Opłaty przyłączeniowe ponoszone przy budowie farmy wiatrowej stanowią koszty bieżącej działalności potrącalne w dacie ich poniesienia, gdyż służą wyłącznie zasilaniu farmy i nie wpływają na wartość początkową środka trwałego, który stanowi farma wiatrowa, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Saldo Dodatnie, powstające w wyniku aukcji OZE i wynikające z wyższej rynkowej ceny energii w stosunku do ceny aukcyjnej, kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodów, ponoszony w celu zabezpieczenia działalności gospodarczej; jego rozpoznanie jako koszt podatkowy winno nastąpić dopiero po jego ostatecznym ustaleniu po zakończeniu okresu rozliczeniowego.
Saldo Dodatnie powstałe w systemie aukcyjnym OZE podlega uznaniu za koszt uzyskania przychodu w momencie jego ostatecznego ujawienia po zakończeniu okresu rozliczeniowego, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.
Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie w aukcyjnym systemie wsparcia OZE powinna zostać uznana za koszt uzyskania przychodu dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego i otrzymaniu ostatecznego potwierdzenia jej wysokości od operatora.
Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie, ujmująca różnicę pomiędzy ceną rynkową a ceną aukcyjną, stanowi dla wytwórcy energii odnawialnej koszt uzyskania przychodów, koszt ten należy rozpoznać po ostatecznym zamknięciu 3-letniego okresu rozliczeniowego.
Wydatki związane z działalnością bieżącą przedsiębiorstwa, takie jak podatki i ubezpieczenia, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i podlegają rozliczeniu w dacie księgowego ujęcia. Odpisy na ZFŚS uznaje się za koszty podatkowe pod warunkiem faktycznego przekazania na rachunek funduszu.
Na podmiot zobowiązany do rozpoznania przychodów podatkowych wskazuje data powstania przychodu i sukcesja praw podatkowych, przy czym spółka dzielona rozpoznaje przychody powstałe przed Dniem Wydzielenia, a spółka przejmująca - powstałe po tej dacie, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej.
Kwota Salda Dodatniego, będąca wynikiem sprzedaży energii OZE po cenie rynkowej przewyższającej cenę aukcyjną w systemie wsparcia, stanowi koszt uzyskania przychodu. Koszt ten należy rozpoznać w momencie ostatecznego rozliczenia 3-letniego okresu rozliczeniowego, na podstawie danych od Operatora, nie zaś według miesięcznych raportów.
Kwota Salda Dodatniego, ustalona po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegając rozpoznaniu w dacie jej ujawnienia w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec B.
Kwota Salda Dodatniego wynikająca z rozliczeń w aukcyjnym systemie wsparcia OZE, po zakończeniu trzyletniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu w CIT, uznany w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec Zarządcy Rozliczeń (B.), i kwalifikuje się jako koszt pośredni w rozumieniu ustawy o CIT.
Odsetki, zarówno zapłacone, jak i skapitalizowane, stanowią na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych koszty uzyskania przychodów pośrednich, zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji, ze względu na ich charakter wynagrodzenia za udostępnienie kapitału.
Wydatki na remontowo-adaptacyjne prace Fit-Outu Wtórnego, służące dostosowaniu niezmiennie użytkowych lokali do potrzeb najemców, stanowią koszty pośrednie uzyskania przychodu w CIT, rozliczane jednorazowo w dacie ich poniesienia, bez zwiększania wartości początkowej nieruchomości.
Koszty kredytu, niezwiązane bezpośrednio z przychodami, mogą być ujęte jako koszty pośrednie podatkowe, rozliczane w dacie poniesienia (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT). Przy przypisaniu kosztów do źródeł przychodów przyjmuje się proporcję faktycznego przeznaczenia środków z kredytu; 65% do zysków kapitałowych i 35% do operacyjnych, eliminując tym samym zastosowanie klucza przychodowego.
Wydatki ponoszone na Cash Contribution oraz Fit-Out, jako koszty pośrednie, nie mogą być rozliczane proporcjonalnie do długości okresu obowiązywania umowy najmu, ale powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na dzień ich poniesienia jako koszty umożliwiające zawarcie umowy.
Koszty wdrożenia systemów informatycznych w modelu SaaS można jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.
Koszty pośrednie związane z nabywaniem akcji lub udziałów, które dotyczą zarówno działalności operacyjnej, jak i zysków kapitałowych, powinny być alokowane w proporcji przychodów z tych źródeł przy zastosowaniu art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, przy uwzględnieniu potencjalnego wpływu akwizycyjnego na działalność gospodarczą.
Opłaty za dostęp do programu księgowego w modelu SaaS, nie uprawniające do nabycia praw autorskich lub licencji, nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji według art. 16b ustawy o CIT. Wydatki te powinny być ujmowane jako koszty operacyjne.
Wydatki poniesione na budowę tymczasowych dróg i placów składowych na czas inwestycji stanowią wartość początkową środków trwałych, jako że są związane z wytworzeniem budowli na cudzym gruncie i będą amortyzowane jako inwestycje w cudzych środkach trwałych, a nie jako koszty uzyskania przychodów.
Koszty odsetkowe od pożyczki zaciągniętej przez podatnika na zakup akcji należy kwalifikować jako koszty związane z zyskami kapitałowymi, które to koszty nie mogą być przypisane do innych źródeł przychodów niż zyski kapitałowe, co wyłącza możliwość ich alokacji według klucza przychodowego.
Skapitalizowane odsetki od pożyczki, z uwagi na brak bezpośredniego powiązania z konkretnymi przychodami, stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami z art. 15 ust. 4d CIT, i są potrącalne w momencie ich kapitalizacji.
W przypadku wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa brak zasady sukcesji podatkowej wyklucza możliwość kontynuatorstwa rozliczeń przez spółkę przyjmującą; spółka przyjmująca rozpoznaje przychody z tytułu wierzytelności przyjętych w drodze aportu zgodnie z wartością wynikającą z ksiąg podmiotu wnoszącego, a nie wartością emisyjną wydanych udziałów; brak prawa do zaliczenia spłaconych
Opłaty subskrypcyjne za dostęp do oprogramowania E. i standardowego, jako nie związane z nabyciem praw autorskich podlegających amortyzacji, stanowią koszty pośrednie, rozliczane proporcjonalnie do okresu subskrypcji, chyba że są refakturowane na inne podmioty, stanowiąc koszty bezpośrednie zgodnie z przychodami.
Odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup akcji oraz wydatki związane z IRS mogą być kwalifikowane jako koszty podatkowe i alokowane do dwóch źródeł przychodów, zgodnie z ustawą o CIT, ale nie mogą być klasyfikowane jako przychody z działalności operacyjnej.
Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od Wydatków Transakcyjnych w ramach art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, gdyż pozostają one w pośrednim związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną.