Działalność polegająca na projektowaniu i produkcji prototypów, prowadzona w sposób opisany przez Wnioskodawcę, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT, co uprawnia do skorzystania z ulgi B+R. Koszty ponoszone w związku z tą działalnością kwalifikują się jako koszty kwalifikowane według art. 18d ust. 2 CIT.

Działalność Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a koszty wynagrodzeń, materiałów i surowców powiązane z realizacją tej działalności mogą być zaliczone jako koszty kwalifikowane na mocy art. 18d ust. 2 powołanej ustawy.

Działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów przez spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, uprawniając do odliczenia kosztów kwalifikowanych, jednakże nie uzasadnia wyboru ryczałtu za pracę zdalną jako kosztu kwalifikowanego.

Zastosowanie ulgi dla pracujących seniorów skutkuje obniżeniem kosztów uzyskania przychodu o przychody zwolnione z podatku, przy czym suma 50% kosztów i zwolnionych przychodów nie może przekroczyć rocznego limitu pierwszego przedziału skali podatkowej.

Odszkodowanie z tytułu nierównego traktowania w zatrudnieniu podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie wypełnia przesłanek zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b tej ustawy; natomiast odsetki od tego odszkodowania są wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy. Koszty obsługi prawnej nie mogą być uznane za koszty

Działalność spółki w ramach projektu, co do zasady, stanowi działalność badawczo-rozwojową, uprawniającą do ulgi podatkowej na podstawie art. 18d ustawy o CIT, a ponoszone koszty wynagrodzeń, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od licencji są uznane za koszty kwalifikowane, jeśli spełniają wymogi ustawowe.

Nabycie odpłatne udziałów fantomowych nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego, który powstaje dopiero z momentem realizacji praw z tych udziałów, a kwalifikowany jest jako przychód z kapitałów pieniężnych, podlegający opodatkowaniu stawką 19% zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT.

Udziały fantomowe, z uwagi na swoją charakterystykę, nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych i związane z nimi świadczenie pieniężne stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej.

Udziały fantomowe w programie motywacyjnym nie są pochodnymi instrumentami finansowymi, w związku z czym przychód uzyskany z ich realizacji kwalifikuje się jako przychód z innych źródeł, opodatkowany na zasadach ogólnych.

Przyznanie pracownikowi udziałów fantomowych jako programu motywacyjnego nie skutkuje przychodem podatkowym do momentu realizacji praw z nich wynikających, kwalifikując uzyskane świadczenia jako przychody z innych źródeł podatkowych, a nie z kapitałów pieniężnych.

Zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodu przez pracownika świadczącego pracę hybrydowo jest możliwe, gdy miejsce zamieszkania znajduje się poza miejscowością zakładu pracy, a pracownik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę ani zwrotu kosztów dojazdu.

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzenia pracowniczego, do honorarium autorskiego można stosować zwolnienie z ulgi dla młodych do limitu 85.528 zł, a nadwyżkę objąć 50% kosztami uzyskania przychodu do wysokości 120.000 zł rocznie.

Działalność wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy prototypów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT; jednakże, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej, koszty projektów muszą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów w sposób jednolity wg metody wskazanej w art. 15 ust. 4a ustawy CIT.

Działalność Spółki związana z budową Prototypu spełnia przesłanki prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, lecz ujmowanie kosztów prac badawczo-rozwojowych musi być jednolite dla celów podatkowych, a zastosowanie ulg na B+R wymaga spełnienia warunku jednolitego ich rozliczenia.

Działalność polegająca na budowie prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże koszty tego projektu nie stanowią kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R, gdyż zastosowano niewłaściwe zasady rozliczania podatkowego w ramach jednego projektu.

Działalność polegająca na budowie prototypów maszyn i urządzeń może być uznana za działalność badawczo-rozwojową kwalifikującą do ulgi B+R, jeśli jest podejmowana systematycznie, w sposób twórczy, jednakże różne metody księgowe stosowane do rozliczenia kosztów uniemożliwiają pełne skorzystanie z ulgi na jednym projekcie.

Realizacja Projektu UE 1 i UE 2 spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do odliczenia związanych z nimi odpisów amortyzacyjnych, proporcjonalnie do wkładu własnego Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 2a i 3 ustawy o CIT.

Działalność Spółki w zakresie budowy prototypu jest działalnością badawczo-rozwojową, jednakże koszty kwalifikowane muszą być jednolicie ujęte w kosztach uzyskania przychodów; ich różne ujmowanie w jednym projekcie uniemożliwia skorzystanie z ulgi B+R.

Działalność obejmująca budowę prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby wydatki związane z taką działalnością mogły być uznane za koszty kwalifikowane, ich rozliczanie musi być dokonane w sposób jednolity dla całego projektu prac rozwojowych.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże niektóre wydatki związane z tą działalnością nie spełniają warunków do uznania ich za koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R ze względu na niewłaściwe zastosowanie różnych metod zaliczenia kosztów uzyskania przychodów.

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie budowy prototypu w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże formy rozliczania kosztów prac rozwojowych muszą być jednolite (według art. 15 ust. 4a) w ramach jednego projektu, co warunkuje możliwość skorzystania z ulgi B+R.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia prototypów spełnia warunki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby uznać koszty z nią związane za kwalifikowane, konieczne jest jednolite traktowanie tych kosztów w ramach metody jednej zrozumiale wybranej na podstawie art. 15 ust. 4a CIT.

Koszty prac rozwojowych w ramach ulgi B+R muszą być jednolicie klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z jednym z dopuszczalnych sposobów rozliczania prac rozwojowych na podstawie art. 15 ust. 4a CIT, bez równoczesnego stosowania różnych metod w ramach tego samego projektu.

Uzyskanie akcji w wyniku realizacji jednostek RSU stanowi przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o PIT, powstający w chwili nabycia akcji, nie zaś ich zbycia. Program RSU organizowany przez zagraniczną spółkę nie kwalifikuje się do programów motywacyjnych w myśl art. 24 ust. 11 ustawy o PIT.