Działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów przez spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, uprawniając do odliczenia kosztów kwalifikowanych, jednakże nie uzasadnia wyboru ryczałtu za pracę zdalną jako kosztu kwalifikowanego.

Straty z działalności gospodarczej nie wpływają na podstawę obliczenia daniny solidarnościowej, jeżeli podstawę tę stanowią łączne dochody z różnych źródeł, z zastrzeżeniem, że strata może pomniejszyć dochód jedynie z tego samego źródła.

Odszkodowanie z tytułu nierównego traktowania w zatrudnieniu podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie wypełnia przesłanek zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b tej ustawy; natomiast odsetki od tego odszkodowania są wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy. Koszty obsługi prawnej nie mogą być uznane za koszty

Realizacja opcji motywacyjnych przez pracownika będącego jednocześnie współpracownikiem w ramach działalności gospodarczej skutkuje uznaniem przychodu z tego tytułu za przychód z działalności gospodarczej. W związku z tym na spółce nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Działalność spółki w ramach projektu, co do zasady, stanowi działalność badawczo-rozwojową, uprawniającą do ulgi podatkowej na podstawie art. 18d ustawy o CIT, a ponoszone koszty wynagrodzeń, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od licencji są uznane za koszty kwalifikowane, jeśli spełniają wymogi ustawowe.

Odszkodowanie uzyskane na podstawie ugody sądowej za nieuzasadnione wypowiedzenie i dyskryminację w pracy kwalifikuje się jako przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdy nie spełnia przesłanek zwolnienia określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT.

Przychody lekarzy uzyskiwane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, w czasie zawieszenia umowy o pracę, kwalifikują się jako przychody z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Na podmiocie zlecającym (szpitalu) nie ciążą obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tych przychodów.

Bonus otrzymany przez osobę fizyczną od podmiotu trzeciego, z którym osoba ta nie jest związana stosunkiem pracy lub innym zobowiązaniem cywilnoprawnym, kwalifikuje się jako dochód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu według zasad ogólnych, bez obowiązku wpłaty zaliczek.

Świadczenie pieniężne wynikające z anulowania opcji i RSU w ramach programu motywacyjnego nie stanowi przychodu z kapitałów pieniężnych ani ze stosunku pracy, lecz jest przychodem z innych źródeł podlegającym opodatkowaniu według skali podatkowej.

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzenia pracowniczego, do honorarium autorskiego można stosować zwolnienie z ulgi dla młodych do limitu 85.528 zł, a nadwyżkę objąć 50% kosztami uzyskania przychodu do wysokości 120.000 zł rocznie.

Długoterminowe programy motywacyjne spełniają wymogi art. 24 ust. 11b ustawy o p.d.o.f., a przychód z tytułu nabycia akcji w wyniku tych programów powstaje w momencie ich odpłatnego zbycia, podlegając opodatkowaniu jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Odszkodowanie przyznane na podstawie sądowej ugody mediacyjnej, którego wysokość nie wynikała z przepisów prawa, nie korzysta ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy.

Działalność Spółki związana z budową Prototypu spełnia przesłanki prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, lecz ujmowanie kosztów prac badawczo-rozwojowych musi być jednolite dla celów podatkowych, a zastosowanie ulg na B+R wymaga spełnienia warunku jednolitego ich rozliczenia.

Działalność polegająca na budowie prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże koszty tego projektu nie stanowią kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R, gdyż zastosowano niewłaściwe zasady rozliczania podatkowego w ramach jednego projektu.

Działalność polegająca na budowie prototypów maszyn i urządzeń może być uznana za działalność badawczo-rozwojową kwalifikującą do ulgi B+R, jeśli jest podejmowana systematycznie, w sposób twórczy, jednakże różne metody księgowe stosowane do rozliczenia kosztów uniemożliwiają pełne skorzystanie z ulgi na jednym projekcie.

Działalność Spółki w zakresie budowy prototypu jest działalnością badawczo-rozwojową, jednakże koszty kwalifikowane muszą być jednolicie ujęte w kosztach uzyskania przychodów; ich różne ujmowanie w jednym projekcie uniemożliwia skorzystanie z ulgi B+R.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże niektóre wydatki związane z tą działalnością nie spełniają warunków do uznania ich za koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R ze względu na niewłaściwe zastosowanie różnych metod zaliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Świadczenie pieniężne wynikające z ugody sądowej, oparte na wzajemnych ustępstwach stron, które nie wynikają wprost z przepisów prawa pracy bądź układów zbiorowych pracy, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie korzysta z wyłączeń wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 3 lub 3b tej ustawy.

Działalność polegająca na budowie Prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże odliczenie wydatków poniesionych na tę działalność w ramach ulgi B+R wymaga jednolitego uznania tych kosztów zgodnie z art. 15 ust. 4a CIT, bez kombinacji różnych metod księgowych.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia prototypów spełnia warunki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby uznać koszty z nią związane za kwalifikowane, konieczne jest jednolite traktowanie tych kosztów w ramach metody jednej zrozumiale wybranej na podstawie art. 15 ust. 4a CIT.

Przychód z tytułu nabycia akcji w ramach długoterminowego programu motywacyjnego, utworzonego na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji i stanowi przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT.

Koszty prac rozwojowych w ramach ulgi B+R muszą być jednolicie klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z jednym z dopuszczalnych sposobów rozliczania prac rozwojowych na podstawie art. 15 ust. 4a CIT, bez równoczesnego stosowania różnych metod w ramach tego samego projektu.

Osoba fizyczna, która w większości roku przebywa na terytorium Polski i posiada tam centrum interesów życiowych, ma w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, niezależnie od czasowego zatrudnienia poza krajem.

Uzyskanie akcji w wyniku realizacji jednostek RSU stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o PIT, powstający w chwili nabycia akcji, nie zaś ich zbycia. Program RSU organizowany przez zagraniczną spółkę nie kwalifikuje się do programów motywacyjnych w myśl art. 24 ust. 11 ustawy o PIT.