Usługi budowlane świadczone w Niemczech przez polskich podwykonawców na rzecz spółki mają charakter usług związanych z nieruchomościami i podlegają opodatkowaniu niemieckiemu VAT. W konsekwencji, faktury za te usługi nie mogą zawierać polskiego VAT, a spółka nie ma prawa do odliczenia tego podatku.
Usługi spawalnicze i montażowe związane z nieruchomościami położonymi poza Polską, nie podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem VAT, zaś miejscem ich opodatkowania jest miejsce położenia tych nieruchomości. Faktury dokumentujące takie usługi winny zawierać informację o braku opodatkowania w Polsce.
Systemy dostarczane przez zagraniczną Spółkę, trwale zintegrowane z obiektami kontrahentów w Polsce, mogą być traktowane jako nieruchomość w świetle przepisów VAT, umożliwiając tym samym Spółce odliczenie podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi związane z ich instalacją i konserwacją.
Usługi, które z uwagi na swoją specyfikę wymagają istotnego udziału człowieka, nie kwalifikują się jako usługi elektroniczne podlegające opodatkowaniu w miejscu zamieszkania klienta; miejsce świadczenia takich usług zgodnie z zasadą ogólną jest określane przez siedzibę usługodawcy.
Podatnik niemający wystarczającego zaplecza personalnego i technicznego w państwie członkowskim nie posiada w nim stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 11 rozporządzenia 282/2011. Miejscem świadczenia usług nabywanych przez takiego podatnika pozostaje miejsce jego siedziby.
Spółka zagraniczna, nie posiadająca w danym państwie członkowskim UE własnego zaplecza personalnego i technicznego, działająca poprzez miejscową spółkę wykonującą czynności pomocnicze, nie posiada w tym państwie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, skutkującego powstaniem w nim obowiązku podatkowego VAT.
Polski rezydent podatkowy ma obowiązek wykazywać w krajowym zeznaniu podatkowym zagraniczne dochody z tytułu odsetek, nawet jeśli podatek od tych odsetek został już zapłacony za granicą, a odliczenie tego podatku zgodnie z międzynarodowymi umowami wymaga odpowiedniego udokumentowania rezydencji.
Podstawę opodatkowania dostaw towarów stanowi cena jednostkowa części kotłów wskazana w umowie, a momentem powstania obowiązku podatkowego jest chwila dokonania dostawy. Faktury powinny obejmować wyłącznie dostawy opodatkowane na terytorium Polski, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.
Spółka z siedzibą w Austrii, po restrukturyzacji i zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w sposób stały, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski dla celów VAT, co przesądza o opodatkowaniu nabywanych usług w Austrii, a nie Polsce, oraz braku prawa do odliczenia VAT naliczonego w Polsce.
Miejscem świadczenia usługi polegającej na udostępnianiu aplikacji za pośrednictwem firmy X jest miejsce siedziby podatnika-nabywcy, a podstawa opodatkowania obejmuje pełne wynagrodzenie uzyskane z tytułu świadczenia usług bez pomniejszenia o prowizję pośrednika.
Czynności realizowane przez Wnioskodawcę w modelu dropshipping stanowią odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu w kraju trzecim, a nie w Polsce. Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego odpowiednio dokumentowanego w kontekście działalności opodatkowanej poza terytorium kraju zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy o VAT.
Usługi związane z nieruchomościami oraz obsługą wydarzenia w Rumunii, w tym ochrona i catering, podlegają opodatkowaniu w Rumunii. Usługi niematerialne, takie jak doradztwo i wynajem sprzętu, związane z polską siedzibą podatnika, są opodatkowane w Polsce na zasadach ogólnych zgodnie z art. 28b ustawy o VAT.
Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski nie powstaje wyłącznie z tytułu korzystania z usług logistycznych świadczonych przez polskich usługodawców, gdy brak jest odpowiedniej struktury zasobów oraz niezależności decyzyjnej pozwalającej na uznanie samodzielności lokalnego podmiotu.
Niemiecka spółka A. GmbH, nie posiadając w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest zobowiązana odprowadzać polskiego podatku VAT od usług wsparcia sprzedaży i posprzedażowych nabywanych od B. Sp. z o.o. oraz nie jest objęta obowiązkiem stosowania KSeF. Miejscem świadczenia usług jest siedziba spółki w Niemczech.
Dostawa zbiorników z montażem realizowana na rzecz kontrahenta ze Szwajcarii stanowi całość gospodarczą z dostawą, opodatkowaną w miejscu montażu, tj. w Szwajcarii. Miejscem świadczenia nie jest terytorium Polski, co oznacza brak opodatkowania w Polsce. Odliczenie VAT od faktur od podwykonawców jest dopuszczalne.
Wierzytelności nabywane na podstawie Umowy Finansowania, przekazywane przez polskie spółki na rzecz zagranicznego podmiotu, stanowią świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Polski podatnik, jako usługobiorca, jest zobowiązany do rozliczenia podatku w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia, w kontekście importu usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 oraz art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, uczestnictwo w systemie cash poolingu nie jest czynnością opodatkowaną VAT, a świadczenia cash poolingu przez X. Bank korzystają ze zwolnienia od VAT jako usługi depozytów i zarządzania środkami finansowymi.
Spółka B. BV nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, w związku z czym miejsce świadczenia usług należy ustalać zgodnie z siedzibą, co skutkuje nieobowiązywaniem polskiego VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę.
Spółka posiadająca siedzibę za granicą, nieposiadająca na terytorium Polski ani zaplecza personalno-technicznego, ani kontroli nad nim, nie jest uznawana za posiadającą stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, co wyklucza opodatkowanie VAT usług nabywanych w Polsce; należy stosować zasadę odwrotnego obciążenia.
Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce dla celów podatku od towarów i usług, gdyż brak jej odpowiedniego zaplecza personalnego i technicznego, które charakteryzowałoby się wystarczającą samodzielnością oraz stałością zgodnie z przepisami unijnymi i polskim orzecznictwem.
A. B.V., prowadząc działalność w Polsce polegającą jedynie na współpracy logistycznej bez własnego zaplecza personalnego i technicznego oraz bez kontroli nad polskim dostawcą usług, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski w rozumieniu przepisów o VAT.
Spółka irlandzka nie będzie posiadała stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, a świadczenie usług magazynowo-logistycznych podlega opodatkowaniu w miejscu jej siedziby (Irlandia). Spółka jest zobowiązana do używania kasy rejestrującej przy sprzedaży w Polsce, w przypadku niektórych towarów, niezależnie od fizycznej obecności w kraju.
Spółka A. BV, realizując projekt budowy farmy wiatrowej, nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej według ustawy o VAT, gdyż brakuje wystarczającej struktury personalnej i technicznej do samodzielnego świadczenia usług, co wyklucza zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.
Podmiot prowadzący działalność poprzez oddział w Polsce nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski w myśl art. 11 Rozporządzenia 282/2011, a więc nie ma podstaw do raportowania usług w polskich deklaracjach VAT ani prawa do odliczenia podatku naliczonego. Usługi są świadczone na rzecz centrali znajdującej się poza Polską.