Podjęcie przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki komandytowej bez likwidacji nie prowadzi do utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed formalnym rozwiązaniem spółki poprzez jej wykreślenie z KRS, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.
Podjęcie uchwały o likwidacji nieuzględnionej w KRS nie skutkuje utratą prawa opodatkowania ryczałtem od dochodów przez spółkę, gdyż art. 28l ustawy o CIT nie wskazuje takiej czynności jako przesłanki do utraty prawa do ryczałtu. Stanowisko to potwierdza literarne brzmienie przepisów i praktyka organu interpretacyjnego.
Zakończenie likwidacji oraz wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru przedsiębiorców, z pozostającymi niespłaconymi zobowiązaniami wobec podmiotów powiązanych, nie prowadzi do powstania przychodu do opodatkowania z tytułu umorzenia wierzytelności.
Zakończenie likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jej wykreślenie z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec jedynego wspólnika oraz innych powiązanych podmiotów nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT, jako że nie dochodzi do zwolnienia z długu w ramach obowiązywania spółki, a samo wygaśnięcie zobowiązań nie stanowi umorzenia.
Niepowstanie przychodu po stronie spółki w związku z jej wykreśleniem z KRS i niespłaconymi zobowiązaniami wobec wspólników nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT, zważywszy na brak faktycznego umorzenia zobowiązań.
Przeniesienie majątku likwidowanej Spółki na Gminę jako jedynego udziałowca, w celu kontynuowania jej działalności, stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa, która jest wyłączona z opodatkowania VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Niespłacone zobowiązania spółki z tytułu pożyczki, istniejące na dzień wykreślenia z rejestru przedsiębiorców w wyniku likwidacji, nie stanowią przychodu podatkowego zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ brak jest realnego przysporzenia majątkowego oraz umorzenia długów.
Niespłacenie zobowiązań pożyczkowych przez spółkę w trakcie jej likwidacji nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż likwidowana spółka zakończy swoje istnienie prawne, a przychodem mogą być tylko faktyczne przysporzenia majątkowe.
Dochód z tytułu sprzedaży udziałów przez rezydenta belgijskiego oraz dochód z tytułu likwidacji spółki przez Akcjonariusza 2, w związku z aktywnym wykorzystaniem nieruchomości do działalności zawodowej, nie podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 13 ust. 4 UPO PL-BE.
W świetle art. 12 ust. 4 pkt 22 ustawy o CIT, wartość dywidendy likwidacyjnej, odpowiadająca kosztom nabycia lub objęcia udziałów w likwidowanej spółce oraz w przejętych jednostkach, nie podlega opodatkowaniu jako przychód, w zakresie, w jakim odpowiada tym kosztom.
Przekazanie nieruchomości po likwidacji spółki do majątku jedynego wspólnika nie stanowi zdarzenia objętego zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy ustawy obejmującej zamknięty katalog czynności podlegających temu podatkowi.
Majątek likwidacyjny przekazywany po likwidacji spółki można pomniejszyć o koszty nabycia udziałów pokryte wkładem niepieniężnym i sukcesyjne koszty nabycia udziałów pokryte wkładem pieniężnym, odpowiednio stosując zasady sukcesji podatkowej.
Przejęcie przez wspólnika spółki jawnej nieruchomości w związku z jej likwidacją oraz dopłata na rzecz drugiego wspólnika nie skutkują opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie przejęcia. Podatek dochodowy powstaje dopiero przy zbyciu nieruchomości, podlega opodatkowaniu tylko w określonych warunkach.
Dopłata na rzecz wspólnika spółki jawnej, wyrównująca udział w związku z rozwiązaniem spółki, jako forma odpłatnego zbycia udziału, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu.
Przekształcenie spółki z o.o. w spółkę jawną oraz wydanie majątku w toku likwidacji nie generują przychodu podatkowego, o ile nie występują niepodzielone zyski. Spółka jawna może prowadzić księgę przychodów i rozchodów od momentu powstania, pod warunkiem nieprzekroczenia progu przychodów netto. Skargi można składać w terminie 30 dni.
Przekazanie w naturze majątku likwidowanej spółki komunalnej jej wspólnikowi, będącemu jednocześnie pierwotnym właścicielem, nie stanowi dla tejże spółki zdarzenia skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Podatnik będący w likwidacji zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków niezbędnych do zakończenia działalności gospodarczej. Likwidator świadczący usługi na zlecenie spółki jest uznany za podatnika VAT, co uprawnia likwidowaną spółkę do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez likwidatora.
Wartość niespłaconych pożyczek i odsetek na dzień zakończenia likwidacji spółki nie stanowi przychodu podatkowego, a brak faktycznej wypłaty wyklucza obowiązki płatnika podatku odsetkowego.
Wygaszenie wierzytelności z tytułu pożyczki wskutek konfuzji w procesie likwidacji spółki z o.o., skutkujące ustaniem zobowiązania, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, w myśl art. 14a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zakończenie likwidacji i wykreślenie spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, bez spłaty pożyczek i odsetek wobec udziałowca, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego ani obowiązkiem poboru podatku u źródła, gdyż brak jest realnego przysporzenia majątkowego oraz faktycznej wypłaty odsetek.
Wygaśnięcie wierzytelności spółki wobec wspólników wskutek konfuzji nie powoduje przychodu podatkowego. Jednakże przekazanie wierzytelności wspólnikowi jako majątku polikwidacyjnego skutkuje powstaniem przychodu z udziału w zyskach osób prawnych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy o PIT.
Konfuzja wierzytelności w wyniku likwidacji spółki nie generuje przychodu podatkowego, lecz przekazanie wierzytelności jako majątku likwidacyjnego wspólnikowi powoduje powstanie przychodu, jeśli otrzymany majątek przekracza koszt nabycia udziałów.
Otrzymanie wierzytelności przyszłej od spółki A., będącej w stanie likwidacji, przez duńskiego rezydenta podatkowego, nie stanowi dochodu z majątku nieruchomego podlegającego opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 6 ust. 1 Konwencji polsko-duńskiej, gdyż uzyskany dochód wynika z procedury likwidacyjnej spółki, a nie z eksploatacji majątku nieruchomego.
Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sam fakt późniejszego uznania cywilnoprawnej transakcji za bezskuteczną nie znosi skutków podatkowych przeniesienia władztwa nad towarem, a tym samym zachodzi potrzeba wystawienia faktury korygującej i dokonania korekty podatku na zasadzie bieżącej.