Renta wdowia z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a bank nie jest zobowiązany do potrącania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu tej renty. Wnioskodawczyni przysługuje zwrot niesłusznie pobranego podatku.

Wypłaty z pracowniczego programu emerytalnego (II filar) działającego w Szwajcarii, otrzymywane przez polskiego rezydenta podatkowego, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli program spełnia definicję z art. 21 ust. 33 ustawy o PIT, a wypłata zabezpiecza emerytalne utrzymanie.

Emerytura z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, wypłacana osobie z miejscem zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlegając opodatkowaniu w Polsce.

Dochody ze sprzedaży nadwyżek energii elektrycznej uzyskiwane przez osobę mieszkającą w Polsce podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, zgodnie z art. 21 Konwencji polsko-ukraińskiej, jako 'inne dochody', bez zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania.

Emerytura z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, otrzymywana przez rezydenta Polski, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech, co wyklucza pobór zaliczek na podatek dochodowy w Polsce.

Podatnik, posiadając ośrodek interesów życiowych w Polsce w okresie poprzedzającym formalny powrót, nie spełnił przesłanek do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, gdyż jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Polsce.

Emerytura otrzymywana z polskiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych przez osoby mające miejsce zamieszkania w Niemczech podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania. Opodatkowanie to odbywa się zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody uzyskane z działalności zarobkowej na statkach, wykonywanej osobiście, przez polskiego rezydenta podatkowego, podlegają opodatkowaniu w Polsce, jeżeli w krajach wykonania pracy brak stałej placówki oraz niespełnione są kryteria umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczące długości pobytu.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po 1 stycznia 2022 r., może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli spełni wszystkie przewidziane przesłanki, w tym nieprzerwane zamieszkiwanie przez co najmniej trzy lata przed zmianą rezydencji oraz posiadanie innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania, pomimo braku certyfikatu rezydencji.

Działalność opisana przez wnioskodawcę nie spełnia wymogów ustawowych do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, co skutkuje koniecznością uiszczenia tego podatku zgodnie z przepisami krajowymi i unijnymi.

Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.

Rezydent podatkowy Kataru, pod repektywną umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, jest uprawniony do opodatkowania odsetek gospodarskich ze Polsce w 5% i zwolnienia z obowiązku składania deklaracji PIT zysk ze sprzedaży akcji S.A. w Polsce.

Niemiecka spółka prowadząca działalność poprzez pracownika zdalnego w Polsce posiada w rozumieniu art. 5 UPO stałą placówkę jako zakład, nakładając obowiązek podatkowy w Polsce, mimo braku formalnego udostępnienia biurowej przestrzeni.

Osoba posiadająca stałe miejsce zamieszkania w Polsce nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między RP a Białorusią.

Jednorazowy zasiłek na zagospodarowanie i osiedlenie oraz dodatek na pokrycie kosztów zakwaterowania do 500 zł mogą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 i pkt 19 Ustawy o PIT, przy spełnieniu określonych warunków, takich jak lokalizacja miejsca zamieszkania względem miejsca pracy.

Świadczenie pieniężne otrzymane przez uprawnionego z tytułu polisy ubezpieczeniowej zapisanej przez zmarłego nie wchodzi do masy spadkowej i korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT i odpowiednimi przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.

Wynagrodzenia za nabycie pełnych praw autorskich od zagranicznego kontrahenta w zakresie niebędącym należnościami licencyjnymi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Usługi techniczne i badawcze świadczone bez doradczych elementów nie mieszczą się w katalogu usług z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Dochody z pracy najemnej wykonywanej przez osobę fizyczną będącą polskim obywatelem, lecz mającą centrum interesów życiowych w Niemczech, w okresie całego roku podatkowego, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Niemcami.

Podatnik, który ponownie przenosi miejsce zamieszkania do Polski i spełnia warunki z art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może korzystać z tzw. „ulgi na powrót”, nawet jeśli chwilowo przebywał w Polsce, o ile jego centrum interesów pozostawało za granicą.

Rezydent podatkowy Polski musi opodatkować w Polsce dochód ze sprzedaży nieruchomości w Hiszpanii, przed upływem pięciu lat od nabycia, stosując metodę proporcjonalnego odliczenia podatku zapłaconego za granicą, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Płatności za licencje end-user na programy komputerowe, nabywane wyłącznie dla użytku własnego, nie kwalifikują się jako należności licencyjne, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła według art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Osoba fizyczna przebywająca przez większą część roku podatkowego 2025 w Norwegii, z głównym źródłem dochodu tamże, posiadająca powiązania osobiste i gospodarcze w obu krajach, nie spełnia warunków do posiadania miejsca zamieszkania w Polsce, w myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i podlega jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Organ podatkowy stwierdził, że podatnik do 15 lipca 2025 r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż posiadał tam centrum interesów życiowych. Dopiero po przenosinach najbliższej rodziny do USA od 16 lipca 2025 r. spełnił warunki ograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.