Straty z tytułu likwidacji lub sprzedaży nie w pełni amortyzowanych środków trwałych związanych z produkcją nierentownych grup produktów, które nie wynikają z zmiany rodzaju działalności, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów działalności pozastrefowej opodatkowanej na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.

Za moment rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przedmiotu leasingu operacyjnego uznaje się datę rejestracji pojazdu, co skutkuje jego oddaniem do użytku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od faktycznego odbioru przez leasingobiorcę.

Zmiana stawek amortyzacyjnych środków trwałych dla działalności strefowej jest dopuszczalna, pod warunkiem, że środki te były w ewidencji przed 2021 r. Spółka nie ma obowiązku dostosowania ich do okresu ekonomicznej użyteczności. Nieuprawnione jest stosowanie korekt wstecznych dotyczących tych odpisów.

Niezamortyzowaną wartość netto zlikwidowanego środka trwałego należy rozpoznać kosztowo w okresie zakończenia proces likwidacyjny, jeżeli likwidacja nie wiąże się z utratą przydatności z powodu zmiany działalności, a w przypadku częściowej likwidacji środka, należy odpowiednio obniżyć jego wartość początkową.

Przychody ze sprzedaży udziału w lokalu nabytego do majątku osobistego podlegają opodatkowaniu jako przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości, zaś przychody ze sprzedaży udziału wykorzystywanego w działalności żony będą podlegały opodatkowaniu w ramach przychodów z działalności gospodarczej.

Podmiot nie jest zobowiązany do korekty podatku VAT odliczonego od pawilonów wyłącznie używanych do działalności opodatkowanej, które zostały trwale wyłączone z użytkowania. W przypadku pawilonu używanego do działalności mieszanej, należy dokonać ostatecznej rocznej korekty na koniec użytkowania, a następnie zaprzestać dalszych korekt.

Przekazanie lokalu użytkowego jako darowizny na rzecz małżonka, w kontekście braku odpłatnego zbycia, nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z ustawą o PIT.

Stawka indywidualna amortyzacji dla lokalu niemieszkalnego po raz pierwszy wprowadzonego do ewidencji może być ustalona na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, a nie art. 22j ust. 4, jako że odnosi się do inwestycji w obcych środkach trwałych. Stanowisko wnioskodawcy uznane jest za nieprawidłowe z uwagi na błędne wskazanie podstawy prawnej.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT nie uprawnia podatników do modyfikacji stawek wstecznie za zakończone lata podatkowe.

Wartość początkową środków trwałych stanowi cena ich nabycia, powiększona o koszty związane bezpośrednio z nabyciem, natomiast nieamortyzowana wartość likwidowanych środków trwałych może stanowić koszt podatkowy, jeśli ich likwidacja nie jest wynikiem zmiany działalności.

Działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej umożliwiające zastosowanie ulgi B+R, lecz nie wpływa na podstawę daniny solidarnościowej ani nie uprawnia do korekty deklaracji DSF-1.

Sprzedaż lokalu użytkowego, będącego częścią majątku prywatnego, po upływie sześciu lat od wycofania z działalności gospodarczej, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, jeżeli od pierwszego zasiedlenia upłynęły co najmniej dwa lata.

Spółka nieruchomościowa, która dla celów bilansowych nie klasyfikuje nieruchomości jako środków trwałych podlegających amortyzacji, posiada prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych nieruchomości, niezależnie od limitu przewidzianego w art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

Przychody z wynajmu składników majątku przeniesionych po likwidacji działalności gospodarczej do majątku prywatnego powinny być zaliczane do źródła przychodów jako najem prywatny, a nie jako przychody z działalności gospodarczej, jeśli środki te nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przychód ze sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących środki trwałe w działalności gospodarczej, należy kwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o ile sprzedaż nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu od nabycia. Przychód ze sprzedaży stanowisk garażowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego traktowanego jako towar handlowy nie podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli dokonana jest po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wydatki na remont nieprzekraczające 30% wartości początkowej nie stanowią ulepszenia w rozumieniu przepisów podatkowych.

Sprzedaż lokali mieszkalnych z miejscami postojowymi, następująca po pierwszym zasiedleniu, korzysta ze zwolnienia od VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem że pierwsze zasiedlenie miało miejsce co najmniej dwa lata przed dostawą.

Sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z udziałem w częściach wspólnych zmienia przeznaczenie środka trwałego na czynności zwolnione, co wymaga jednorazowej korekty VAT według art. 91 ust. 4-6 UPTU.

Przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wycofanego z ewidencji środków trwałych, nabytego ponad pięć lat przed sprzedażą, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej ani przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem zapłaty po oddaniu lokalu do użytkowania, natomiast wydatki na przystosowanie lokalu i koszt pośrednictwa nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, jako część wartości początkowej niepodlegającej amortyzacji po 2023 roku.

Przychód ze sprzedaży nieruchomości użytkowej wycofanej z działalności gospodarczej po upływie sześciu lat od tego wycofania nie podlega opodatkowaniu jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeśli sprzedaż nie jest realizowana w ramach działalności gospodarczej i składnik majątku nie był używany w działalności po wycofaniu.

Przychody z najmu nieruchomości będącej majątkiem prywatnym, które nie zostały wprowadzone do działalności gospodarczej, stanowią przychód z najmu prywatnego, opodatkowany ryczałtem, a kwota przychodu z majątku wspólnego bez odpowiedniego oświadczenia opodatkowana jest równomiernie na małżonków.

Strata z likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych jest kosztem uzyskania przychodu, o ile utrata przydatności nie wynika ze zmiany rodzaju działalności. Koszt ten można odliczyć w dacie fizycznego zakończenia prac likwidacyjnych, a nie jako część wartości nowego środka trwałego.

Dochody uzyskane z działalności produkcyjnej prowadzonej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, której częściowy proces odbywa się poza nią, lecz służący celom marginalnym, podlegają zwolnieniu podatkowemu według art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W ramach rozliczania kosztów wspólnych należy stosować zasadę proporcjonalnego ich podziału względem uzyskanych przychodów strefowych i pozastrefowych.