Nieściągalne wierzytelności z tytułu pożyczek, właściwie udokumentowane protokołem, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zaliczenie wymaga stosownego udokumentowania nieściągalności wierzytelności, co może zostać dokonane przez sporządzenie protokołu zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. Rozpoznanie kosztów podatkowych dokonuje się w dniu sporządzenia protokołu.
w zakresie ustalenia: - czy odpisanie przez SKOK na poziomie bilansu wierzytelności nieściągalnych z tytułu kredytów i pożyczek oraz ich przeniesienie do ewidencji pozabilansowej wraz z utworzonymi odpisami aktualizującymi wartość tych wierzytelności wyliczonymi na dzień odpisania, w tym odpisami aktualizującymi zaliczonymi uprzednio do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26b
Ustalenie czy przeniesienie Kredytów z ewidencji bilansowej, wraz z odpowiadającymi im odpisami, do ewidencji pozabilansowej jest neutralne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b) i pkt 26 oraz art. 16 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Rozliczeniowa, jako podmiot uprawniony do udzielania pożyczek i kredytów, może tworzyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów, rezerwy na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona?
Czy rezerwy mogą być zaliczone do kosztów podatkowych wyłącznie w momencie uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, czy też mogą one być uznane za koszty uzyskania przychodów zarówno w roku uprawdopodobnienia nieściągalności, jak i w latach późniejszych?
Czy bank ma prawo rozpoznać w rachunku podatkowym (jako koszty uzyskania przychodu) rezerwy utworzone na wymagalne a nieściągalne wierzytelności kredytowe, których nieściągalnośc została uprawdopodobiona (udokumentowana) aż do momentu przedawnienia tych wierzytelności?
Bank udzielił w 2002 r. kredytu dla podmiotu, który nie był objęty programem restrukturyzacji. Udzielony kredyt zakwalifikowano do kategorii wątpliwych i utworzono rezerwę w wysokości 50 % kredytu, ponadto 50 % utworzonej rezerwy w wysokości uznano za koszty uzyskania przychodów w 2003 r. Windykację należności skierowano do komornika sądowego w 2003 r. Nieściągalność wierzytelności (kredytu) została