Zawarcie ugody zwracającej nadpłacone raty kredytowe, ubezpieczenia i koszty procesowe nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż stanowi zwrot własnych środków, a odsetki za opóźnienie i zwrot kosztów procesowych są zwolnione z opodatkowania, o ile nie przewyższają poniesionych wydatków.

Odsetki od kredytu zaciągniętego na bezpośrednie lub pośrednie refinansowanie historycznych zobowiązań akwizycyjnych nie podlegają ograniczeniom z art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o PDOP, chyba że są związane bezpośrednio z długiem akwizycyjnym.

Odsetki ustawowe za opóźnienie wypłaty nienależnie pobranych świadczeń z umowy kredytowej, będące przychodem z innych źródeł, są zwolnione z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ świadczenia główne nie podlegają opodatkowaniu.

Zwrot nienależnie pobranych świadczeń przez bank, ani odsetki za opóźnienie takich zwrotów, w związku z nieważnością umowy kredytowej nie stanowią przychodu podatkowego i są wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT, nie powodując obowiązku składania informacji określonych w art. 42a ust. 1 tej ustawy.

Zwrót środków pieniężnych oraz odsetki za opóźnienie, uzyskane na mocy unieważnienia umowy kredytowej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zwrot wpłaconych środków jest neutralny podatkowo, a odsetki są zwolnione z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zawarcie ugody między kredytobiorcą a bankiem, skutkujące zwrotem nadpłaconych rat kredytu hipotecznego oraz odsetek za opóźnienie, nie powoduje powstania przychodu podatkowego, o ile zwrot dotyczy wpłaconych wcześniej środków, a odsetki spełniają warunki zwolnienia z opodatkowania.

Podatnicy osiągający przychody z najmu nieruchomości mają możliwość wyboru między opodatkowaniem według skali podatkowej a ryczałtem ewidencjonowanym, pod warunkiem zgłoszenia wyboru ryczałtu w ustawowym terminie, co wynika z przepisów ustawy o PIT oraz ustawy o ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych.

Nabycie towarów od zagranicznych dostawców przez polską spółkę podlega rozliczeniu podatku VAT w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia, pod warunkiem niespełnienia kryterium rejestracji dostawcy na potrzeby VAT w Polsce, co wynika z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Zawarcie ugody kredytowej, na mocy której kredytobiorcy przyznawany jest zwrot nadpłaconych należności oraz odsetek ustawowych, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem braku dodatkowego przysporzenia majątkowego.

Zwrot świadczeń z nieważnej umowy kredytu hipotecznego i odsetki za opóźnienie nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu. Nie mieszczą się jednak w zakresie zaniechania poboru podatku, gdyż brak umorzenia długu. Bank nie musi wystawiać PIT-11 z tego tytułu.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów z umorzenia wierzytelności z kredytu hipotecznego stosuje się jedynie do części kredytu przeznaczonej na cele określone w ustawie o PIT; jednakże umorzenie kredytu na refinansowanie środków własnych nie daje prawa do zaniechania poboru PIT.

Odsetki naliczane z tytułu opóźnień w płatnościach nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, mają charakter karny i nie są uznawane za kredyt kupiecki. Stanowią bowiem sankcję za nieterminowe płatności, a nie opłatę za usługę finansową.

Zwrot przez bank nadpłaconych rat kredytu oraz kosztów ubezpieczeń i prowizji, dokonany w ramach ugody, nie stanowi przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot ten nie kreuje trwałego przysporzenia majątkowego, a odsetki za zwłokę korzystają z odpowiedniego zwolnienia.

Kwota zwrócona na mocy porozumienia kompensacyjnego po unieważnieniu umowy kredytu hipotecznego, obejmująca kapitał oraz odsetki ustawowe, nie stanowi przychodu podatkowego oraz korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty procesu oraz zapłacone odsetki za opóźnienie zasądzone prawomocnym wyrokiem mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i służą zabezpieczeniu źródła przychodów.

Kwoty rozliczenia kontraktów swap nie spełniają definicji odsetek według art. 21 ust. 1 PDOP i nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania podatku u źródła.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz inne świadczenia finansowe wynikające z ugody z Bankiem, stanowiące zwrot kapitału i odsetek, korzystają ze zwolnień z opodatkowania na podstawie regulacji podatkowych dotyczących kredytów hipotecznych. Przychody z tych tytułów nie powodują powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika z własnych środków, w przypadku braku klauzuli ubruttowienia i bez zwrotu, może zostać zaliczony do kosztów pośrednich uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o CIT.

Wartość zapłaconego podatku u źródła w wyniku korekt rozliczeń po kontrolach celno-skarbowych za lata 2019-2023, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT, mimo braku klauzuli ubruttowienia w umowach. Jest to koszt pośredni, potrącalny w momencie poniesienia.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika na skutek korekt podatkowych może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu (art. 15 ust. 1 CIT), nawet bez umownej klauzuli ubruttowienia, pod warunkiem wykazania, że służył zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu i jest potwierdzony dowodami księgowymi.

Podatek u źródła zapłacony w wyniku korekt jest kosztem uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 CIT, zaliczanym w momencie poniesienia, mimo braku klauzuli ubruttowienia, gdy wydatek spełnia przesłanki definitywności i związku z działalnością.