w styczniu 2026 r. za grudzień 2025 r. stanowią przychód roku 2026, zgodnie z zasadą kasową z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przyjętą przez organ podatkowy w interpretacji indywidualnej.

Świadczenia wypłacane zleceniobiorcom z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania oraz zwrot kosztów podróży realizowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy są zwolnione od podatku dochodowego, pod warunkiem nieprzekroczenia ustawowych limitów oraz gdy świadczenia te nie są zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, w ramach art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Diety wirtualne dla kierowców międzynarodowych są zwolnione z podatku, jednak nie wpływają na odliczenie składek społecznych, które powinny być obliczane od dochodu niezwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należności przysługujące zleceniobiorcom z tytułu diet i zwiększonych kosztów utrzymania za granicą, pod warunkiem ich zgodności z przepisami Rozporządzenia i niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ustawy o podatku dochodowym.

Wypłaty z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania, dokonane w związku z realizacją umowy zlecenia i mieszczące się w limitach określonych przepisami rozporządzenia, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy PIT.

Diety i kilometrówka otrzymywane przez polskiego rezydenta podatkowego za pracę w Niemczech, które są nieopodatkowane w tym kraju oraz nie przekraczają tamtejszych norm, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika korzystają ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a u.p.d.o.f., w wysokości określonej w przepisach kraju delegującego, co oznacza brak potrzeby ich wykazywania w polskim zeznaniu podatkowym PIT-36.

W przypadku skumulowanej wypłaty diet w jednym miesiącu, przekraczającej 3 000 zł, zwolnienie podatkowe stosuje się do łącznej kwoty, a nie indywidualnie dla każdej diety.

Koszty zagranicznych diet w działalności gospodarczej związanej z transportem drogowym, pod pewnymi warunkami, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, ograniczone jednak do poziomu diet przysługujących pracownikom, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy PIT.

Stypendium uzyskane w ramach stażu w instytucji unijnej, mimo braku spełnienia przesłanek do całościowego zwolnienia na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 137, może korzystać z częściowego zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy podatkowej. Dochód z takiego stypendium podlega opodatkowaniu, jeśli przekracza limit przewidziany dla diet służbowych.

Zwolnione od opodatkowania są diety i inne należności za czas podróży, pod warunkiem spełnienia wymogów art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b Ustawy o PIT, jeśli kwoty nie przekraczają określonych limitów; zleceniodawca nie musi odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od równowartości 25% diet i należności ryczałtowych.

Zwrot dodatkowych wydatków, takich jak opłaty parkingowe i przejazdy płatnymi drogami, ponoszonych w ramach podróży służbowych prywatnymi pojazdami, nie wchodzi w zakres kilometrówki i może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, o ile spełnione są wymogi dokumentacyjne.

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych, o ile nie przekraczają one poziomu diet ustalonych dla pracowników zgodnie z obowiązującymi przepisami ministerialnymi oraz są ponoszone w celu uzyskania przychodów.

W przypadku skumulowanych wypłat diet radnym lub sołtysom w jednym miesiącu, przysługuje zwolnienie podatkowe jedynie do 3 000 zł od całkowitej kwoty wypłaty dokonanej w tym miesiącu, bez względu na liczbę miesięcy, za które te diety były należne.

Usługi dietetyczne świadczone przez dietetyka korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, jeżeli są świadczone na rzecz osób z problemami zdrowotnymi jako usługi medyczne. Zwolnienie nie dotyczy usług świadczonych na rzecz osób zdrowych ani usług nabywanych i odsprzedawanych tym osobom przez zleceniobiorców na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a.

Podróże służbowe osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą mogą stanowić podstawę do zaliczenia diet do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem iż wysokość diet nie przekracza limitów przysługujących pracownikom, a wyjazdy te mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zwrot kosztów przejazdów krajowych w miejscowości, gdzie mieszka pracownik lub znajduje się siedziba pracodawcy, nie jest przychodem. Natomiast w zagranicznych podróżach, zwrot przekraczający ryczałt stanowi opodatkowany przychód, z wyjątkiem uzasadnionej, udokumentowanej potrzeby, co podlega zwolnieniu.

Świadczone przez Spółkę usługi dietetyczne online mogą korzystać ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, jeżeli stanowią element działalności leczniczej i są skierowane do osób chorych, służąc przywracaniu i poprawie zdrowia. Zwolnienie z pkt 19 lit. c w tym kontekście nie znajduje zastosowania.