Świadczenie wypłacone byłemu pracownikowi w ramach ugody sądowej, związanego z wcześniejszym stosunkiem pracy, kwalifikować należy jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, a nie jako odszkodowanie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Środki otrzymane przez podatnika na mocy ugody dotyczącej rekompensaty za utracone środki związane z nieruchomością, która nie została nabyta, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż nie stanowią dochodu w rozumieniu ustawy o PIT.

Zawarcie ugody kredytowej, na mocy której kredytobiorcy przyznawany jest zwrot nadpłaconych należności oraz odsetek ustawowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem braku dodatkowego przysporzenia majątkowego.

Zwrot świadczeń z nieważnej umowy kredytu hipotecznego i odsetki za opóźnienie nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu. Nie mieszczą się jednak w zakresie zaniechania poboru podatku, gdyż brak umorzenia długu. Bank nie musi wystawiać PIT-11 z tego tytułu.

Świadczenie pieniężne otrzymane na podstawie ugody sądowej, będące wynagrodzeniem za powstrzymanie się od działań utrudniających inwestycję, nie stanowi odszkodowania w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy PIT i nie korzysta z podatkowego zwolnienia.

Odszkodowanie wypłacone na podstawie art. 56 § 1 w zw. z art. 58 Kodeksu Pracy korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, jako świadczenie odszkodowawcze, które nie wchodzi w katalog wykluczający takie zwolnienie.

Odszkodowanie uzyskane na podstawie ugody sądowej za nieuzasadnione wypowiedzenie i dyskryminację w pracy kwalifikuje się jako przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdy nie spełnia przesłanek zwolnienia określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT.

Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej stronie byłej pracownicy nie znajmuje zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 3b ustawy o PIT i stanowi przychód opodatkowany z tytułu stosunku pracy.

Świadczenie wypłacone na podstawie ugody mediacyjnej, której celem jest rekompensata utraconych korzyści z rozwiązania stosunku pracy, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT, gdy nie wskazano naruszenia przepisów. Świadczenie takie jest przychodem ze stosunku pracy, podlegającym opodatkowaniu.

Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej, niewyróżniające naruszenia przepisów prawa pracy w treści ugody, nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ani pkt 3b ustawy o PIT, stanowiąc przychód z byłego stosunku pracy.

Zryczałtowane odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej, niewskazujące szczegółowo podstawy prawnej naliczenia, należy traktować jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Środki finansowe uzyskane na mocy ugody sądowej, mimo ich bezpośredniego przekazania kontrahentowi z pominięciem spółki, zalicza się do przychodu podatkowego spółki. Wykluczenie ich z przychodu wymaga pełnego przesunięcia finansowego od kosztu niezaliczonego wcześniej do kosztów uzyskania przychodów, co w omawianej sytuacji nie miało miejsca.

Odszkodowanie przyznane na podstawie sądowej ugody mediacyjnej, którego wysokość nie wynikała z przepisów prawa, nie korzysta ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy.

Jednorazowe świadczenie pieniężne wypłacone byłemu pracownikowi na mocy ugody sądowej, związane z zakończeniem stosunku pracy, nie może być uznane za koszt uzyskania przychodów. Wydatek ten nie spełnia wymogu celowości zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie jest nakierowany na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów Spółki.

Świadczenie pieniężne wynikające z ugody sądowej, oparte na wzajemnych ustępstwach stron, które nie wynikają wprost z przepisów prawa pracy bądź układów zbiorowych pracy, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie korzysta z wyłączeń wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 3 lub 3b tej ustawy.

Otrzymane odszkodowanie z tytułu ugody pozasądowej nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; jedynie wydatki na prawnika stanowią koszty uzyskania przychodu w kontekście tego odszkodowania.

Odszkodowania wypłacane na podstawie zawartych ugód nie korzystają ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT, gdy zawierają elementy rekompensaty za utracone korzyści. Natomiast wpłaty do PPK nie wymagają pobrania zaliczki na podatki w miesiącu braku innych wypłat świadczeń pieniężnych od płatnika.

Świadczenia wypłacone byłemu pracownikowi na podstawie ugody sądowej, które mają rekompensować utracone korzyści w postaci wynagrodzenia za pracę, nie stanowią odszkodowania za szkodę rzeczywistą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie podlegają zwolnieniu od tego podatku.

Świadczenie wypłacone na podstawie ugody sądowej, dotyczące rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT, gdyż nie spełnia kryteriów odszkodowania wynikających z przepisów prawa.

Przychody uzyskane z tytułu zwrotu świadczeń w wyniku ugód mogą podlegać korekcie, z wyłączeniem przedawnionych zobowiązań podatkowych. Dodatkowe Koszty poniesione w ramach ugód nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają przesłanek bezpośredniego związku z przychodem ani celowości poniesienia wydatku.

Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej dotyczącej rozwiązania umowy o pracę nie korzysta ze zwolnień podatkowych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT, gdy brak dowodów na nieuzasadnioną przyczynę rozwiązania umowy oraz ustalona kwota odszkodowania nie odnosi się do rzeczywistej szkody.

Świadczenie wypłacone na mocy ugody sądowej, mające związek z łączącym strony stosunkiem pracy, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki spoczywa na płatniku.

Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody mediacyjnej zatwierdzonej przez sąd, mające charakter umowny i kompensujące utracone korzyści, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie korzystając ze zwolnień podatkowych przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 3 lub 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenia pieniężne przyznane na podstawie ugody mediacyjnej, zatwierdzonej przez sąd, w formie odszkodowania i zadośćuczynienia za rzeczywistą szkodę osobistą i mienie oskarżonego, są zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT.