Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Świadczenia związane z jubileuszem spółki dla pracowników i kontrahentów nie podlegają opodatkowaniu VAT, gdyż są związane z działalnością gospodarczą, pozwalając na odliczenie podatku naliczonego. Natomiast wydatki dotyczące osób towarzyszących, przedstawicieli władz i mediów nie są związane z działalnością i nie dają prawa do odliczenia.

Koszty zwrócone pracownikowi w związku z uczestnictwem w spotkaniach związkowych mogą zostać uznane za przychód z innych źródeł podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia dotyczących podróży służbowych osób niebędących pracownikami.

Wartość ponoszonych przez pracodawcę wydatków na noclegi, paliwo, spotkania biznesowe i diety dla pracowników mobilnych oraz w podróżach służbowych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż świadczenia te nie stanowią przysporzenia majątkowego dla pracowników, służąc interesowi pracodawcy.

Wydatki na gastronomię i inne usługi mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, gdy służą działalności gospodarczej i nie są reprezentacją, jednak finansowanie ich z ZFŚS wyklucza uznanie tych nakładów za koszty podatkowe.

Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.

Świadczenia ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników mobilnych w postaci kosztów noclegów i transportu, związane z ich obowiązkami służbowymi, nie stanowią przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, i tym samym nie generują obowiązku płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie pracodawcy.

Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od usług najmu i zakwaterowania pracowników tymczasowych, gdyż usługi te są bezpośrednio związane z działalnością opodatkowaną spółki jako agencji pracy tymczasowej.

Świadczenia w postaci bezpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów transportu pracownika delegowanego do pracy za granicą, stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, gdyż są spełnione za zgodą pracownika, leżą w jego interesie i przynoszą wymierną korzyść majątkową.

Nieodpłatne udostępnienie lokalu mieszkalnego pracownikom Spółki służące realizacji jej celów gospodarczych nie podlega opodatkowaniu VAT, jednakże Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur najmu tych lokali, gdyż wydatki te są związane bezpośrednio z czynnościami nieopodatkowanymi.

Świadczenia pieniężne wypłacane w ramach Programu Poleceń, skierowanego do szerokiej grupy współpracowników, należy kwalifikować jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF, co zwalnia płatnika z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Napiwki dla kelnerów otrzymywane przez pracodawcę i przekazywane pracownikom stanowią przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu przez pracodawcę. Natomiast napiwki otrzymywane bezpośrednio od klientów są przychodem z innych źródeł i nie wymagają poboru zaliczek przez pracodawcę.

Działalność spółki A. GmbH prowadzona za pośrednictwem pracownika w Polsce nie tworzy zakładu podatkowego, gdyż wykonywane czynności mają wyłącznie charakter pomocniczy oraz administracyjny i nie spełniają przesłanek zakładu podanego w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej.

Podatnik, który nabywa usługi noclegowe na potrzeby zakwaterowania pracowników w celu realizacji umów pracy tymczasowej, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, jeżeli usługi te nie są odprzedawane w stanie nieprzetworzonym zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Odliczenie podatku naliczonego od wynajmu lokali jest dopuszczalne w zakresie wynajmu dla pracowników tymczasowych świadczących usługi w ramach agencji pracy, gdyż pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi. Nie dotyczy to pracowników zatrudnionych bezpośrednio przez spółkę, gdzie związku takiego brak.

Koszty ponoszone przez spółkę w związku z podróżami służbowymi pracowników fizycznych, wykonywane zgodnie z umową o pracę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli nie są wyłączone w art. 16 i służą uzyskaniu przychodu oraz są odpowiednio udokumentowane.

Nagroda pieniężna dla uczestników programu rekomendacyjnego stanowi przychód z innych źródeł i nie obliguje spółki do poboru zaliczek na podatek dochodowy, lecz wymaga spełnienia obowiązku informacyjnego wobec organu podatkowego oraz uczestników programu.

Świadczenia uzyskane z tytułu pracy za granicą, mimo nieopodatkowania lokalnie w Norwegii, są traktowane jako przychód pracownika podlegający opodatkowaniu w Polsce. Przyjęcie świadczeń musi być dobrowolne i przynosić pracownikowi korzyść w postaci uniknięcia wydatków, co uzasadnia ich doliczenie do przychodu w rozliczeniu podatkowym.

Wydatki ponoszone przez spółkę na najem rowerów, pokrywane de facto przez pracowników poprzez obniżenie wynagrodzeń, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają warunku definitywności, wymaganej przez art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Finansowanie przez pracodawcę kosztów noclegów pracowników mobilnych nie generuje przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, jeśli leży w interesie pracodawcy i dotyczy prawidłowej organizacji pracy, co wyklucza obowiązki płatnika w zakresie poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Świadczenie złożone obejmujące usługi najmu miejsc pracy zdalnej i noclegowe podlega opodatkowaniu VAT jako usługa nierozłączna, jednak brak jest prawa do odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do części noclegowej, gdy nie jest refakturowana zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Sprzedaż napojów na rzecz pracowników przez spółkę stanowi sprzedaż detaliczną w rozumieniu art. 12a ust. 3 Ustawy o zdrowiu publicznym. W konsekwencji, w przypadku wznowienia takiej sprzedaży, spółka nie będzie zobowiązana do naliczania opłaty cukrowej od takich transakcji, zgodnie z znowelizowanymi przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2021 roku.

Na gruncie umowy SOFA II dochody pracowników wykonawców kontraktowych USA, niebędących rezydentami podatkowymi w Polsce, mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, podczas gdy zakres zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 46c ustawy o PIT nie obejmuje umów o pracę.