Interpretacje
Należności z tytułu niezasądzonych opłat eksploatacyjnych lokalu użytkowego, objęte odpisem aktualizacyjnym, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli ich nieściągalność nie została skutecznie uprawdopodobniona zgodnie z wymogami prawnymi.
Czynsz dzierżawny, jako koszt wytworzenia środka trwałego do przekazania go do użytkowania, zwiększa jego wartość początkową w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast podatki od nieruchomości i rolny związane z inwestycją mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Przychody z dzierżawy znaków towarowych, przeniesionych do majątku prywatnego po zakończeniu działalności gospodarczej związanej z tymi znakami, kwalifikują się do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jako przychody z najmu bądź dzierżawy, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.
Umorzony przez Gminę czynsz za najem/dzierżawę w wyniku zastosowania przepisów Tarczy Antykryzysowej stanowi obniżenie ceny (opust) po sprzedaży, co skutkuje zmniejszeniem podstawy opodatkowania VAT, gdyż Gmina nie otrzymała zapłaty i nie ma obowiązku jej naliczania.
Przychód z nieodpłatnego użyczenia nieruchomości między osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej korzysta ze zwolnienia z PIT. Przychody z najmu użyczonych lokali, opodatkowane jako najem prywatny, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.
W zryczałtowanym podatku dochodowym przychodem z najmu okazjonalnego jest wyłącznie czynsz najmu; wpłaty najemcy na media i opłaty administracyjne, gdy wynajmujący jest pośrednikiem, nie stanowią jego przysporzenia majątkowego i nie podlegają opodatkowaniu.
Podstawą opodatkowania przychodów z dzierżawy ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest wyłącznie część stała czynszu. Część zmienna czynszu, stanowiąca rekompensatę z tytułu należności publicznoprawnych, pozostaje neutralna podatkowo z uwagi na brak rzeczywistego przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego.
Przychody z najmu nieruchomości, niebędącej częścią działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu na zasadach najmu prywatnego według stawek ryczałtu. Podstawą opodatkowania jest przychód określony jako suma wpływów czynszowych bez potrąceń związanych z zarządzaniem nieruchomością.
Zwrot przez dzierżawcę równowartości podatku od nieruchomości stanowi element kalkulacyjny świadczenia zasadniczego z tytułu umowy dzierżawy i powinien być wliczany do wartości sprzedaży, co wpływa na możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.
Sprzedaż udziałów we współwłasności nieruchomości, będąca dostawą towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, korzysta ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie stanowi pierwszego zasiedlenia, a od zasiedlenia minął okres dłuższy niż dwa lata, jednakże podatnik zbywa majątek w kontekście swojej działalności gospodarczej.
Wynagrodzenie za czynsz administracyjny nie stanowi przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od wynajmu, gdyż wynajmujący działa jedynie jako pośrednik pomiędzy najemcami a wspólnotą mieszkaniową, a czynsz administracyjny nie jest definitywnym przysporzeniem majątkowym wynajmującego.
W przypadku najmu prywatnego, przychodem opodatkowanym wynajmującego jest wyłącznie czynsz ustalony w umowie, nie zaś opłaty eksploatacyjne ponoszone przez najemcę, które nie stanowią przysporzenia majątkowego dla wynajmującego.
Czynsz uzyskany z dzierżawy znaków towarowych, niebędącej częścią działalności gospodarczej, stanowi przychód z praw majątkowych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, a nie przychód z najmu i dzierżawy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.
Czynsz uzyskany z dzierżawy znaków towarowych należy zaliczyć do przychodów z praw majątkowych, a nie do przychodów z najmu i dzierżawy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o PIT, co wynika z charakteru przedmiotu umowy dzierżawy jako prawa niemajątkowego.
Wydatki na czynsz i media w proporcji odpowiadającej wykorzystaniu na działalność gospodarczą mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, natomiast wydatki na leczenie czy pakiet medyczny, z uwagi na ich osobisty charakter, nie mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.
Czynsz najmu nieruchomości płacony przez Wnioskodawcę na rzecz wspólników nie stanowi ukrytego zysku ani wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu ryczałtem w ramach estońskiego CIT, jeśli jest ustalony na warunkach rynkowych i spełnia potrzeby biznesowe spółki.
Czynsz za wynajem nieruchomości płacony przez spółkę od podmiotu powiązanego nie stanowi ukrytego zysku ani wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, pod warunkiem że transakcja ta obiektywnie odpowiada wartości rynkowej.
Czynsz za najem nieruchomości przez spółkę estońską, zawarty na rynkowych zasadach, nie stanowi ukrytych zysków ani wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ustawy o CIT, nie podlegając opodatkowaniu ryczałtem.
W ramach najmu jedynie określona w umowie kwota czynszu stanowi przysporzenie majątkowe dla Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Określenie, czy zwracane przez Najemcę koszty podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie będą elementem świadczenia należnego z tytułu usługi najmu i stanowią wraz z czynszem zapłatę będącą podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.
Skutki podatkowe odkupu przedmiotów od klienta w celu ich wynajmowania klientowi za wynagrodzeniem i końcowym odkupem przez klienta.
Brak obowiązku rozpoznania dochodu z tytułu ukrytego zysku w przypadku czynszu za korzystanie z nieruchomości.