Podatnicy będący mikroprzedsiębiorcami mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla budynków niemieszkalnych, zlokalizowanych na obszarze gmin o specyficznych wskaźnikach bezrobocia i zamożności, zgodnie z art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia ich do zastosowania podwyższonej stawki amortyzacyjnej i skrócenia okresu amortyzacji do co najmniej 10 lat.

1. Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca ma prawo do zastosowania dla Hali i wybranej metody amortyzacji liniowej, o której mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „CIT”), 10% stawkę amortyzacji właściwą dla środków trwałych z grupy 8 i rodzaju 806 z załącznika nr 1 ustawy o CIT oraz grupy 8, podgrupy 80 i rodzaju 806 Klasyfikacji

Możliwość ujęcia w kosztach uzyskania przychodu z tytułu najmu nieruchomości poniesionych wydatków.

1) Czy w stosunku do nabytego budynku podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania z indywidualnej stawki amortyzacji w wysokości 10% w skali rocznej właściwej dla budynków używanych? 2) Czy w stosunku do nabytego budynku podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania z indywidualnej stawki amortyzacji w maksymalnej wysokości do 33,33% w skali rocznej, gdzie okres amortyzacji nie może być krótszy niż

Możliwość zastosowania podwyższonej stawki amortyzacji na podstawie art. 22i ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy w związku z zakupem i wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych opisanego wyżej używanego pawilonu handlowego zastosowano prawidłowo stawkę amortyzacji, wynikającą ze skróconego do 3 lat okresu amortyzacji tj. stawkę 33,33%? Czy prawidłowo włączono do wartości pawilonu handlowego wartość budowli w postaci placu utwardzonego, drogi dojazdowej, parkingu?