Wydatki na usługi doradcze poniesione przez podmiot w celu uczestnictwa w projekcie realizowanym przez jednostkę samorządu terytorialnego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeżeli przyczyniają się do zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów podatnika.
Usługi doradcze świadczone w ramach projektu, jeżeli są finansowane w całości ze środków publicznych i bezpośrednio związane z kształceniem zawodowym, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.
Usługi doradcze związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi, sklasyfikowane jako PKWiU 70.22.14.0, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 15%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. m ustawy, jako usługi związane z zarządzaniem (PKWiU ex dział 70).
Wydatki na wynagrodzenia dla Doradców oraz usługi związane z pozyskaniem inwestora mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, tj. mają racjonalny związek z działalnością podatnika i jego przychodami.
Zasadne jest uznanie wynagrodzenia dla doradcy i kancelarii prawnej oraz przewidywanych kosztów dodatkowych za koszty uzyskania przychodów wg art. 15 ust. 1 CIT, alokowane według klucza przychodowego do zysków kapitałowych i innych źródeł.
Wydatki na wynagrodzenia doradców transakcyjnych, prawnych oraz usługi VDD, jeśli są racjonalnie poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów lub jego rozwoju, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.
Przychody z usług doradztwa strategicznego w zakresie marketingu, sklasyfikowane pod PKWiU 74.90.20.0, podlegają opodatkowaniu stawką 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnione są formalne warunki przewidziane dla tej formy opodatkowania.
Wydatki poniesione przez Spółkę Dzieloną w związku z reorganizacją przez wydzielenie, które nie znajdują się w negatywnym katalogu kosztów, można uznać za koszty uzyskania przychodów, jeśli są definitywne, właściwie udokumentowane oraz służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Wydatki związane z podziałem przez wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek i braku uznania ich za wydatki z negatywnego katalogu art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.
Koszty doradztwa transakcyjnego i prawnego związane z uzyskaniem inwestora, spełniające kryteria art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wydatki te winny być ekonomicznie uzasadnione, racjonalne oraz właściwie udokumentowane.
Wydatki ponoszone przez spółkę na wynagrodzenia za usługi doradcze, służące przeprowadzeniu Transakcji pozyskania inwestora, spełniają wymagania uznania za koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wydatki poniesione na usługi doradcze związane z transakcją nabycia udziałów mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli wykazują związek z działalnością operacyjną spółki i są właściwie udokumentowane.
Wydatki poniesione na usługi doradcze dotyczące nabycia przez podmiot trzeci udziałów w spółce matce w celu uzyskania korzyści ogólnych przez grupę kapitałową nie są kosztami uzyskania przychodów dla spółki zależnej zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT ze względu na brak bezpośredniego związku z przychodami tej spółki.
Wydatki poniesione przez podatnika na doradztwo transakcyjne i prawne w związku z pozyskaniem nowego inwestora mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów, mają charakter definitywny oraz są właściwie udokumentowane.
Wydatki poniesione przez spółkę na usługi doradcze w ramach transakcji pozyskania nowego inwestora mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przyczyniają się do wzmocnienia pozycji rynkowej i finansowej spółki, co potencjalnie prowadzi do zwiększenia przychodów.
Koszty pośrednie związane z nabywaniem akcji lub udziałów, które dotyczą zarówno działalności operacyjnej, jak i zysków kapitałowych, powinny być alokowane w proporcji przychodów z tych źródeł przy zastosowaniu art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, przy uwzględnieniu potencjalnego wpływu akwizycyjnego na działalność gospodarczą.
Świadczenie przez podatnika usług koordynacji projektów sklasyfikowanych jako PKD 70.22.Z nie wyklucza prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, o ile usługi te nie mają charakteru doradztwa i wartość sprzedaży nie przekracza ustawowego limitu.
Wynagrodzenie doradcy inwestycyjnego stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia aktywów kapitałowych na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy PIT, rozliczany proporcjonalnie do wszystkich przychodów osiągniętych na rachunku zagranicznym, z datą poniesienia jako datą uznania kosztów.
Wynagrodzenie doradcy inwestycyjnego za zarządzanie aktywami na rachunku inwestycyjnym może stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 30b ustawy o PIT, proporcjonalnie podzielone względem przychodów z różnych źródeł, o ile warunkiem jest brak bezpośredniego przypisania kosztu do określonej kategorii przychodów.
Wynagrodzenie za zarządzanie aktywami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w proporcji odpowiadającej stosunkowi przychodów z art. 30b Ustawy PIT do sumy przychodów na rachunku. Wynagrodzenie to jest potrącalne w dacie jego poniesienia, lecz nie jest kosztem bezpośrednim uzyskania przychodów.
Wynagrodzenie za zarządzanie aktywami przez doradcę stanowi pośrednie koszty uzyskania przychodów dla celów art. 30b ustawy o PIT, rozliczane proporcjonalnie w stosunku przychodów do ogólnej kwoty przychodów na rachunku inwestycyjnym.
Wydatki na usługi VDR, doradztwa prawnego oraz finansowego, w tym wynagrodzenie za sukces, związane z procesem pozyskiwania inwestora, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki obowiązujące do alokacji według klucza przychodowego, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy CIT, jako koszty wspólne działalności opodatkowanej i zwolnionej.