Opłaty związane z usługami faktoringowymi, ponoszone przez faktoranta, stanowią koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, potrącane w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przychody i koszty wynikające z umów faktoringu, związanych z wierzytelnościami z działalności zwolnionej z opodatkowania, przypisuje się do działalności opodatkowanej, ponieważ umowy te nie są integralną częścią działalności objętej wsparciem, co wyklucza ich zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, cena zbycia wierzytelności stanowi przychód, zaś koszty faktoringu mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z ustawą o CIT. Wynagrodzenie na rzecz faktora z tytułu faktoringu nie podlega obowiązkowi pobierania podatku u źródła.

Skuteczne jest jednorazowe złożenie zawiadomienia ZAW-NR o zapłacie na rachunek spoza Wykazu, co zwalnia z obowiązku ponownego zgłaszania dla kolejnych transakcji na ten rachunek, zgodnie z art. 15d ust. 4 ustawy o CIT oraz objaśnieniami podatkowymi.

Ustalenie, czy koszty wynagrodzenia Faktora ponoszone przez Spółkę A., która wchodzi w skład Podatkowej Grupy Kapitałowej, na podstawie umowy faktoringu pełnego stanowią koszty finansowania dłużnego.

Ustalenie czy w odniesieniu do okoliczności opisanych w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie jest/nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku, o którym mowa w art. 24aa ustawy o CIT za 2023 r. oraz kolejne lata podatkowe.

Przychód uzyskany ze zbycia wierzytelności (faktoring) powinien być rozpoznany jako przychód opodatkowany na zasadach ogólnych, oraz na potrzebę ustalenia klucza alokacji kosztów przypisany do przychodów opodatkowanych.

Przychód uzyskany ze zbycia wierzytelności (faktoring) powinien być rozpoznany jako przychód opodatkowany na zasadach ogólnych, koszty opłat umowy faktoringu stanowią koszty uzyskania przychodów.

Po dokonaniu Cesji zwrotnej Wnioskodawca może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, zarówno w odniesieniu do Wierzytelności I, jak i Wierzytelności II (w drodze korekty rozliczeń VAT).

Wnioskodawca może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny w odniesieniu do wierzytelności wobec Dłużnika, objętych Cesją zwrotną, w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona.

Ustalenie, czy : ‒ przychód uzyskany z cesji wierzytelności własnych w ramach faktoringu niepełnego powinien być przez Spółkę rozpoznawany jako przychód opodatkowany na zasadach ogólnych (tj. niepodlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT), ‒ prowizja i koszty odsetek, które są pobierane przez Faktora w ramach wierzytelności finansowanych stanowią koszty związane wyłącznie

Czy cesja wierzytelności własnych w wyniku zawarcia przez Wnioskodawcę z Faktorem Umowy Faktoringu, na warunkach opisanych w zdarzeniu przyszłym, niestanowiąca umowy sprzedaży wierzytelności w rozumieniu kodeksu cywilnego, będzie skutkować dla Wnioskodawcy (jako faktoranta) powstaniem przychodu podatkowego, w sytuacji gdy wierzytelność ta zostanie uprzednio opodatkowana jako przychód należny, a otrzymana

Brak zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczącego kosztów finansowania dłużnego, w odniesieniu do kwoty Dyskonta wypłacanego na podstawie umów faktoringu.

Dotyczy ustalenia, czy kwota rozliczenia otrzymana przez X od Banku w wyniku Transakcji stanowi przychód Wnioskodawcy, który powinien zostać rozpoznany przez Wnioskodawcę na zasadzie kasowej tj. w dniu otrzymania płatności zgodnie z treścią art. 12 ust. 3e ustawy o CIT; czy kwoty faktycznie uzyskanych spłat z wierzytelności objętych subpartycypacją przekazywane Bankowi (tj. Wpływy Objęte Zakresem Przepływów

Rozpoznanie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży wierzytelności własnych w wyniku zawarcia przez Spółkę umowy faktoringu.

Uznanie wynagrodzenia płaconego Faktorowi za koszt uzyskania przychodu potrącalny w dacie poniesienia.

Moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - opłaty związanej z umową faktoringu.

Moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - opłaty związane z umową faktoringu.

Ustalenie, czy przychody i koszty powstałe w ramach umów faktoringu, dotyczące wierzytelności powstałych w związku z działalnością Spółki, podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego, należy przypisać do źródła, z którego powstała wierzytelność będąca przedmiotem umów faktoringu.

Ustalenie, czy przychody i koszty powstałe w ramach umów faktoringu, dotyczące wierzytelności powstałych w związku z działalnością Spółki, podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego, należy przypisać do źródła, z którego powstała wierzytelność będąca przedmiotem umów faktoringu.

Ustalenie, czy koszty wspólne mogą być dzielone na działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a updop i działalność podlegającą opodatkowaniu z wykorzystaniem klucza rozliczeniowego, wyłączającego koszty faktoringu z podstawy przychodowej.

Prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka powinna uwzględniać przychody uzyskane z Faktoringu (tj. cenę zbycia wierzytelności) w kwocie przychodów wykorzystywanej dla kalkulacji tzw. przychodowego klucza alokacji, o którym mowa w art. 15 ust. 2-2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zbycie na rzecz faktora wierzytelności w ramach Usługi faktoringu zbycie Wierzytelności na rzecz faktora Wnioskodawca a koszty uzyskania przychodów

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji dokonania przez Wnioskodawcę Przelewu środków na rachunek bankowy Klienta nieujawniony na Białej Liście podatników VAT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego lub wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kwoty odpowiadającej wysokości dokonanej płatności zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie