Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Na podatnika nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwot równoważnych 25% diet oraz ryczałtów na noclegi wypłacanych opiekunom pracującym na zlecenie za granicą, pod warunkiem że wypłaty te mieszczą się w granicach określonych limitów i podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT.

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych, do wysokości przysługującej pracownikom, jeżeli wyjazd jest bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wydatki na organizację konferencji branżowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli służą promocji i zwiększeniu rozpoznawalności przedsiębiorstwa, przyczyniając się pośrednio do wzrostu przychodów.

Świadczenia wypłacane zleceniobiorcom z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania oraz zwrot kosztów podróży realizowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy są zwolnione od podatku dochodowego, pod warunkiem nieprzekroczenia ustawowych limitów oraz gdy świadczenia te nie są zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, w ramach art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Diety wirtualne dla kierowców międzynarodowych są zwolnione z podatku, jednak nie wpływają na odliczenie składek społecznych, które powinny być obliczane od dochodu niezwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki z tytułu diet za czas podróży służbowej, nieprzekraczające limitów przypadających pracownikom, mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności, natomiast ryczałty za noclegi nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej przedsiębiorcy.

Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, świadczący usługi transportowe, uprawniony jest do zaliczania diet za podróże służbowe do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że nie przekraczają one wysokości diet przysługujących pracownikom.

Koszty zagranicznych diet w działalności gospodarczej związanej z transportem drogowym, pod pewnymi warunkami, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, ograniczone jednak do poziomu diet przysługujących pracownikom, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy PIT.

Zwolnione od opodatkowania są diety i inne należności za czas podróży, pod warunkiem spełnienia wymogów art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b Ustawy o PIT, jeśli kwoty nie przekraczają określonych limitów; zleceniodawca nie musi odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od równowartości 25% diet i należności ryczałtowych.

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych, o ile nie przekraczają one poziomu diet ustalonych dla pracowników zgodnie z obowiązującymi przepisami ministerialnymi oraz są ponoszone w celu uzyskania przychodów.

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych, pod warunkiem ich związku z działalnością gospodarczą i spełnienia limitów określonych w przepisach dotyczących podróży służbowych dla pracowników.

Przychody uzyskiwane przez wspólników spółki jawnej z udziału w produkcji i sprzedaży nowego suplementu medycznego mogą być opodatkowane ryczałtem 5,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów przyznane członkom organu wykonawczego Y, jednocześnie pełniącym funkcje w organie stanowiącym, nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podróże służbowe osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą mogą stanowić podstawę do zaliczenia diet do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem iż wysokość diet nie przekracza limitów przysługujących pracownikom, a wyjazdy te mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Obowiązki płatnika w związku z zapewnieniem noclegu, wyżywienia i zwrotu kosztów podróży opiekunom osób starszych w Niemczech.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, wynagrodzenia wypłacanego pracownikom, składek na ubezpieczenie społeczne odprowadzanych od tego wynagrodzenia pracowników oraz diet z tytułu delegacji pracowników, którzy wykonują pracę na terytorium Niemiec.

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą zleceniobiorcom diet oraz zwrotu innych kosztów związanych z podróżą.

Koszty świadczeń z tytułu podróży służbowych zleceniobiorców, wypłacane na podstawie umowy zlecenia, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu z działalności.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet kierowców będących wspólnikami spółki jawnej.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet kierowców będących wspólnikami w spółce jawnej.

Opodatkowanie zagranicznych diet i zastosowanie zwolnienia przedmiotowego.

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą zleceniobiorcom zwrotnej zaliczki na poczet zwiększonych kosztów pobytu za granicą oraz bezzwrotnej zaliczki na poczet wynagrodzenia lub z wypłacanej części wynagrodzenia za usługi pomocy domowej i opieki w Niemczech.

Obowiązek płatnika i obowiązek informacyjny przy wypłacanych wynagrodzeniach Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.